Մեջբերում Artgeo-ի խոսքերից
Ի՞նչ ասեմ Կարդում, կարդում եմ բոլորիդ գրածները ու… բոլորդ էլ կարխես ճիշտ եք խոսում, բոլորդ էլ կարծես սխալ եք խոսում… Եսիմ… Կարծես ճիշտ ու սխալ չկա տվյալ դեպքում, պարզապես… Ինքս էլ չգիտեմ։ Ներկա պահին ուրիշ կերպ չեմ կաչողանում մտածել։ Ինձ համար կյանքը մի անիմաստ ֆիլմ է, սերիալ, որը ես նստած նայում եմ։ Գիտեմ, որ սերիալը անկապ է, մեջ կան ինքնախաբկանքի մոմենտներ, երբ դու քեզ երջքանիկ ես զգում, կան մոմենտներ, երբ ուրիշները ղառնում են քո ալիքները կամ դու ես ղառնում նրանցը… Իսկ վերջը լռիվ պարզ է ու հիմար։ Նայում եմ ու չեմ կարողանում անջատել ու դուրս գալ… Բայց ուզում եմ… ու չեմ կարողանում
Ինձ թվում է քեզ փոփոխություններ են հարկավոր կյանքում: Չգիտեմ որքանով ճիշտ հասկացա, բայց կարծես առօրյայի միօրինակությունից ես հոգնել , երբ ամեն ինչ կանխատեսելի է, անգամ օրվա իրադարձությունների հերթականությունը :Քեզ նոր զբաղմունք, նոր ծանոթություններ, նոր զգացմունքներ ու ապրումներ են հարկավոր: Փորձիր էտ ուղղությամբ մի բան անել:
Կներես եթե սխալվում եմ ու խորհուրդս անտեղի է