Ժող, հենց կյանքից զզվում եք, հիշեք, որ կյանքը ձեզանից զզվելու ավելի շատ պատճառներ ունի, բայց չի զզվում![]()
Ժող, հենց կյանքից զզվում եք, հիշեք, որ կյանքը ձեզանից զզվելու ավելի շատ պատճառներ ունի, բայց չի զզվում![]()
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Apsara (14.07.2009), Jarre (16.07.2009), Mariam1556 (16.07.2009)
Զզվել էի ապրելուց մոտ կես տարի առաջ, ոչ մի բան չէի ուզում անել, ոչ մեկի հետ խոսել... հետո հիշեցի են բաները, որոնց մասին երազում էի փոքր ժամանակ ու էլի ուզեցի անել , ու արեցի ու ամեն ինչ փոխվեց![]()
Երբ զզվում ես կյանքից, կյանքը սկսում է սիրել քեզ... ֆիզիկապես... շատ անգամներ...
*e}|{uka* (16.07.2009)
Ամեն ինչ սկսվում ա կյանքի հետ առաջին ժամադրությունից: Սրան հաջորդում ա կյանքի հետ սիլիբիլին, կյանքի հետ խաղը, հետո՝ իրար հետ մտերմիկ ու հաճելի ժամանակ անցկացնելը, իրար վայելելը, ապա կյանքը քեզ լուրջ, շատ լուրջ առաջարկություն ա անում: Ու ստեղ դու հասկանում ես, որ ձեր հարաբերություններում տղեն ոչ թե դու էիր, այլ կյանքը, հեքիաթը վերջանում ա ու սկսվում ա դաժան իրականությունը, մասնավորապես՝ օրը երեք անգամ կանոնավոր ֆիզիկական շփումը կյանքի հետ:
DIXIcarpe noctem
Ու գիտեք ի՞նչն է դաժան: Երբ ընդհանրապես ինչ-որ բանից զզվում ես, կարող ես փորձել թողնել այն, մի կողմ շպրտել, ազատվել նրանից: Բայց երբ կյանքից ես զզվում, ոչ միայն չես փորձում որևէ կերպ ազատվել նրանից, այլև չես էլ ցանկանում դա անել: Ստիպված ես ապրել զզվանքի մեջ, թեկուզև որոշակի ժամանակահատված, բայց ստիպված ես...
Հա՛, Հայկօ, ցավում եմ, որ կյանքը քեզ այդպես տանջել է
Ու կարդա այդ կապակցությամբ,
Երազանքի գինը
Մենք ամեն ինչ արեցինք
Շտապելով ու փութով,
Բան չտեսանք, սիրելի՛ս,
Բայց հուսացինք, թե շուտով
Սերն ամեն ինչ կհաղթի,
Լավ կընթանա ամեն ինչ...
Չէ՜, սնեցինք մեզ սուտով...
Դու տեսնում ես, իմ անգի՜ն,
Երազանքը մեր փարթամ
Հիմա դարձել է անշուք,
Հիմա դարձել է տարտամ,
Նա մի ստվեր է թվում,
Բայց մի ստվեր՝ ետևում,
Որից պրծու՜մ էլ չկա -
Մեզ է անվերջ հետևում... Պ. Սեւակ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ