Թեև Չապլինը կարող էր դառնալ առանձին թեմայի նյութ, բայց այստեղ արժե նշել նրա "Մեծ դիկտատորը"՝ որպես ոչ միայն գեղարվեստական, գեղագիտական բարձր երևույթ, այլև քաղաքացիական մեծ սխրանք։ Եթե կարող է լինել արվեստի ակտուալություն, ինչը մեծավ մասամբ չի լինում, քանի որ արվեստի ակտուալությունը նրա արվեստայնության, նրա գեղագիտական արժեքի, հումանիզմի մեջ է, ապա այդպիսի ակտուալությունը մենք կարող ենք տեսնել առաջին հերթին հենց այս ֆիլմում։ Իսկապես, բարձր պրոֆեսիոնալիզմով կատարված ֆիլմ, որի ապոթեոզը՝ դիկտատորի հագուստներով հանդես եկող վարսավիրի դիմումը մարդկությանը, մի ամբողջ պատմափիլիսոփայություն է, կյանքի, մարդկային, շատ մարդկային կյանքի փիլիսոփայություն։Philosopher-ի խոսքերից
Մեջբերել
Էջանիշներ