Անշուշտ, նույնն էլ ես եմ ասում: Ուրիշ բան այդ տեսածդ ով կինտերպրետացնի՝ գիտակցությու՞նդ, թե՞ ենթագիտակցությունդ: Դրա համար էլ ասում եմ, որ տվյալ դեպքում չնայած հակված եմ այն կարծիքին, որ դրանք սոսկ «քառակուսիներ» են, բայց այսուհանդերձ քանի դեռ նկարի բնօրինակն իմ աչքերով չեմ տեսել, իմ այդ տեսակետը խիստ սուբյեկտիվ, ջուրծեծոցի տեսակետ է: Ու նույն կերպ լուրջ չեմ վերաբերվում մյուս այն բոլոր մարդկանց կարծիքներին, ովքեր չեն տեսել, բայց վստահաբար ինչ-որ տեսակետ են պնդում:
Ափսոս արխիվս ջնջել եմ, հակառակ դեպքում ցույց կտայի անմեղ նկարներ օրինակ, որոնց նայելուց հետո օրինակ ագրեսիվ կդառնայիր
Ավելացվել է 2 րոպե անց
հ.գ. այդ «քառակուսիները» գլուխգործոց են հենց թեկուզ նրանով, որ այսքան քննարկումների առիթ են դարձել
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 16.12.2008, 02:38: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Հոգեբուժությունում կա ախտանիշ/ չեմ հիշում, թե ում անունով էր/, ընկալման խանգարումներ ունեցող մարդուն տալիս են դատարկ թուղթ, խնդրելով, որ «կարդա» բարձրաձայն, թե այնտեղ ինչ է գրված, իսկ նա վերցնում և «կարդում» է…
Ի դեպ, եթե նրան չասեն՝ «կարդա», ուղղակի խնդրեն վերցնել, նա ոչինչ չի «կարդա» ու ոչ էլ «կտեսնի»:
Նորմալ մարդկանց մոտ նույնպես երբեմն կարող են լինել տեսողական պատրանքներ, հատկապես՝ խավարի ժամանակ, օրինակ՝ փողոցում առկա թուփը կամ կոճղը թվա կենդանի և այլն:
Չուկ ջան, չէ, այդքան էլ տարբեր չեն: Պատկերացրու մի պահ, թե մեր շրջապատում որքան տարբեր մարդիկ կան՝ տարբեր մտածելակերպերով, բարձր ու ցածր էմոցիոնալ շեմով, երբեմն հիվանդագին մտածողությամբ, տեսածը, լսածը յուրովի ընկալելու, վերլուծելու հատկությամբ:
Անընդհատ լսում են «օ՜, Մալևիչ, սև ու կարմիր քառակուսիները՜, տեսել եք՞, մեկ միլիոն դոլար, Էրմիտաժ»… Սա հզորագույն ազդակ է շատերի լյաբիլ հոգեկան համակարգի համար: Դու գրում ես. « Կարող ես տեսնել գեղեցիկ հորթուկ կամ էլ նորածնին սպանող տղամարդ»… Գիտես չէ՞, ինչպես է ազդում այս տողը որոշ մարդկանց վրա: Դա այստեղ՝ այս ֆորումում, իսկ այլ տեղեր, որքան է խոսվել այս ամենի մասին:
Շատերն այսքանից հետո հաստատ «կտեսնեն»…
Հորթու՞կ կտեսնեն:
Դժվար թե: Անշուշտ քո ասածները իրենց տեղն ու դերն ունեն, անշուշտ հաճախ նման «հոգեխանգարմունքի»() մեթոդներով կարելի է ազդել մարդու մտքի վրա:
Բայց հիմա էլ արի շուռ գանք ու մյուս կողմից նայենք:
Բոլորիս է հայտնի (կարծում եմ) ենթադրենք գույների թողած ազդեցությունը մարդու հոգեկան աշխարհի վրա, մի գույնը մյուսի համադրությամբ կարող է հանգստություն բերել, այն մյուս գույնը չորրորդի համադրությամբ ագրեսիա առաջացնել, հինգերորդ գույնը նեյտրալ է, վեցերորդը արագացնում է սրտիդ զարկերը, հույզեր առաջացնում: Նույն կերպ երկրաչափական մարմինները, նրանց դիրքը, շարժման կամ պտույտի ուղղությունը, արագությունը և այլն: Այս ամենը կա, սրանց մասին կարելի է գրականություն ճարել, ուսումնասիրել և այլն:
Ըստ էության դու հերքում ես սրա գոյությունը, որովհետև բացառված չի, որ Մալևիչի նկարների դեպքում գործ ունենք նման երևույթների հետ:
Ու նորից կասեմ, ես ավելի հակված եմ կարծել որ դրանք սոսկ քառակուսիներ են: Բայց ես չեմ կարող դա պնդել, քանի դեռ չեմ տեսել: Դու էլ չես կարող պնդել:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ինտերնետում փորձեցի գտնել տվյալներ այն մասին, որ սև ներկի տակ ինչ որ ուրիշ նկար կա։ Միայն ֆորումներում անհայտ անձիք պնդում էին, որ դա այդպես է, բայց ոչ մի ռենտգենոսկոպիկ հետազոտության արդյունք չկար։ Ինձ թվում է եթե սև ներկի տակ ուրիշ նկար լիներ ապա այդ ՍԵՆՍԱՑԻԱՆ բոլորին վաղուց հայտնի կլիներ։
Թեկուզ տակը Այվազովսկու «9–րդ ալիքը» լինի իմ կարծիքով դա բան չի փոխում։
Այստեղ կարող է լինել ձեր գովազդը...
Ախր իմ գրածների այդ հատվածները հեչ էական չեն: Հեչ էական չի տակը նկար կա, թե չկա: Կարևորն այն է, այդ նկարներին նայելիս մարդու մոտ իմ ասած զգացումներն առաջանու՞մ են, թե՞ չէ: Եթե հա (ես չեմ կարող պնդել ոչ ՀԱ-ն, ոչ ՉԷ-ն), ապա այն իրենցից ինչ-որ մի բան ներկայացնում է բացի զուտ «քառակուսի» լինելուց: Իսկ դա իմանալու մի տարբերակ կա - տեսնել նկարը:
Կա փաստ, բազումները այդ նկարի բնօրինակը տեսնելուց հետո խոսում են խիստ հիացմունքով, խոսում են խորության ու չգիտեմ ինչի մասին: Ինտերնետում չգիտեմ ինչեր է գրած ու չի հետաքրքրում... ասենք կարող ենք գտնել այսպիսի քննարկումներ՝ տասնյակ մարդիկ իրենց ԽԻՍՏ ՎՍՏԱՀ տեսակետն են հայտարարում՝ առանց տեսած լինելու: Քանի դեռ չես տեսել, չգիտես, կարող ես խոսել այդ խորության առկայություն կամ չառկայությունից, թե չէ:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Լուրջ հավեսս փախավ գրելու Դու ճիշտ ես ապեր: Չնայած քո համար դրանք միայն քառակուսիներ են, բայց դու դրանք համարում ես գլուխգործոց: Քանի դեռ չես տեսել, որ դրանք միայն քառակուսիներ են: Իսկ ես դրանք համարում եմ հիմար մի բան, քանի դեռ չեմ տեսել, որ դրանք գլուխգործոցներ են: Ու անկեղծ ասած, PR-ի, կեղծիքի, ցինիզմի էս դարաշրջանում երբեք չի կարելի հենվել այնպիսի արտահայտությունների վրա, ինչպիսին է` "Էդքան մարդ ասել է, ուրեմն գիտի մի բան": Ու դու ինքդ գիտես էդ ամեն ինչը ինձնից ավելի լավ, գուցե նույնիսկ:
Մեկ ել ինձ հետաքրքիր ա, թե ինչ հաճույք ա ստանում Վուլֆիկը իր ներկայացրած ֆիլմում երևացող "նկարներից"? Չնայած սրանց մեջ դեռ գույների համադրում կա, ու էս "նկարները" սպիտակ ֆոնի վրա ինչ-որ հաջորդականությամբ դասավորելու դեպքում կարելի է, գուցե, հասնել ինչ-որ վիզուալ էֆեկտի: Բա քառակուսիները?
Չի բացառվում, որ քառակուսիներն էլ կոնկրետ ինչ-որ էքսպոզիցիայի համար նախատեսված նկարներ են եղել, իրենց համապատասխան դիրքերով, ու չի բացառվում, որ ցուցադրության ընդհանուր ներկապնակում լավ էլ իրենց վիզուալ դերը խաղացել են: Բայց ինքը առանձին վերցրած. որպես նկար, չկա: Տեսել եմ ես այն, թե ոչ` արդեն կապ չունի: Այն ընդամենը հանճարեղ մարդու կենսագրության մասնիկ է, հենց դրա համար էլ քննարկում ենք, այլ ոչ թե այն պատճառով, որ գլուխգործոց է: Այն նույնքան չկա ինձ համար որպես նկար, որքան Չարենցի "ք...մ" արտահայտությունն առանձին վերցրած, օրինակ: Այն, ինչքան էլ մեջներիցդ ճղվեք, պոեզիա չի!
Տեսնես Մալևիչը ինքը դեռ էն ժամանակ հավատում էր, որ իր տված կուտը էսքան շատ մարդ կուտի? Հիրավի հանճար:
В детстве я нередко сочинял заведомый вздор и притом всегда
только для того, чтобы вызвать удивление окружающих…Чарльз Дарвин
կներեք, բայց ահավոր մառազմի եք վերածել թեման
Անդերսենի հեքիաթն եմ հիշում... վերջում որ պարզվում ա, որ թագավորն ուղղակի մերկ էր
Ես մի անգամ հաղորդում եմ նայել, որտեղ պատմում էին այս նկարների մասն, մասնավորապես սևի մասին ասվում էր, որ սա քառակուսի չի այլ զուգահեռագիծ ա, այսինքն անվերջ խորացող, մութ անդունդ, ու դա երևում է ուշադիր նայելուց, իհարկե վրձինով այսպիսի էֆեկտ ստանալը շատ բարդ է, միանշանակ գլուխործոց ա!
Սևը Էրմիտաժում է:
Ավելացվել է 1 րոպե անցОн оказался одной из немногих картин Малевича, которые после его смерти не были переданы наследниками художника в Русский музей и оставались в семье. По легенде именно его несли за гробом Малевича в день похорон. После смерти вдовы художника, Натальи Андреевны Манченко, последняя версия "Черного квадрата" вместе с "Автопортретом" и "Портретом жены" Малевича перешли к ее родственникам, а затем были проданы ими в коллекцию Инкомбанка.
После кризиса 1998 г. эта коллекция за исключением "Черного квадрата" была выставлена на продажу. Министерство культуры Российской Федерации воспользовалось правом приоритета на приобретение в госсобственность особо ценных произведений искусства. Благодаря щедрости президента холдинговой компании "Интеррос" Владимира Потанина, который предоставил необходимую для покупки "Черного квадрата" сумму, полотно принял на хранение Государственный Эрмитаж.
Ի միջի այլոց, մեկ միլիոն ա վճարել Պոտանինը:
Ավելացվել է 3 րոպե անց
Ապեր, հետաքրիրը գիտես որն ա, որ Մալևիչի խոսքերով, ինքը էս «նկարի» վրա մի քանի ամիս աշխատել ա, ու հիմա դա վաճառում են մեկ միլիոնով: Ես օրական կարամ մի քառասուն հատ նկարեմ, հատն էլ հարյուր դոլարով եմ տալիս, ուզող կա՞:
Վերջին խմբագրող՝ Տրիբուն: 16.12.2008, 10:49: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ