Եղիր հե՛զ, բանող ե՛զ,
Եվ վարիր այս անվերջ սևահողը,
Երբ կիջնի երեկոն, դու հանգիստ գնա գոմ,
Որոճա՛ քեզ բաժին ընկած խոտը,
Մինչև կբացվի առավոտը:
էսքան բան , էլ ինչ կյանք սիրել, էլ ինչ կյանքից զզվել: Անիմաստ ծնվել ենք , անիմաստ ապրելու ենք , անիմաստ էլ մեռնենք:
P.S. Բյուր ջան, կներես , որ ստորագրությունդ գողացա:
Էջանիշներ