Morpheus_NS-ի խոսքերից
Ճիշտն ասած շատ հետաքրքիր հարց եք տալիս։ Էտ որոշողը երևի թե նույն «անձնավորությունն է», ով որոշում է, թե
թե ինչնա հեղինակազրկում ամուսնուն և ինչը ոչ, կամ ով որ որշումա թե ինչու է մատը շտեփսելի մեջ մտցնելը վատ ու վտանգավոր դիմացինի համար
Վիրավորելու համար չեմ ասում, բայց թվում է, որ դուք Morpheus_NS, փորձում եք չնայել հարցին գործնական լուծում տալու եղանակները։ Ձեզ հետ համաձայն եմ, որ աշխարհում չկա մի մարդ ով կարող է որոշումներ կայացնել և սահմանել թե ինչն է լավ կամ վատ։ Ինչպես վերևի գրառմանս մեջ այնպես էլ հիմա նշում եմ, որ ամուսինական փոխհարաբերություններում այս հարցը որոշելը խիստ անձնական հարց է։ Եվ եթե ձեր սկզբունքով նայենք, ապա ծնողները չպետք է դաստիարակեն իրենց երեխաներին։ Գիտեք ինչո՞ւ։ Որովհետև ո՞վ է որոշում ինչն է դիմացինի համար լավ և ինչն է վատ....Պատկերացնում եք այդ դեպքում ինչպիսին կլիներ աշխարհը...
Ես Ձեզ հետ լիովին համաձայն եմ որ մարդիկ շատ հաճախ կարող են սխալվել թե ինչն է լավ կամ վատ դիմացինի համար։ Ես Ձեզ հետ լիովին համաձայն եմ որ կան մարդիկ որ դիմացինի լավն ու վատը որոշում են իրենց անձնական տեսանկյունից՝ ելնելով իրենց սեփական շահերից։ Բայց խնդրում եմ Ձեզ մի ժխտեք, որ կան մարդիկ, որոնք ինչպես նշել եմ վերևի գրառմանս մեջ՝ նույն բանը անում են, բացարձակապես չունենալով որևէ շահ։ Յուրաքանչյուր մարդ ինքը գիտի, թե ինչն է իրեն մղում անելու ինչ որ բան, անգամ առաջին հայացքից լավ թվացող բան։ Այնպես որ ես համաձայն եմ ձեզ հետ, որ կան նման մարդիկ, բայց եկեք չժխենք, որ կան նաև մարդիկ, ովքեր պատրաստ են դիմացինին սիրելու թերությունները տեսնելով, և որ նրանք կարող են օգնել վերացնելու այդ թերությունները՝ չունենալով ոչ մի անձնական օգուտ կամ շահ։
Եթե ասածս ամփոփեմ երկու խոսքով, ապա յուրաքանչյուր ընտանիքում ամուսիններն են իրար հետ միասին որոշում թե ինչն է լավ ու ինչն է վատ միմյանց համար։
Մեջբերել
Էջանիշներ