ՅԱՆԱ (պատմվածք «Կլայպեդա» շարքից)

[Jarre]

Ինձ համար տհաճ ու զզվելի պատմություն՝ մեր քնձռոտ, սև, մուխտառ հայ տղամարդկանց մասին, որոնց կարծիքով ռուս ու եվրորացի աղջիկները ուշքը իրանց համար գնում ա

Չեմ սիրում, երբ տղամարդը տենց վստահ ա, որ իրա հետևից ընկել են, իսկ ինքը յան ա տվել։ Իսկ քանի՞ անգամ ա հակառակը եղել, որ իրան են յան տվել։ Բայց բնականաբար էս «գեղեցիկ» ստեղծագործությունը էտ դեպքերի համար չի։

Ու ես զարմանում եմ, որ ստեղծագործողի բաժնում ոչ այնքան լավ շարադրանք ունեցող, բայց վեհ թեմաներ շոշափող ստեղծագործությունները բուռն քննադատության են արժանանում, իսկ սենց պրիմիտիվ ու զզվելի բովանդակություն ունեցող թեմաները գովեստի, ինչ ա որ շարադրանքը լավն ա.... Չեմ հասկանում էս մոտեցումը։

Փաստորեն կապ չունի ինչ ես գրում ու ինչի մասին, կարևորը ոնց ես գրում։ Եթե լավ ես գրում, ինչ ուզում ես գրի, կարևորը լավ գրես։

[Dayana]

Ինձ համար տհաճ ու զզվելի պատմություն՝ մեր քնձռոտ, սև, մուխտառ հայ տղամարդկանց մասին, որոնց կարծիքով ռուս ու եվրորացի աղջիկները ուշքը իրանց համար գնում ա

Չեմ սիրում, երբ տղամարդը տենց վստահ ա, որ իրա հետևից ընկել են, իսկ ինքը յան ա տվել։ Իսկ քանի՞ անգամ ա հակառակը եղել, որ իրան են յան տվել։ Բայց բնականաբար էս «գեղեցիկ» ստեղծագործությունը էտ դեպքերի համար չի։

Ու ես զարմանում եմ, որ ստեղծագործողի բաժնում ոչ այնքան լավ շարադրանք ունեցող, բայց վեհ թեմաներ շոշափող ստեղծագործությունները բուռն քննադատության են արժանանում, իսկ սենց պրիմիտիվ ու զզվելի բովանդակություն ունեցող թեմաները գովեստի, ինչ ա որ շարադրանքը լավն ա.... Չեմ հասկանում էս մոտեցումը։

Փաստորեն կապ չունի ինչ ես գրում ու ինչի մասին, կարևորը ոնց ես գրում։ Եթե լավ ես գրում, ինչ ուզում ես գրի, կարևորը լավ գրես։

Արթ, էս բաժնում մենք պարտավոր ենք քննարկել ու քննադատել հենց ստեղծագործությունը ՝ գրելաոճը և այլն, նույնիսկ եթե այլասերվածություն է: Բաժնի «բնական» պահանջն է:

[Chilly]

Ինձ համար տհաճ ու զզվելի պատմություն՝ մեր քնձռոտ, սև, մուխտառ հայ տղամարդկանց մասին, որոնց կարծիքով ռուս ու եվրորացի աղջիկները ուշքը իրանց համար գնում ա

Չեմ սիրում, երբ տղամարդը տենց վստահ ա, որ իրա հետևից ընկել են, իսկ ինքը յան ա տվել։ Իսկ քանի՞ անգամ ա հակառակը եղել, որ իրան են յան տվել։ Բայց բնականաբար էս «գեղեցիկ» ստեղծագործությունը էտ դեպքերի համար չի։

Ու ես զարմանում եմ, որ ստեղծագործողի բաժնում ոչ այնքան լավ շարադրանք ունեցող, բայց վեհ թեմաներ շոշափող ստեղծագործությունները բուռն քննադատության են արժանանում, իսկ սենց պրիմիտիվ ու զզվելի բովանդակություն ունեցող թեմաները գովեստի, ինչ ա որ շարադրանքը լավն ա.... Չեմ հասկանում էս մոտեցումը։

Փաստորեն կապ չունի ինչ ես գրում ու ինչի մասին, կարևորը ոնց ես գրում։ Եթե լավ ես գրում, ինչ ուզում ես գրի, կարևորը լավ գրես։

Ապեր, ընդհանուր առմամբ ճիշտ ես, բայց մի բայց կա. պետք չի ամեն ինչին մոտենալ միայն վեհ զգացումների ու զգացմունքների տեսանկյունից… Նույն հեղինակը կարող էր նույն հաջողությամբ (կարծում եմ) գողտրիկ ու գեղեցիկ մի այլ բան պատմել, բայց արի ընդունիր, որ կյանքը միայն էդ գողտրիկ ու գեղեցիկը չի էլի, կյանքը նաև խոպանում ռուս կնոջ «բարիքներից» օգտված միջին կամ միջինից մի բան էլ ցածր զարգացման մակարդակի տղամարդն ա, որ ձկնորսի էն անեկդոտի նման կապված ձեռքերով էլ դեռ բռնած ձկան աչքի մեծությունն է ցույց տալիս: Ըստ իս` դա էլ մեր կուլտուրայի մի մասնիկն է, թեկուզ և էնքան էլ իմ սրտով չի: Արի ընդունենք ոնց կա, չիդեալականացնենք...

[Դեկադա]

Ժող, ի՞նչն ենք քննարկում բարքերը թե՞ ստեղծագործությունը: Ինչ բարք կա էն էլ գրել ա մարդը: Պարզապես լավ չի շարադրել ըստ իս:

... ու կապ էլ չունի ով ա գրել: Ուզում ա Բալզակը գրեր ուզում ա ծանոթս: Եթե էտ ստեղծագործության շարադրանքը մոտս հետաքրքրություն չի առաջացրել չեմ ընդունի: Իսկ թե ինքը ի՞նչ ինտիմ կյանքով ա ապրել մեղմ ասած... թքած կունենամ:

[Tig]

Ապեր, ընդհանուր առմամբ ճիշտ ես, բայց մի բայց կա. պետք չի ամեն ինչին մոտենալ միայն վեհ զգացումների ու զգացմունքների տեսանկյունից… Նույն հեղինակը կարող էր նույն հաջողությամբ (կարծում եմ) գողտրիկ ու գեղեցիկ մի այլ բան պատմել, բայց արի ընդունիր, որ կյանքը միայն էդ գողտրիկ ու գեղեցիկը չի էլի, կյանքը նաև խոպանում ռուս կնոջ «բարիքներից» օգտված միջին կամ միջինից մի բան էլ ցածր զարգացման մակարդակի տղամարդն ա, որ ձկնորսի էն անեկդոտի նման կապված ձեռքերով էլ դեռ բռնած ձկան աչքի մեծությունն է ցույց տալիս: Ըստ իս` դա էլ մեր կուլտուրայի մի մասնիկն է, թեկուզ և էնքան էլ իմ սրտով չի: Արի ընդունենք ոնց կա, չիդեալականացնենք...

Ապ ջան, ընդհանուր առմամբ ճիշտ ես, բայց մի բայց կա… Ստեղծագործությունը իմ կարծիքով քարոզչությունա, սեփական կարծիքը հայտնելու ձև այս կամ այն երևույթի վերաբերյալ, չձևավորված մտածողություն ունեցող ընթերցողի մտածողության ձևավորման պատասխանատվություն… Հիմա ներկայացված երևույթը փաստա, սրա դեմ ոչինչ չունեմ ասելու, բայց հարցը նայա, թե ինչ տեսանկյունիցա ներկայացվում փաստը: Եթե այն ներկայացվումա գլուխ գովալու տեսանկյունից… իսկ եթե…
Մի քիչ մեծ պատասխանատվություն դրեցի հեղինակի վրա, բայց դե որ դու հասար սրան՝ «Ըստ իս` դա էլ մեր կուլտուրայի մի մասնիկն է, թեկուզ և էնքան էլ իմ սրտով չի:», ես էլ պիտի հասնեի սրան… «Եթե մեր կուլտուրայի մի մասնիկը քո սրտով չի՝ մի լռի դրա մասին…»
Եթե սա լիներ օրագրային հուշեր՝ ոչինչ, բայց քանի որ ներկայացվելա որպես պատմվածք, արդեն պիտի համապատասխան դատել…

հ.գ. հա Մուշ, եթե նման գլուխգովալու տեսանկյունից ներկայացված պատմվածք կարդաիր համասեռամոլների մասին, էլի կասեիր՝ «աիր չիդեալականացնենք…»