Հատուցում

**Մեղապարտ** · 02.12.2008, 03:16

Ապաշխարության 5-րդ կետում գրված է, որ խոստովանության գնացող անձը պետք է պատրաստ լինի իր գործած մեղքերի դիմաց որոշակի հատուցում կրելու:
Ինչպե՞ս պետք է հատուցուը տեղի ունենա :
Վնասը պետք է հատուցում ստանա։ Իմ կարծիքը այսպիսին է սկզբից զղջումը որը բարոյական հիմք է ապահովում հատուցման համար:Որից հետո գալիս ապաշխարությունը որից հետո հատուցումը:
Այսինքն՝ մարդ պետք է իր կյանքի որևէ էտապում պատրաստակամություն դրսևորի ինչ որ ձևով հատուցելու իր արարքի դիմաց։
Ինչ կարծիքի եք դուք, որն է առաջնային ,կամ ձեր համար որն է նախնտրելի բարոյական թե՞ նյութական հատուցումը:

**Monk** · 02.12.2008, 17:26

Նախ մի փոքր ավելի ամբողջական դարձնենք ինֆորմացիան. հատուցումը Ապաշխարհության խորհրդի հանգրվանային կետերից մեկն է: Սկզբնականը մեղքի գիտակցումն է, որին հաջորդում է զղջումը և չմեղանչելու որոշումը: Այնուհետև մեղքի խոստովանությունն է, որն ունի երկու կարգ. ընդհանրական և անհատական: Ընհանրական խոստովանությունը, որի կարգը գտնվում է այստեղ , սովորաբար կատարվում է Ս. Պատարագ մատուցելու օրերի վաղ առավոտյան` Գիշերային ժամերգությունից հետո, ինչպես նաև Պատարագից առաջ կամ ընթացքում, որից հետո միայն հնարավոր է ստանալ Ս. Հաղորդություն: Իսկ անհատականը յուրաքանչյուրն ինքն է որոշում, որից հետո տարիքով և փորձառու հոգևորականին` խոսոտովանահորը, խոստովանում է մեղքը: Խոստովանահայրն էլ նշանակում է հատուցման ձևը. դա կարող է լինել թե նյութական, թե բարոյական, կամ թե չգիտեմ ինչ կերպով. կախված է կոնկրետ պարագայի նրբություններից (թյուրիմացությունների տեղիք չտալու համար ասեմ, որ նյութական հատուցումը տրվում ոչ թե հոգևորականին կամ ուրիշ մեկին, այլ կոնկրետ այն անձին, ում վնաս է հասցրել մեղանչողը): Այդ ամենից հետո խոստովանահայր հոգևորականը տալիս է մեղքի թողություն և արձակում, ըստ Տիրոջ խոսքի տրված իշխանության. <Ինչ որ արձակեք երկրի վրա, արձակված կլինի երկնքում, և ինչ որ կապեք երկրի վրա, կապված կլինի նաև երկնքում>:

**Մեղապարտ** · 03.12.2008, 22:08

Ապրելով որոշակի ժամանակահատված այս աշխարհում մարդը իր մեջ սպունգի պես ներծծում է այս աշխարհին հատուկ բոլոր լավ և վատ երևույթները և գալիս է մի պահ որ այդ բեռից ավել մարդը ի վիճակի չէ կրելու :Սա թվում է թե վերջն է ,բայց դա այդպես չէ հարաբերությունները տեղափոխվում են հաջորդ աստիճան ,որտեղ մահածաը առա վավելագույնս դրսևորելու է իրեն իր հարազատների իր ընկերների և իր թշնամիների միջոցով:Այս պահից սկսված բոլորը (նրա մերձակա աշխարհը) զբաղված են հատուցման երևույթով:
Շատ նյութականացրի ,բայց դե ինչ արած

**Մեղապարտ** · 25.01.2009, 02:50

Կարող ենք հավատալ կամ չհավատալ Աստծոն: Կարողեք պատժվել կամ ոչ , բայց դատի առաջ կանգնելու եք և հատուցում լինելու է :Կարող եք չկասճածել, այնպես որ հարկավոր է ճիշտ ապրել հատուցման պահին չեք ափսոսա քան որ ,ճիշտ եք ապրել:

***Dorian*** · 25.01.2009, 03:53

Խիստ կասկածում եմ ու, համոզված լինելով, ու հատուցում չկա, անելու եմ սրտիս ուզածը` երբեք չհատուցելով:

**Մեղապարտ** · 25.01.2009, 04:30

Dorian-ի խոսքերից

Խիստ կասկածում եմ ու, համոզված լինելով, ու հատուցում չկա, անելու եմ սրտիս ուզածը` երբեք չհատուցելով:

Երբեք մի ասա երբեք ,ապրիր այնպես ինչպես ցանկանում ես ,հիշիր ամեն ինչի համա ժամանակ կա «պարտքը վճարելով է գեղեցիկ»:
Վերջի վճարումը կատարում են հոգով,ինչպես կասեր մեծագույն կոմբինատորը՝ Օստապ Սուլեյման Իբն Բեբդեր Բեյը(եթե անվան մեջ սխալ կլինի ներեք ինձ՝ Մեղապարտիս) «մղձավանջը ձեզ չի տանջում, որևէ մեկը չի գոռում հայրիկ,հայրիկ և այլն»:Հիշեք, ապրում ենք «կրեդիտ» վճար չկա տոկոս չկա կա հատուցում :
Բարի եղեք հատուցել ,հատուցումը անժամկետ է հիշիր ներառյալ «յոթերորդ պորտը»: