Իմ ամենասիրած երգը գուշակի որն ա)
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Sand River
Հմ, մի երկու տեղ նայեցի՝ նույնիսկ տեսա, որ Բեթն ինտերվյուի ժամանակ զարմացել է, թե ինչու են ամերիկացիները խմբի անունն արտասանում Փորթիսհեդ: Եվ այլն, և այլն:
Ցանկացած դեպքում, քերականորեն ճիշտ է Փորթիշեդ (եթե «head» արմատի հետ կապ չունի, իհարկե), ու Ջիբոնս՝ ցանկացած դեպքում: Չեմ պատկերացնում, ինչու պետք է Ջիբոնսը հնչի Գիբոնս: Համ էլ ես թեման բացելիս դժվար թե հայերեն գրած լինեի անունը)))
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Վիկիից
http://en.wikipedia.org/wiki/Portishead,_Somerset
http://en.wikipedia.org/wiki/Portishead_(band)
http://www.forvo.com/word/beth_gibbons/
սովորաբար Gi-ով անուն ազգանունները անգլերենում Գ-ով են արտասանվում. Գիլբերտ, Գիլմուր, Գիլլան և այլն![]()
I may be paranoid but no android!
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Ծանոթությունս Փորթիսհեդի հետ եղավ շատ պատահական (ուղղակի Յութուբն էի քրքրում): Երևի մի քանի օր առաջ էր, բայց էդ խումբը (ինչքան հասկացա Փորթիսհեդը խմբի անունն ա, ոչ թե վոկալիստի) մտավ սիրտս այնպես, որ կարծես վաղուց էլ ճանաչում էի: Ասենք այն զգացողությունն ա, որ գտել եմ էն՝ ինչ էսքան ժամանակ ման էի գալիս:
Որ երաժշտություն լսելիս մի ամբող մեծ ցուցակ ունես ընտրելու, թե ինչ լսես, բայց ինչ որ զգում ես որ շատ քիչ ա էդ մեծ ցուցակն ու բան չես կարողանում ընտրել: Այ այդ ժամանակվա համար ա Փորթիսհեդը:
Սա լրիվ ուրիշ աշխարհ ա, ուրիշ մոլորակից: Այլևս չգովեմ, քանի որ լավ է մեկ անգամ տեսնեք, քան բազմիցս լսեք:
Վերջում էլ ավելացնեմ, որ տեսահոլովակների մեջ կան անասելի հետաքրքիրները:
the rip
we carry on
mysterons
only you
gloomy sunday
glory box
և այլն...
Վոկալիստն էլ շատ գեղեցիկ ա(չնայած արդեն մեծ ա):
Claudia Mori (02.07.2011), Moonwalker (24.12.2010), paniaG (17.02.2011), Yevuk (02.07.2011), Ռուֆուս (24.12.2010)
Ինչ վերաբերվում ա թեմային, էս վերջերս պլոտնի նստել եմ Third ալբոմի վրա, որը առաջ էդքան էլ չէի հավանում, որքան Dummy-ն ու Portishead-ը: Իրոք Third-ը ալբոմ չի, գլուխգործոց ա
We Carry On, Machine Gun, Magic Doors, The Rip, Deep Waters, խելքս գնում ա....
Ի դեպ Փորթիսհեդի դիսկոգրաֆիան ամբողջական չէ առանց Live At Roseland NYC կենդանի ալբոմի... Էս ալբոմն իմ համեստագույն կարծիքով բոլոր ժամանակների լավագույն կենդանի ալբոմներից մեկն է:
I may be paranoid but no android!
Claudia Mori (02.07.2011), Հարդ (24.12.2010)
Մի 2 անգամ առաջ (շատ առաջ) լսել էի Բեթի ու Ռաստինի ալբոմը, բայց մեջս ոչ մի կերպ չէր տպավորվում: Ձանձրացնում էր:
Բայց էսօր հասկացա, թե ինչ գլուխգործոց ա
Հետաքրքիր ա, որ լսելուց (մանավանդ Sand River երգից սկսած) աննդհատ Դրեյքն էր աչքիս առաջ գալիս: Հետո թեման բացեցի, տեսա որ փաստորեն շատ ա խոսվում, որ նաև Դրեյքից ա ոգեշնչված: Դա անզեն աչքով ա երևում:
Երգերի ռիթմիկան, սառը շունչը հիշեցնում են Նիքի Five Leaves Left ալոբմը ():
Իսկ հիմա մի քիչ խմբից. թվում ա թե խումբը շատ ներդաշնակ ա չէ՞, բայց արի ու տես որ հակասություն կա: Հարցազրույցներից մեկի ժամանակ Բեթն ասել ա, որ ինքն ու Ջեֆֆը շատ տարբեր մարդիկ են: Ջեֆի կարծիքով պետք ա ուղղակի երաժշտությունն ու խոսքերը համընկնեն, իսկ Բեթն ավելի զգացմունքային է ու միայն դա իրեն քիչ է: Բայց վերջում նշում ա, որ այնուամենայնիվ Ջեֆֆը ճիշտ ա
Հ.գ. ոնց որ 2009 - ի Chase the tear ից հետո բան չեն թողարկել (ինքն էլ սինգլ ուղղակի)..., տենաս երբ կթողարկեն
![]()
Claudia Mori (02.07.2011)
Երևի մի տասը տարի հետո
Իսկ էդ ընթացքում խորհուրդ կտամ լսել Archive խմբի Londinium ու Take My Head ալբոմները, ալարում եմ Archive-ի մասին թեմա բացեմ Ակումբում:
I may be paranoid but no android!
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ