Այն պահին երբ այդ ֆինանսավորումա առավել քան անհրաժեշտ լինի, այն կդադարի...կրիզիսա...Վիշապ-ի խոսքերից
Այն պահին երբ այդ ֆինանսավորումա առավել քան անհրաժեշտ լինի, այն կդադարի...կրիզիսա...
Կրիզիսի պատճառով Ռուսաստանը իր հարավային ռազմակայան–հրվանդանը հազիվ թե զոհաբերի։ Մեր իշխանությունները հենց միայն այդ լծակի վրա էլ պահում են իրենց։ Ուրիշ լծակ իրականում չունեն։
Si vis pacem, para bellum
Չեմ կարծում որ մենք նրանց նեղ վիճակից կարողանանք հանել…մյուս կողմից էլ ինչու՞ ՍՍ-ին ֆինանսավորի ՍՍ-ն ինքն է վառոդի տակառին նստած
Եթե ՍՍ-ն հեռանա դա միանշանակ Հայաստանի կորուստ չի նշանակում Ռուսաստանի համար…Չեմ կարծում որ ՀԱԿ-ն այդ ուղղությամբ ոչինչ չանի (եթե մենք գիտենք)
Ապեր, փամփուշտի պակաս մեր բանակում չկա, մանավանդ մեր ժողովրդի համար, դա "մերոնք" առանց ֆինանսավորման էլ կանեն
Եթե իմանան, որ իրենց գրապանից դուրս եկած գումարը տասնապատկված տեսքով նորից հետ է մտնելու իրենց գրպանը, ապա ինչու չեն դնի?
մի մոռացիր, որ մոնոպոլիա էինչ էլ գնի ժողովուրդը, իրենցից է գնում
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
- Կարդալ ամբողջ տեքստը՚7-ի գործովՙ դատավարությունը կրկին հետաձգվելու պատճառով, դատարանի մոտ հավաքվածները եկել էին դատախազություն` իրենց բողոքի ձայնը բարձրացնելու: Ոստիկանների առատությունը ՀԱԿ-ի ներկայացուցիչ Արամ Մանուկյանը համարեց անիմաստ` նշելով, որ երեկ նույնքան մարդ էր հավաքվել ԵԽ երեւանյան գրասենյակի մոտ, սակայն այդքան ոստիկան չկար: ՚Երեկ ԵԽ գրասենյակի մոտ մի ոստիկան չկար, որովհետեւ Կոլոմբիեն ու Պրեսկոտը Հայաստանում էին: Այսօր ամբողջ ոստիկանական կազմը գազազած հարձակվել է խաղաղ ժողովրդի վրա: Կանանց գետնին տապալելով` իրենց ուժեղ են զգում:Երեկ խելոք էին, այսօր չարացել ենՙ,-ասաց նա: Արամ Մանուկյանը ընդգծեց, որ իրավիճակը սրում են ոչ թե շարքային ոստիկանները, այլ նրանց ղեկավարները, որոնք իրենց չեն պահում ուսադիր կրողին համարժեք:
Վերջին խմբագրող՝ Քամի: 17.01.2009, 18:43:
Աղբյուր՝ Ա1+7-Ի ԳՈՐԾՈՎ ՊԱՇՏՊԱՆՆԵՐԸ ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆ ԵՆ ՏԱՐԱԾԵԼ
[00:23] 21 Հունվարի, 2009
՚Մինչ օրս ՚7-ի գործովՙ տեղի ունեցած (տեղի չունեցած) դատական նիստերը մեզ հիմք են տալիս հանդես գալ սույն հայտարարությամբ` հրապարակային եւ արդարացի դատաքննություն ապահովելու ակնկալիքով:
19.12.2008թ. դատական նիստի ժամանակ դատավոր Մ. Մարտիրոսյանը որոշում կայացրեց լրատվամիջոցներին թուլատրել ամբողջ դատական նիստերի ընթացքում տեսանկարահանում կատարել դատական նիստերի դահլիճում: Սակայն հետագա դատական նիստերի ժամանակ հակառակ իր իսկ որոշման դատարանը արգելեց տեսանկարահանում կատարել, հայտարարվեց, որ տեսանկարահանումը կարող են կատարել հատուկ առանձնացված սենյակում: Դատարանը փաստացի զրկեց ԶԼՄ-ներին ինքնուրույն կատարել նկարահանումներ դատարանի դահլիճից, այլ պետք է միայն բավարարվեն մոնիտորների կողմից մատուցված անորակ ձայնից եւ պատկերից:
Հայտարարում ենք, որ լրատվամիջոցներին դատական նիստերի դահլիճից տեսանկարահանում կատարել արգելելը չի բխում արդարացի դատաքննության սկզբունքից` մասնավորապես խախտելով մեր պաշտպանյալների հրապարակային դատական քննության իրավունքը:
Համաձայն ՀՀ Քրեական դատավարության օրենսգրքի հոդված 16-ի, դատական նիստերը դռնբաց են եւ ցանկացած անձ իրավունք ունի ներկա գտնվել նիստերի դալիճում: Սակայն, սկսած երկրորդ դատական նիստից, դահլիճը զբաղեցրել էին անձինք, որոնք սույն գործի քննության հետ կապված, որեւէ առնչություն չունեին, ավելին` ինչպես նշում էին մեր պաշտպանյալների հարազատները, հանդիսանում էին ոստիկանության աշխատակիցներ, ովքեր, ի տարբերություն մեր պաշտպանյալների հարազատների, դահլիճ են մուտք գործում առանց ստուգման եւ առանց ցուցակագրման: Ավելին, այդ անձինք իրենց արտահայտություններով փորձել են նիստերի դահլիճում ստեղծել կոնֆլիկտային վիճակ: Նշված իրադրությունը ճիշտ գնահատելով եւ փորձելով խուսափել սադրանքներից, մեր պաշտպանյալների հարազատները դադարել են դահլիճ մուտք գործել` մտավախություն ունենալով, որ սադրանքների հետեւանքով կարող են դահլիճում ստեղծել իրավիճակ, որը դատարանին հիմք կտա դռնփակ դատական քննություն իրականացնելու համար:
Հաջորդ մտահոգիչ փաստը վերաբերվում է դատական կարգադրիչների կողմից պաշտպաններին ստուգելուն: Մանրակրկիտ ստուգվում են մեր պայուսակները, գրպանները, պարզվում է նաեւ, որ պաշտպանները իրավունք չունեն մեկ տուփ սիգարետից ավել սիգարետ ունենալ գրպանում, իսկ մեղադրողները դատարան մուտք են գործում շենքի մեկ այլ մուտքից եւ չեն ենթարկվում որեւէ զննման:
Արգելվում է տեսակցությունը մեր պաշտպանյալների հետ դատարանի շենքում, իսկ ուղեկցող դասակի հրամանատարը որպես այդ հրահանգի հեղինակ նշեց նախագահող դատավորին: Խախտվում է օրենքով մեզ վերապահված անարգել, կոնֆիդենցիալ մեր պաշտպանյալների հետ տեսակցելու իրավունքը:
13.01.09թ. նիստի ժամանակ ըստ մեղադրողի չավարտված հայտարարության պարզվեց, որ պաշտպանները չունեն դատավարական այնպիսի իրավունքներ, ինչպիսիք են ինքնաբացարկի և քրեական հետապնդումը դադարեցնելու մասին միջնորդություններ ներկայացնելը, իսկ պաշտպանների իրավունքների իրականացումը մեղադրողների մոտ տարակուսանք և զայրույթ են առաջացնում: Այսպես` մեղադրողը իր հայտարարության մեջ նշեց, որ պաշտպանական տակտիկան կառուցված է նիստերը տապալելու սկզբունքի վրա եւ ամեն ինչ արվում է պաշտպանների կողմից, որպեսզի հասարակությունը չիմանա, թե ինչ է իրականում կատարվել Երեւանում մարտի 1-ին և 2-ին, եւ այդ պատճառով մենք միջնորդություն ենք ներկայացրել` քրեական հետապնդումը դադարեցնելու որոշում կայացնել:
Մեղադրողի հայտարարությունից ստացվում է, որ պաշտպանների կողմից օրենքով սահմանված իրենց իրավունքները իրացնելը նպատակ է հետապնդում դատաքննությունը ձգձգելուն: Սակայն փաստը այն է, որ դատարանն է մշտապես ձգձգում դատաքննության ընթացքը, պատճառաբանելով, թե մեր պաշտպանյալները դատարանում ոտքի չեն կանգնում: Այնինչ` դատարանը իրավասու է ոտքի չկանգնելու համար կիրառել այլ միջոցներ` նախազգուշացում, տուգանք եւ շարունակել դատական նիստերը: Ոտքի չկանգնելն անհնարին չի դարձնում դատական նիստի շարունակելը:
23.12.2008թ-ին, 27.12.2008թ-ին, 09.01.2009թ-ին, 13.01.2009թ-ին, 16.01.2009թ-ին կիրառված սանկցիաները քողարկված դատավճիռներ են :
Մենք, 7 քաղբանտարկյալների պաշտպաններս, պահանջում ենք
Ապահովել մեր պաշտպանյալների արդար դատաքննության իրավունքը, ապահովել տեսանկարահանող լրատվամիջոցների ներկայացուցիչների անխափան եւ չմիջնորդավորված աշխատանքը դատական նիստերի դահլիճում:
Ապահովել հրապարակային դատական քննությունը, ապահովել մեր պաշտպանյալների հարազատների, ընկերների եւ սատարող անձանց մուտքը դատական նիստերի դահլիճ` ապահովելով դահլիճում կարգ ու կանոն:
Պաշտպանական կողմի եւ մեղադրողների համար հաստատել հավասար պայմաններ:
՚7-ի գործովՙ քաղբանտարկյալների պաշտպաններ
Լիպարիտ Սիմոնյան
Մելանյա Առուստամյան
Վարդուհի Էլբակյան
Հովիկ Արսենյան
Ստեփան Ոսկանյանՙ
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ambrosine (21.01.2009)
http://new.aravot.am/am/articles/politics/55039/view«Յոթի» մեղադրական եզրակացությունը վերլուծել է քրեական իրավունքի լավագույն մասնագետներից մեկը՝ քաղկալանավոր, ՀՀ գլխավոր դատախազի նախկին տեղակալ Գագիկ Ջհանգիրյանը: Այդ մեղադրական եզրակացությանը ծանոթանալուց հետո Գ. Ջհանգիրյանն իր ասելով՝ եւս մեկ անգամ համոզվել է, որ իր ընկերներին առաջադրված մեղադրանքներն «անհիմն են, շինծու»: Գ. Ջհանգիրյանը փորձել է իր գնահատականները հիմնավորել: Նախ, նրա մատուցմամբ, այս հոդվածում նկարագրվող գործողությունները ենթադրում են բացառապես ուղղակի դիտավորություն եւ հատուկ նպատակ: Կոնկրետ «Յոթի» դեպքում մարդիկ մեղադրվում են «պետական իշխանությունը բռնությամբ զավթելուն ուղղված գործողություններ» կատարելու համար: Գ. Ջհանգիրյանի ասելով՝ «ըստ քրեական իրավունքի տեսության կամ այս հոդվածի դիսպոզիցիայի մեկնաբանման, այդ հատուկ նպատակը իշխանության զավթումն է, որին էլ պիտի ուղղված լինեին բոլոր բռնի գործողությունները»: Հիշեցնելով ՀՀ Քրդատօրի 270 հոդվածի պահանջը՝ «գործով մեղադրական եզրակացությունը պետք է կազմված լինի նկարագրական-պատճառաբանական եւ եզրափակիչ մասերից», Գ. Ջհանգիրյանը հայտարարում է. «Պետք է հաստատագրեմ, որ «Յոթի գործով» մեղադրական եզրակացությանը ծանոթանալիս 300 հոդվածով նախատեսված հանրորեն վտանգավոր արարքի օբյեկտիվ կողմի նկարագրական մաս կամ բռնի գործողությունների նկարագրություն ես չհայտնաբերեցի: Այն կարծիքին չեմ, թե մեղադրական եզրակացություն կազմած քննիչը կամ այն հաստատող դատախազը մոռացել են այդ նկարագրական գործողությունները արտացոլել մեղադրական եզրակացության մեջ: Չէին կարող մոռանալ: Այդ դեպքում ինչո՞ւ է բացակայում իշխանության յուրացման նկարագրությունը: Շատ պարզ պատճառով՝ օբյեկտիվ իրականության մեջ նման գործողություններ չեն կատարվել, նման մտադրություն չի եղել: Հետեւաբար՝ որքան էլ հորինել են քննիչներն ու դատախազները, ոչինչ չեն կարողացել հայտնաբերել, առավել եւս՝ արտացոլել մեղադրական եզրակացության մեջ»: Ըստ նրա՝ «միակ գուշակությունը, որը կարող է ինչ-որ կերպ հուշել «Յոթի» արարքի օբյեկտիվ կողմի կամ սուբյեկտիվ դիտավորության մասին»՝ ինքը հայտնաբերել է մեղադրական եզրակացության 17-րդ էջի 4-րդ պարբերությունում՝ «կազմակերպիչների դրդմամբ եւ հրահանգավորմամբ, հասարակական կարգի պահպանություն իրականացնող ոստիկանության ծառայողների վրա զանգվածային անկարգությունների մասնակիցների զինված հարձակումներն ուղղված են եղել Գրիգոր Լուսավորիչ, ապա Պարոնյան փողոցներով դեպի Պռոշյան փողոց, ուր Ձորափի 77Ա հասցեում գտնվում են ՀՀ նախագահի անձնակազմի կառավարական առանձնատները, եւ Պռոշյան փողոցով դեպի Մարշալ Բաղրամյան փողոց, ուր գտնվում է ՀՀ Ազգային ժողովի շենքը, այն դեպքում, երբ Մյասնիկյանի արձանից դեպի «Այրարատ» կինոթատրոն, Արշակունյաց պողոտա, «Մետրոպոլ» հյուրանոց տանող բոլոր ուղղությունները չեն վերահսկվել ոստիկանության ուժերի կողմից եւ գտնվել են ամբոխի հսկողության տակ: «Այդտեղից ենթադրվում է՝ իբր, Մյասնիկյանի արձանի մոտ հավաքված ամբոխը պետք է հարձակվեր Պռոշյան-Լեո փողոցներով, որի նպատակն էր գրավել նախագահի առանձնատունը, ապա՝ ԱԺ շենքը: Բայց երկու տող ներքեւում նույն մեղադրական եզրակացության հեղինակները գրում են՝ «այդ ուղղություններով, նաեւ գրավված՝ Պարոնյան եւ Լեո փողոցները փակվել եւ բարիկադներ են կառուցվել»: Ակնհայտ է, որ հավաքված ժողովուրդը որեւէ ուղղությամբ գնալու, որեւէ շենք գրավելու դիտավորություն չի ունեցել, եւ մեղադրական եզրակացության հեղինակներն իրենք են իրենց հերքում: «Հարգելիներս, եթե ընդդիմությունը, նրա առաջնորդները եւ այսօրվա մեր ամբաստանյալները նպատակ ունեին գրավել ձեր նշած շինությունները, ինչո՞ւ էին իրենք բարիկադավորել եւ փակել ոչ միայն Պարոնյան եւ Լեո փողոցները, այլեւ մնացած փողոցները: Խնդիրը մեկն է. նրանք դիմում էին ինքնապաշտպանության՝ ոստիկանության, ներքին զորքերի ստորաբաժանումների եւ զինվորական համազգեստով կրիմինալ խմբերի հարձակումներից: Հետեւությունը մեկն է՝ ՀՔԾ քննիչները եւ գործի նկատմամբ դատավարական հսկողություն իրականացնող դատախազները ՔՕ 300 հոդվածի դիսպոզիցիային տվել են կամային եւ շատ լայն մեկնաբանություն»,- հայտարարում է Գ. Ջհանգիրյանը՝ հավելելով, որ դրա միակ նպատակը ընդդիմության գործիչներին շինծու մեղադրանքներ առաջադրելը եւ դրա հիման վրա նրանց քրեական հետապնդման ենթարկելն է՝ քաղաքական նկատառումներից ելնելով, բայց «ո՛չ երբեւէ հանցավորության կամ հանցագործության փաստի կատարման հիմքով»:
«Իսկ գուցե հիմնավոր են իմ քաղաքական պատանդ ընկերներին առաջադրված 225 հոդվածո՞վ մեղադրանքները»՝ ի պատասխան իր այս հռետորական հարցին, Գ. Ջհանգիրյանը փորձում է վերլուծել նաեւ «Յոթին» առաջադրված այս հոդվածի եւ դրա 3-րդ մասի դիսպոզիցիան՝ «սպանություններով զուգորդված զանգվածային անկարգություններ կազմակերպելը»: Արդյոք ընդդիմությունը նպատա՞կ է ունեցել զանգվածային անկարգություններ կազմակերպել կամ իրականացնել: Հիշեցնելով, որ «10 օր եւ ավելի Ազատության հրապարակում հարյուր հազարանոց խաղաղ հանրահավաքներ եւ երթեր են տեղի ունեցել, եւ այդ օրերին ոչ մի իրավախախտում, ոչ մի հանցագործություն՝ թե՛ Ազատության հրապարակում, թե՛ երթերի ընթացքում երբեւէ չի արձանագրվել, որեւէ մեկի քթից արյուն չի եկել», որ բռնությունները սկսվել են ուժայինների կողմից՝ մարտի 1-ի առավոտյան, շարունակվել մայրաքաղաքի փողոցներում, նաեւ Մյասնիկյանի արձանի մոտ, Գ. Ջհանգիրյանը մեջբերել է ՀՀ ՔՕ 42-րդ հոդվածը, որը մասնավորապես վերաբերում է անհրաժեշտ պաշտպանությանը, որով նաեւ սահմանված է, որ «անհրաժեշտ պաշտպանության իրավունքն անձին պատկանում է անկախ ոտնձգությունից խուսափելու կամ այդ անձանց՝ կամ պետական մարմինների օգնությանը դիմելու հնարավորությունից»: Սա, ըստ նախկին դատախազի, նշանակում է, որ մարտի 1-2-ին Մյասնիկյանի արձանի մոտ հավաքված հարյուր հազարավոր մեր հայրենակիցները, պաշտպանելով իրենց համաքաղաքացիների, իրենց հարազատների անձնական անձեռնմխելիությունը, առողջությունը, կյանքը՝ դիմել են ինքնապաշտպանության, եւ դա ոչ թե պասիվ, այլ՝ ակտիվ իրավունք է: «Ափսոսում եմ, որ իմ մեղադրանքի ծավալից քննչական մարմինը հանել է 300 հոդվածով մեղադրանքը եւ ինձ այդ հոդվածով մեղադրանք չի առաջադրել, որովհետեւ եթե ինձ ներգրաված լինեին «7-ի գործով», ես խոստանում եմ՝ կպայթեցնեի դատարանում այդ արհեստական, ծիծաղելի մեղադրանքը»,- եզրափակում է Գ. Ջհանգիրյանը:
ՆԱԻՐԱ ՄԱՄԻԿՈՆՅԱՆ
Փաստացի Մեղադրանքի անհեթեթությունը ու գործի ինքնահակասությունը Ջհանգիրյանի վերլուծությանը ակընհատ է դարձնում - ստացվում է մեղադրանք է առաջադրվում իշխանություն զավթելու մեջ , որը հիմնավորվում է նախագահի նստավայրի, ազգային ժողովի և այն կարևոր պետական շենքերի գրավման նպատակներով և միևնույն ժամանակ գործում հաստատվում է, որ պարիկադներ են կառուցվել,ինչը ակընհայտ հակասություն է - ստացվում է մարդիկ իրենք իրենք նպատակի-իշխանություն զավթելու դեմ խոչնդոդներ բարիկադներ են կառուցել, որ դժվար լինի գնալ գրավել իշխանությունը։
Ի սկզբան է էլ ակընհայտ է, որ այս գործը ԷՇխանության (բառի copyright Խզմալյանին է), տկարամտության, վախի ու ապաշնորհության մասին է, նրանք համոզված են, որ նույնիսկ չցանկանաս էլ իշխանությունը գրավես, բավական է Հայաստանում մասսայական հանրահավաք անես արդեն իրենք ԷՇխանությունից կզրկվեն...
pigh (05.02.2009)
Աղբյուր՝ Ա1+՚7-Ի ԳՈՐԾՙ-ՈՎ ԴԱՏԸ ՀԵՏԱՁԳՎԵՑ` ԴԱՏԱՐԱՆԻՆ ՀԱՐԳԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ
[14:35] 12 Փետրվարի, 2009
՚Մենք դեռ ձեզ չենք հասցրել վիրավորելՙ,- այսօր ՚7-ի գործովՙ մեղադրվող նախկին ԱԳ նախարար Ալեքսանդր Արզումանյանը հուշեց նիստերի դահլիճ մտնող դատավոր Մնացական Մարտիրոսյանին:
՚7-ի գործովՙ մեղադրվող ընդդիմության բոլոր 7 ներկայացուցիչներն ոտքի էին կանգնել ու դատարանի նկատմամբ իրենց հարգալից վերաբերմունքը ընդգծելու եւ դատավարությունը վերջապես սկսելու համար` պատրաստակամություն հայտնեցին կանգնած մնալ ողջ դատավարության ընթացքում:
Քաղբանտարկյալների ոտքի կանգնելը նույնքան չբավարարեց դատավորին, որքան չկանգնելը: Մարտիրոսյանն այսօր դատավարությունը հետաձգեց մինչեւ փետրվարի 26-ը` քաղբանտարկյալների ոտքի կանգնելու եւ չնստելու համար:
Մինչ հետաձգման որոշումը հրապարակելը Մարտիրոսյանը սկսեց քաղբանտարկյալներին պարզաբանումներ տալ` իրենց գործողությունների վերաբերյալ:
Մյասնիկ Մալխասյանը դատավորին զգուշացրեց, որ իրենք դեռ գործողություններ չեն կատարել եւ պարզաբանումների առիթ չկա:
՚Եթե դուք նշում եք այն նորմը, որի համաձայն մենք պետք է կանգնենք, ապա չկա մի նորմ, որը մեզ պարտադրում է նստելՙ,- ասաց Ալեքսանդր Արզումանյանը:
Ի պատասխան քաղբանտարկյալների չնստելուն` դատավոր Մարտիրոսյանը սկսեց բոլորին պարզաբանել իր կարգադրությունները չկատարելու հետեւանքը:
Քաղբանտարկյալներն իրենց հերթին դատավորին զգուշացրեցին, որ նրա կարգադրությունները պետք է լինեն խելամտության շրջանակներում` նշելով, որ նույն հաջողությամբ Մարտիրոսյանը կարող է իրենց ՚պպզել կամ պառկելՙ կարգադրել:
Տեսնելով, որ Մարտիրոսյանը պատրաստվում է ՚7-ի գործովՙ դատավարությունը կրկին հետաձգել, քաղբանտարկյալները դիմեցին դատարանում ներկա 10 զոհերի հարազատներին` ասելով, որ ոտքի են կանգնում` հարգելով նրանց եւ զոհերի հիշատակը, որպեսզի դատավարությունը վերջապես սկսվի:
՚Այս գործով ես ինձ մեղավոր եմ համարում միայն մի հարցում, որ մարտի 1-ի առավոտյան, երբ իմ ժողովրդին իմ աչքի առաջ սպանում էին, ես չկարողացա նրան պաշտպանել: Այդ հարցում մեղավոր եմ: Պատերազմի ժամանակ ադրբեջանցի գերիներ եմ ունեցել, բայց երբեք նրանց հետ չեմ վարվել այնքան դաժան, որքան մարտի 1-ին իշխանություններ մեր ժողովրդի հետ: Տարան սպանեցին անմեղ երիտասարդների: Դուք մոռանում եք, որ այս գործով անցնողներիս մեջ հրամանատարներ կան, մենք չէինք կարող երիտասարդ, անփորձների ուղարկել առաջ: Ես երկրին մատուցած ձեր գործը մերի համեմատ ոչնչություն էՙ,- դատավորին ասաց Սասուն Միքայելյանը, որին դատավորը թույլ չտվեց շարունակել իր խոսքը:
Դատավորը համեմատաբար մեղմ էր Հակոբ Հակոբյանի նկատմամաբ, որը դատարան էր եկել միայն դատավարությունը չտապալելու համար եւ մի կերպ էր ոտքի կանգնում:
Բայց. ՚Հակոբ ջանՙ, -դատավորի խոսքեր փոխարինվեցին կոշտ արտահայտություններով, երբ Հակոբյանը նրան ասաց.՚Ի՞նչ եք ուզում մեզանից, մենք հո գերի չենք, սկսեք դատավարությունըՙ:
Քաղբանտարկյալ Գրիգոր Ոսկերչյանի խոսքը հենց սկզբից դուր չեկավ Մարտիրոսյանին, եւ նա միանգամից ընդհատեց նրան: ՚Իմ ոտքի կանգնելը չի նշանակում, որ ես հարգում եմ դատարանին: Ձեզ չէր հետաքրրում, թե ես ինչու նախորդ նիստերում չէի կանգնում, Ձեզ չէր հետաքրքրում քրեակատարողական հիմնարկում ինձ ծեծի ենթարկելու փաստը: Ես չեմ հարգում եւ դատարանին եւ չեմ վստահում արդարադատությանըՙ,- հասցրեց ասել Ոսկերչյանը:
Ալեքսանդր Արզումանյանը Մարտիրոսյանին առաջարկեց դատական նիստը այսօր հետաձգելու պատճառաբանության մեջ նշել. ՚Նիստը հետաձգում եմ դատարանի նկատմամբ ընդգծված հարգալից վերաբերմունքի համարՙ:
Դատավորը բավարարվեց միայն նիստը հետաձգելու մասին հայտարարելով եւ հեռացավ` ոչ միայն հետաձգման պատճառները, այլեւ ժամկետը չհայտարարելով:
ՇԱՆԹ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆԻՆ ԽՈՍՏԱՑԵ՞Լ ԷՐ ԿԱԼԱՆԱՎՈՐԵԼ
Նախքան ՚7-ի գործովՙ դատավոր Մնացական Մարտիրոսյանի դատարանում հայտնվելը քաղբանտարկյալ Շանթ Հարությունյանը եւ մեղադրող Կորյուն Փիլոյանը զրուցում էին:
՚Փիլոյան, հիշում ես, որ ՚Հոկտեմբերի 27-իՙ գործով 2 անգամ միջնորդեցիր ինձ կալանավորել, բավարար ապացույցներ չկար, չստացվեց: Հետո խոստացար, որ ուրիշ գործով ես ինձ նստացնելու: Հիշո՞ւմ եսՙ,- Շանթ Հարությունյանի ասածները Կորյուն Փիլոյանը չհերքեց: Դեռ ավելին` շարունակեց.՚Հա հիշում եմ: Ես էդ ուրիշ գործն աՙ: Ի դեպ, ինչպես միշտ, դատարանի բակում հավաքվել էին Հայ ազգային կոնգրեսի ներկայացուցիչները, մեղադրվողների հարազատները:
Սա ընդամենը հերթական ապացույցն է, որ իշխանությունները վախենում են բաց և հրապարակային դատ անցկացնել, քանի որ առաջին նիստից հետո արդեն ակնհայտ պարզ էր, թե այս յոթը ինչպես են «շուռ տալու» դատարանը՝ հանդես գալով մեղադրողի անունից ու ամբաստանյալ իշխանության բոլոր մեղքերն ապացուցելու: Իշխանությանը այժմ ուրիշ ոչինչ չի մնում անել, քան անհեթեթ պատճառաբանություններ բերելով հետաձգել դատը, մինչև որ պատրաստ լինի համապատասխան օրենքը (որը փոփոխվում է ԱԺ-ում)՝ դատարանի դահլիճից հերթական անհեթեթ մեղադրանքով յոթին հեռացնելու ու առանց նրանց դատն անցկացնելու համար:
Ի՞նչ է նշանակում ոտքի չկանգնելու համար հետաձգել հասարակական այսպիսի հնչեղություն ունեցող դատկ, ի՞նչ է նշանակում որ ոտքի կանգնելու համար է հետաձգվում էդ դատը... նշանակում է միայն մեկ բան. իշխանությունը թքած ունի մարդու, մարդու իրավունքների, իր ժողովրդի, մարտ 1-ի անմեղ 10 զոհերի, բազում հալածվածների, վիրավորների, պատերազմի հերոսների, մեր վրա: Թքած ունի և վերջ: Ուրեմն ի՞նչ է պետք անել: Ընդամենը մեկ բան. մարտի 1-ին մեկ մարդու նման լինել Մատենադարանին հարող տարածքում, բռունցքը բարձրացնել վեր ու պայքարել այս խուժանի դեմ:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
murmushka (12.02.2009), Taurel. . . . (21.02.2009)
Իմիջայլոց, նիստին ներկա էր Արամ Կարապետյանը:
Հենց դուրս եկավ, Կլարա Խաչիկովնան մոտեցավ, թե բա.
-Ես տենց էլ չիմացա դու աջ ես թե ձախ:
-Ես միշտ ժողովրդի հետ եմ:
Կլարան էլ ասեց որ նենց տպավորություն ա, որ ինքը Սերժի կողմից ա, ու առաջարկեց Լևոնի կողմն անցնել, որ իրա ասածը ճիշտ դուրս գա: Ասում էր.
-Եթե էդ ժպիտդ չլներ, հիմա ես քո փորին կխփեի:
-Կլարա ջան, իմ փորին ոչ մեկը չի կարա խփի:
Հետո էլ`
-Որ վաղը-մյուս օրը Լևոնը չլնի, դուք ժողովուրդ չեք ըլնի՞ էլ: Պատկերացրեք, մարդը մի հինգ օրով իրան վատ ա զգում, գնում ա տուն, ի՞նչ պետք ա անեք:
Հետո ասեց, որ ժողովուրդը ոտքի ա կանգնել 2007-ի նախընտրական միտինգին, երբ որ ինքը Իմպիչմենտի հետ հանրահավաք կազմակերպեց, որ իբր իրա շնորհիվ 50 հազար մարդ էր եկել. "Էն որ ասում եք 1+1+1, էդ մեկը Իմպիչմենտն էր, մեկը "Հանրապետությունը", մեկն էլ ես էի: Էն մայիսի 9-ի դեպքերին ո՞վ էր կռվում: Ես չէի՞:"
Վերջում Կլարան ասեց. "Քեզ ժամանակ եմ տալի, լավ մտածի:"
Ես էլ հարցրեցի Մարտի 1-ին գալու ա՞, ասեց. "Հա, անպայման":
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
Հայկո ջան, ես չեմ կարծում, որ Ալամի հարցով խորանալ, գրառումներ անել և այլն իմաստ ունի
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Փաստորեն Ալամը հիամա էլ շարժման կողմից չի՞՞՞՞: Բայց մի ժամանակ, եթե չեմ սխալվում, ակտիվիստ էր, դաժէ ձերբակալել էին, քաղբանտարկյալի պիտակով էր ման գալիս, այսինքն էս էլ դավաճան դուրս եկավ՞՞՞: Բա հիմա փարաքյարը ով ա փակելու, որ իշխանիկները չփախնեն:
Թուհաա, ախմախ երգիր ա այ մարդ:
Dixi et animam levavi
Ընգեր ՀԱԿ-ին միանալ-չմիանալը ամեն կուսակցության ու գործչի գործն է , քեզ ի՞նչ:
Նա իրոք բանտարկվելա քաղաքական հայացքների համր, հետո բաց ա թողնվել ու իրան ոչ մեկը չի պիտակավորել, դու ի՞նչ ես իրար խառնվել:
Իսկ, որ էս իշխանությունների հարցը առանց փարաքյարը փակելու կլուծվի համոզված եղի:
Վերջին խմբագրող՝ Norton: 21.02.2009, 12:07:
Chuk (21.02.2009), Mephistopheles (21.02.2009), murmushka (21.02.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ