Չափածո զրույց

[AniwaR]

Սիրելի՛դ իմ անվանակից,
Մի՞թե այս խոսքը չես լսել.
Երկու երնեկ իրար կողքի
Երբեք, երբե՛ք չի եղել:

Հա՛մ մահվանից խուսափես,
Հա՛մ հարկերից ազատվես…
Բա էլ մեր Աստված պապին
Դրախտն ինչո՞վ գովազդի:

Թե չէ՝ մինչև կյանքի վերջ
Մահից հո՛ խուսափում ենք,
Իսկ հարկերը դժկամորեն, բայց
Սուսուփուս վճարում ենք:

Մի՞թե դուք չիմանալ
Հայտնի խոսք մը թևավոր,
Կյանքում հաստատ է երկու բան՝
Մեկ մահն է,
Մեկ հարկերն են...
Արդ ես ասել ձեզ բոլորիդ.
Ինչպես սուսուփուս մահվան գիրկն եք ընկելու,
Այդպես էլ ուզած-չուզած հարկեր եք վճարելու:

[Դատարկություն]

Մի՞թե դուք չիմանալ
Հայտնի խոսք մը թևավոր,
Կյանքում հաստատ է երկու բան՝
Մեկ մահն է,
Մեկ հարկերն են...
Արդ ես ասել ձեզ բոլորիդ.
Ինչպես սուսուփուս մահվան գիրկն եք ընկելու,
Այդպես էլ ուզած-չուզած հարկեր եք վճարելու:

Բայց կան մարդիկ,
Որ միգուցե մեռնել գիտեն
Ու կմեռնեն,
Բայց հարկերը վճարելիս
Ու վճռելիս,
Ոչ թե իրենք են հարկ տալիս,
Որ չկորչենք,
Այլ ստիպում են` մե՛նք վճարենք...

[Հայկօ]

Ջրիկացնել այս «Չափածոն»
Չի հաջողվում ընդհանրապես:
«Ո՜նց, սե՜գ պոետ, դու՝ ծաղրածու՞...»
Շա՛տ ծիծաղիր, որ շատ ապրես:

[Շինարար]

Ջրիկացնել այս «Չափածոն»
Չի հաջողվում ընդհանրապես:
«Ո՜նց, սե՜գ պոետ, դու՝ ծաղրածու՞...»
Շա՛տ ծիծաղիր, որ շատ ապրես:

Ջրալի պոետ է անհրաժեշտ,
Որ թեման դառնա ջրալի,
Լավ է՝ տաս հրաժեշտ
Այս թեմային, որովհետև շատ ես պնդալի

[kyahi]

Շա՛տ ծիծաղիր, որ շատ ապրե՞ս,
Անշուշտ միտք է շատ հանճարեղ,
Սակայն ես էլ ունեմ մտքեր զորեղ,
Ոմանց համար շատ հանճարեղ.
Անիմաստ է մեր կյանքն ահեղ,
Եթե չկա հավատը մեր
Մեր երկրային կյանքի հանդեպ

[CactuSoul]

Ջրիկացնել այս «Չափածոն»
Չի հաջողվում ընդհանրապես:
«Ո՜նց, սե՜գ պոետ, դու՝ ծաղրածու՞...»
Շա՛տ ծիծաղիր, որ շատ ապրես:

Ով էլ մի խոսե՜ր ջրիկությունից,
Ինքդ չե՞ս գցել հարկերի ցեցը,
Լավ էլ խոսում ենք… Հո չե՞նք քննարկի
Ձեր հարևանի «Զապորոժեցը»:

[Հայկօ]

Ով էլ մի խոսե՜ր ջրիկությունից,
Ինքդ չե՞ս գցել հարկերի ցեցը,
Լավ էլ խոսում ենք… Հո չե՞նք քննարկի
Ձեր հարևանի «Զապորոժեցը»:

«Զրուցենքն» ու «չմուծենքը»
Հանգ էին կազմում շատ սիրուն.
Բախտս բերեց՝ «Զրուցենք» էր,
Ոչ թե մի մարզի անուն :

[Հայկօ]

Ջրալի պոետ է անհրաժեշտ,
Որ թեման դառնա ջրալի,
Լավ է՝ տաս հրաժեշտ
Այս թեմային, որովհետև շատ ես պնդալի

...Եվ թվում է ինձ (այստեղ՝ խոր հառաչ),
Որ այս «Չափածոն» մտնող ակումբցին,
Փետուր ու գրիչ վերցնելուց առաջ
Խմում է մի տուփ... լևոմիցիծին:

[Շինարար]

«Զրուցենքն» ու «չմուծենքը»
Հանգ էին կազմում շատ սիրուն.
Բախտս բերեց՝ «Զրուցենք» էր,
Ոչ թե մի մարզի անուն :

Դու երևի նկատի ունեիր Սյունի՞քը,
Ոի հանգին հարմար է Փյունիկը,
Կամ էլ գուցե Շիրա՞կը,
Որտեղից է մեր Սիրակը,
Միայն չասես հանկարծ
Թե այդ մարզի անունն է Լոռի,
Թե չէ ճարս կտրած
Պիտի գնամ հետևից տապոռի…

[Հայկօ]

Իսկ եթե միայն տապոռն է
Լոռու հասանելիքը,
Ապա ի՞նչ պիտի ասի
Խեղճ Գեղարքունիքը:

[_Հրաչ_]

Տո ինչի՞ մենակ տապոռը, այ Հայկ ջան,
Լիքը զվարճալի գործիքներ կան, մեծ տեսականի`
Բենզասղոց, աքցան, մուրճ ու գերանդի,
Որն էլ ուզես, համեցի, մերոնք անվարան կտան

[Շինարար]

Իսկ եթե միայն տապոռն է
Լոռու հասանելիքը,
Ապա ի՞նչ պիտի ասի
Խեղճ Գեղարքունիքը:

Եթե հանգավորես Գեղարքունիքը
Այն բառով, որ ենթադրում է իմ միտքը,
Բնութագրելու վիճակը՝ պետք է դիմել այն բառին,
Որով հանգավորվում էր Լոռին

[Հայկօ]

Ուտիք ու Խորխոռունիք,
Բզնունիք, Գեղարքունիք...
Մեր պապերը ո՜նց դարձրեցին
Քարտեզն՝ ինտիմ խաղալիք:

[Դատարկություն]

Երբ հեղուկանաք, լցվեք բաժակը,
Ցանկերը նշեք հայոց մարզերի,
Երևի փոխեմ ես իմ ճաշակը`
Դառնամ ավելի ջրիկ, նազելի
Բայց թե չմուծեք ջրիկիս վարկը,
Հեղուկով բաժակը կըմպի Դատարկը

[Շինարար]

Լավ է լինես վարորդ գազելի,
Քան հեզաճկուն ու նազելի