Մեջբերում Երվանդ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Հարցը ցելաֆանը չի, եթե քեզ տենց չդզեց կարամ ասենք փոխեմ կանաչ տերևներով գործած ցանցով, հարցը էնա որ մի գույնի ազդեցությունը նույնպես կարա լինի շատ հզոր, ու ոչ պակաս մտածելու ու խորհելու տեղիք տա, թե բնության մեջ թե ասենք նկարում, այսինքն դնել ու ասել քանի որ մի գույնա կամ երկու գույնա ուրեմն արժեք չունի, սխալ ա, ուրիշ բան որ ասենք ես ու դու էտ նկարի հենց բնօրինակն էլ նայենք ու մեզ ոչ մի բան չասի, էտ կնշանակի որ մենք չհասկացանք էտ նկարը ու ոչ թե զիբիլա նկարը, եթե աշխարհում թեկուզ մի հոգու, բացի Մալևիչից էտ նկարը հոգեհարազատ ա կամ ավելին արվեստի գործ ուրեմն ինքը չի կարա զիբիլ լինի
Լրիվ համաձայն եմ, որ մի գույնի ազդեցությունը կարող է լինել շատ հզոր ու որ լիքը խորհելու տեղիք կարող է տալ: Ուղղակի էդ ինձ համար արդեն նկար չի լինի, այլ հենց մեկ գույն: Դրա համար էլ, հաշվի առնելով, որ թեման «Նկարչությունում» է, հակվել եմ այս՝ արդեն հայտնի կարծիքիս: