չէ, հարցը ներողություն ասելու կամ չասելու մեջ չէ:
իրականում շատ նուրբ մոմենտ է: էն 88- ի "անվերապահ կողմը" պրծավ: հիմա ավելի նուրբ մոմենտներ են, քան առաջ էր, երբ ռիկոպալ գնում էինք լևոն-լևոն գոռալով: ու բռունցքնրս վեր հանած: հիմա "կողմ ենք, բայց…" ու շարում ենք լիքը "բայց-եր":
դա եկեք հասկանանք ու էտ բայցերը շարենք բոլորս, համ ես, համ դու համ "նա": ու աչքերս բաց հետրենք ու էտ "բայց"-երը ոչ մեկի մտքով անգամ չանցնի խախտել:
իսկ Լևոնին ցավոք /ինչպես Վանոն էր ասել իր հայտնի հարցազրույցում/ առայժմ ալտերնատիվ չկա որ կարողանանք մի քայլ առաջ շարժվել: իսկ տեղում կանգնելը, կամ առավել ևս հետ գնալը մեր համար այժմ իրականում մահ է:
Էջանիշներ