Պնդում էի, որ այդ նկարների համար, օրինակ, կարելի է ասել, որ նկարիչը հաստատ մտադրություն է ունեցել տեսողական խաբկանք ստեղծելու: Ի տարբերություն Քառակուսու, որի դեպքում խիստ կասկածելի է, թե Մալևիչն իրո՞ք ուզեցել է ինչ-որ պատկեր թաքցնել, թե՞ չէ: Չի բացառվում, նորից եմ ասում, որ այդ ամենը սովորական արտեֆակտներ են: Ներկն էլ ռելիեֆային բան է, լույսը մի քիչ սենց ընկավ, մի քիչ նենց՝ խնդրեմ՝ թաքնված պատկեր:Chuk-ի խոսքերից
Ի դեպ Դալին իմ ամենասիրած նկարիչն է, երևի:
Ի տարբերություն նույն Մալևիչի, որի նկարներն առանձնապես չեմ հավանում:
Սակայն չմոռանանք, որ թեման Դալիի մասին չի, այլ Մալևիչի ու դու էլի վստահ պնդում ես, որ «ԻՍԿԱԿԱՆԸ (իմ նկարագրած տարբերակի) ՍՐԱՆՔ ԵՆ»: Սրանով դու էլի վստահ համոզմունք ես հայտնում՝ մերժելով հակառակ տեսակետի գոյության հնարավորությունը՝ անգամ որոշակի բաներ տեսնելուց հետո:
Սա գալիս է ապացուցելու իմ հին տեսակետը, որ ոչ թե բանավիճելու ցանկություն ունես, այլ քո տեսակետն անպայման դիմացինին պարտադրելու
Քո ասած հակառակ տեսակետը հենց դա է. Մալևիչը դիտմամբ է դրանք նկարել: Ես դրան չեմ հավատում, այլ հավատում եմ այն բանին, ինչ գրել եմ էս թեմայում առաջին գրառմանս մեջ. սա հենց սև քառակուսի է, ու հենց իր սև քառակուսի լինելն է այն առանձնացնում տասնյակ հազարավոր «դիշովի» վերնիսաժային խաբկանքային նկարներից: Հենց մենակ այն, որ դու թաքնված բան ես տեսնում էնտեղ, նկարի արժեքը գցում է՝ այն հավասարեցնելով հասարակ ձեռնածության, ոչ թե ձեր ասած գլուխգործոցի:
Դա ընդվզման միջո՛ց էր: Մարտահրավե՛ր էր էդ ժամանակվա մոդեռնիստների կարծիքով հնացած արվեստին: Ու պետք է դիտարկվի ու քննարկվի միայն ու միայն որպես մարտահրավեր ու ընդվզման միջոց, այլ ոչ թե՝ արվեստի վերամբարձ գործ: Իսկ դուք այն դիտում ու վերլուծում եք նույն ստանդարտներով, ինչ շատուշատ այլ կտավներ: Էստեղ ախր ա՛յլ մոտեցում է պետք ունենալ: Իսկ որպես գեղանկարչական կտավ, այո՛, մետլախից չի տարբերվում: Ու որպես նկար զիբիլ է: Իսկ հայտնի ու թանկ է, որովհետև կոչ էր, նետված ձեռնոց էր, նոր շունչ էր (ինչն, ի դեպ, շատ հատուկ է դարաշրջանին) և այլն և այլն :
Էջանիշներ