Երեկ կյանքում առաջին անգամ նարգիլե եմ ծխել
(ամաչող սմայլիկը առաջին անգամին է վերաբերում, որովհետև պարզապես պատահականություն էր, որ դեռ չէի փորձել)։
Դարչինով ու մեխակով թեյ, նանայով ու մեղրով նարգիլե, մմմ՜...), բայց սա բոլոր սպասելիքներս գերազանցեց։
Եթե հաշվի առնենք, որ էդ պահին արդեն մոտ երեսուն ժամ էր՝ չէի քնել, մոտ քսան ժամ բան չէի կերել, հետն էլ տեղը տեղին հոգնած էի, մնում է միայն պատկերացնելը, թե ի՜նչ անկրկնելի, անպատմելի, աներևակայելի, աննկարագրելի զգացողություններ էին...
Մեջբերել
ու ինձ ընենց հպարտ զգացի
, սովորական մարդ,,, թե? ես եմ հլը ՛՛խամ՛՛
Հավես էր 
Էջանիշներ