Rhayader-ի խոսքերից
Ինչպես արդեն նշել եմ, ճշմարտությունը լրիվ մարդկային ու հարաբերական երևույթ է: Այն նման է կոորդինատային համակարգի կենտրոնին ու խիստ պայմանական է: Եթե մատդ մեկնես քարին ու հավատաս, որ այն է Բացարձակ Ճշմարտությունը, այդպես էլ կլինի քո համար:
Նախընտրում եմ ասել՝ ես եմ լույսը, որովհետև աշխարհներից ամեն մեկում էլ մութ է, ու լույս կա միայն նրա համար, ով քայլում է աշխարհների միջև, բոլոր աշխարհներում է ու ոչ մի աշխարհի չի պատկանում:
Ժամանակ գոյություն չունի: Ժամանակը գործողությունների ու իրադարձությունների կարգավորման համար մարդու կողմից հորինված պայմանականություն է: Այո, ես քիթս խոթում եմ ամեն տեղ: Որովհետև ես լույս եմ, ես ջահ եմ: Երբ Սև Աստվածն ու իր նմանները մարդկանց համոզում են, որ նրանք կույր են, գալիս եմ ես, որ ապացուցեմ, որ մարդը կարող է տեսնել: Ես կասկած եմ, առողջ կասկած ամեն ինչի նկատմամբ: Ես եմ ճշմարտության բանալին: Ես նժույգ եմ, կարող եմ տանել ուզածդ աշխարհը: Բայց Կալի Յուգան իմ բերանով է գալիս: Ես փոշի եմ ու ոչինչ, ինչպես և բոլոր մարդիկ ու աստվածները: Բայց միևնույն ժամանակ ոչինչի ու փոշեհատկի մեջ էլ կարելի է գտնել բացարձակապես ամեն ինչ:
Կարող էի հիմնավորել, բայց դու երբ ես հիմնավորումներ լսել))) եթե ուրիշ, ավելի ադեկվատ մարդ հարցներ, կհիմնավորեի:
Օ, դու երբևէ հայելու մեջ նայե՞լ ես))) քո այս գրառումը, որը մեջբերում եմ, սկզբից մինչև վերջ թարախ է, այն դեպքում, երբ իմ գրառումներում վատագույն դեպքում ծաղր է հնչում:
Միակը: Ի տարբերություն քեզ, ես հավատում եմ, որ բոլորն էլ «միակն» են, բայց նույն «միակը» չեն, այլ իսկապես ունիկալ:
Քո համար, Յոգի, ոչ թե սատանիկ, այլ Պապա Լեգբա: քեզ դուր չէր գա, չէ՞, եթե ես քեզ ուսուցիչ Յոդա անվանեի կամ Յոգիկ:
Մեջբերել
Էջանիշներ