Մեջբերում յոգի-ի խոսքերից Նայել գրառումը
... քանի որ այդ արտահայտումները անցնում են մարդու նյութական զգաարանների միջով և բնության գոյավիճակների ազդեցության տակ ապա մաքուր ցանկությունը վերածվում է անմաքուրի, մաքուր սերը վերածվում է կրքի և այլը... Դա նման է ֆիլտրի, եթե ֆիլտրը մաքուր չե ապա իր միջով անցած ջուրը կկեխտոտվի...
Այո զգայարանները արտացոլում են աշխարհը, բայց զգայարանները պարզապես գործիք են Էակի ձեռքում, դրանք Էակից անկախ չեն կարող գործել, այլ գործում են էակի ցանկությամբ...
Ստացվում է, որ հենց Էակը, Հոգին է ցանկանում, որ, օրինակ, "մաքուր սերը վերածվի կրքի"

Մեջբերում Katka-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Այն, որ զգայարաններն են արտացոլում աշխարհը, դա միանշանակ չէ: Զգայարնները միջոց են աշխարհի յուրացման, բայց դրանք չեն արտացոլում աշխարհը: Ոչ միշտ է, և ես ավելի հակված եմ այն տեսակետին , որ արդյունքում առաջացող ապրումները ևն հոգու կազմակերպման, ուղղորդման արդյունք են: Կա բանականություն, որը ավելի ուժեղ ու վտանգավոր զենք է:
Ճիշտն ասած, ապրումներ, վերաբերմունք, դրանց համապատասխան վարքի կազմակերպում ևն ասելով, հենց բանականությունն էի ենթադրում...
բայց, ամեն դեպքում, ընդունում եմ մարդու հոգեկանի էն բովանդակությունը, որն անկախ էդ ամեն ինչից գոյություն ունի ու հենց էությունն է կազմում մարդու: Դա էլ կարելի է հոգի անվանել, իսկ բանականությունը արդեն ստացվում է մի տեսակ միջանկյալ օղակ հոգու ու մարմնի միջև:
Միևնույն ժամանակ համարում եմ, որ հոգին մարմնից տարանջատել էդքան կտրուկ, քանի դեռ նրանք միասին են, բոլորովին չի կարելի: Մեկը մյուսի միջոցով է ճանաչվում ու արտահայտվում: