Հայկօ-ի խոսքերից
Հեսա հենց ազատ ժամանակ ունենամ՝ մի հատ նենց հերոսապատում եմ նկարելու՝ հողը դղրդա:
Ստեն Դալյա՜ն:
Ես ընտրում եմ Էդ Գարպօ կեղծանունը:
Կսպասենք Գարպօ՛ ջանսիրում եմ սենց քառակուսի բաներ
Ա՛րս, ուծյու, ծի՜՜՜տա....շատ լավն են էէէ...շարունա՛՛՛՛կ
Լավ ես ներկայացնում Արս, դու հիշի Ակումբում ուրիշ ինչա եղել,ներկայացրու,ահագին ծիծաղացի
Ես մեռա: Բառիս ամենաուրախ իմաստով
Մենակ թե էդ Վարպետտին ինչ նեմնագասլովնի ու տուպոյոտ կերպար ա բայց... :ցռը~
В детстве я нередко сочинял заведомый вздор и притом всегда
только для того, чтобы вызвать удивление окружающих…Чарльз Дарвин
Իմ Այկոն աչքիս ձենբուդդիստ կիտայոզ ա... Այկո...
DIXIcarpe noctem
Կորդելի -ին ինչ բգո կերպարա
Էլի, Էլի, ԷլԻ....
Чеширский КотЭ
Տեսարան երկրորդ
Նույն գործող անձինք՝ առանց Արտուրոյի
Հյուրերն արդեն կերել են, ծխողները կանգնած պատուհանների մոտ, կամ նստած՝ ծխում են, կանայք հավաքում են սեղանը: Կորդելին կանգնած է՝ մի ձեռքում կիսատ գինով բաժակը, մյուսում՝ մի բրդուճ, լսում է և ուտում:
Այկօ. /պտտելով սիգարը, և թափահարելով գարեջրի բանկան/ Հեչ պիվով բանբանեռկա կերած կա՞ք:
Մարկո-Սամուելլե. Վնասա էդքան պիվեն, մանավանդ՝ բանբանեռկով:
Այկօ. Զատօ համովա: /Դիմելով Ռեդդիին/ Ջիգ, մի հատ բանբանեռկից կանֆետ տուր, է՛լի:
Ռեդդի. /մեկնելով կոնֆետների տուփը/ Յո, ախպեր:
Էլամոս. /միացրած հեռուստացույցի մոտով անցնող Սելեստային/ Էդ ի՞նչա ասում, Սելեստիկ, հըլը զվուկ տուր մի քիչ:
Սելեստա. /բարձրացնելով հեռուստացույցի ձայնը/ Շոպենա, Էլմո ձյաձյա: /Հնչում է Ֆ.Շոպենի ֆանտազիան, որի ֆոնի վրա հաղորդավարը մտահոգված դեմքի արտահայտությամբ ներկայացնում է հետևյալը./
«Դասականը մոռացվում է: Այսօր ավելի ու ավելի շատ են տեղ գտնում անմակարդակ, պրիմիտիվ, կենդանական, աններդաշնակ մեղեդիները, եթե դրանք կարելի է մեղեդիներ անվանել: Երիտասարդները հրճվում են անիմաստ, հոգեպես անարժեք, դժգույն երաժշտությամբ: Բախը, Շոպենը, Բեթհովենը, Լեոնարդո դա Վինչին, Ռուբենսը և մնացած մեծ հանճարները...»
Ռեդդի. /ցույց տալով օթոցի վրա դրված իր նկարները/ Մալևիչը...
«... մոռացված են: Դասականը մահանում է:» /Հնչում է Բեթհովենի «Պաթետիկ» սոնատի բուռն հատվածներից մեկը, հավանաբար, ցույց տալու համար, թե ի՛նչ տեմպերով և արագությամբ է «մեռնում դասականը»
Այկօ. Զավզակություն ա, է՛լի: Դասականը հլը թող մի հատ սահմանեն, հետո ասեն, թե մեռնումա:
Վարպետտի. Դասականը մարդու զգացմունքների վրա է ազդում, որոնք միշտ էլ նույնն են, դրա համար էլչի մոռացվի:
Այկօ. Ամեն բան էլ մոռացվում է: Մոցարտներ, Բեթհովենները մի քանի հարյուր տարի հետո էլ չեն լսվելու: 5122 թ-ին ինչ ասես՝ կարող է դասական համարվի, բայց ոչ՝ Բեթհովենը: Իր ու իր ժամանակակիցների տվյալները լինելու են միայն ամենափոշոտ թանգարաններում:
Նոննա. /անցնելով սեղանի մոտով/ Ինչ ես ասու՞մ, Այկօ: Ո՞նց թե՝ կմոռացվեն:
Հաղորդավարը շարունակում է. «Դասականը միայն իր անունով հուշում է, որ չի՛ մոռացվելու»
Այկօ. Հայտնի, բայց ճոռոմ միտք է: Կմոռացվի, կգնա:
Բոլորն իրար են անցնում: Տարբեր կողմերից լսվում է.
- Ուրեմն՝ Բեթհովենի սիմֆոնիաներն է՞լ են մոռացվելու:
- Ինչ է խոսումՌախմանինովը հավերժ հնչելու է, քանի դեռ մենք կանք:
- Մի հատ նայի Լեոնարդոյի «Ջոկոնդան», բա դա կմոռացվի՞:
Վարպետտի. /տարակուսանքով/ Անհեթեթ բաներա ասում
Գալաթեա․ /գլխով անելով Այկօին՝ ի նշան համաձայնության/ Прелестно, прелестно!
Ներս են գալիս Ուլյանան և Չուկելլան
Ուլյանա. Ինչի՞ մասին եք վիճում:
Կորդելի. /ըմպելով գինու վերջին կաթիլները/ Թե դասականը մեռնելույա, թե չէ:
Գալաթեա. Մասյական երբե՛ք չի մեռնի:
Վարպետտի. Հա՛, մռութդ ուտեմ, ես էլ եմ էդ ասում:
Այկօ. Ասում եմ՝ չմոռացվող բան չկա: Շատ «դասականներ», ում աստվածացնում էին 19-րդ դարում և ում մասին գրում էին նույն բաները, ինչ այսօր էստեղ են գրվում, արդե՛ն իսկ կիսամոռացված ու խղճուկ գոյություն են քարշ տալիս: Գիտե՞ս ինչու: Որովհետև միշտ էլ դասականին փոխարինելու եկող դասական կա: Բախ, Բեթհովեն, Մոցարտ, դրանք լրիվ...
Ուլյանա. Մեր մոտ, Ամերիկայում տենց բան չկա:
Չուկելլա, Ի՞նչ չկա:
Ուլյանա. /զարմացած/ Բախ, Բեթհովեն, Մոցարտ...
Նոննա. Մեզ մոտ էլ չկա: Մենակ Չեչիլիա Բարտոլին ա գալիս: Մի անգամ եկել էր Ցյուրիխ, խեղչը ոտքը կոտրել էր, բայց դուրս եկավ, երդեց:
Ռեդդի. Դե լավ, եկեք ուրիշ դասականից խոսանք, հա՞: Հիմա, Մալևիչի քառակուսիները գլուխգործո՞ց են, թե՞ չէ:
/Այդ ընթացքում Չուկկոն լուռ նայում է նկարները/
Ռեդդի. Պա՛պ, տուր մարդիկ նայեն:
Անկյունում կանգնած զրուզում են Մարկո-Սամուելլեն և Նիդլետտո-Ինայզին
Նիդլետտո. Ես տասներկու տարեկանից տանտրա եմ ուսումնասիրում: Լսի՛ր, եթե քո համար սեքսը 2-10 րոպե թպրտալն է, ապա դու շատ նեղ տեսանկյուն ունես հարցի շուրջ:
Մարկո-Սամուելլե. Տեսանկյունս էլ նեղ չի, վստահեցնում եմ քեզ, որպես հոյակապ սիրեկանի: Բայց լպստումները չեմ համարում աստվածայինին մոտենալ
Գալաթեա. Մարկո, ուզում ես ասել՝ Ego imperator Romanus supra grammaticos sto? *
Կանիաբալլո. լավ ասենք թե ես դառա տանտրիստ.հետո՞բա իգական սեռ որտեղից ճարեմ.նույննել իգական սեռը ոնց ա գտնում արականին՞
Չուկկո. /կանգնած ուշադիր զննում է նկարները/ /կիսաձայն/ Ա՛խր սրանցից մարդ բան չի հասկանա: Պետք է օրիգինալները տեսնել: Թե չէ առանց օրիգինալների՝ ի՞նչ...
=============================================
* «Ես, հռոմեական կայսրս, բարձր եմ կանգնած քերականությունից»: Կայսր Սիգիզմունդի պատասխանն է մի եպիսկոպոսի մեղադրանքին, որ նա աղավաղում է լատիներենը:
Վերջին խմբագրող՝ ars83: 19.12.2008, 23:53:
Il y a un spectacle plus grand que la mer, c'est le ciel; il y a un spectacle plus grand que le ciel, c'est l'intérieur de l'âme. (V. Hugo, Les Misérables)
Արանքում "Յո"-ի պահը սպանում ա
Դասյակա - մասյակա:
DIXIcarpe noctem
Զրպարտություն ա
Ես բողոքում եմ
Մի քիչ հետո ազատ ժամանակ ունենամ, կկարդամ
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
ԸնԴիր էր
Շարունակությունն եմ ուզում
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Սպանեցուցիչ էր
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Չբռնեմ էս տղու մռութն ուտեմ, այ մարդ?
В детстве я нередко сочинял заведомый вздор и притом всегда
только для того, чтобы вызвать удивление окружающих…Чарльз Дарвин
Պա, սուբլիմացիան ի՞նչ ա…
Շարունակությունն եմ ուզում
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
Բալա ջան, կմեծանաս, կիմանաս... հետո էլ ինձ կասեսՊա, սուբլիմացիան ի՞նչ ա…
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
'
Մեջբերել
Էջանիշներ