Այո, ցավոք ալտերնատիվ չկա: Ու երբ շարժումը ստանա այնպիսի ընթացք, որ իրոք համոզվեմ անձերի կռիվ, անձնական վրեժխնդրություն, աթոռի բազար կամ նման ուրիշ բան չկա, ես առաջինը կկանգնեմ ՔՈ ԿՈՂՔԻՆ: իսկ մինչ այդ, ցավոք մենք կլինենք հակադարձ բևեռներում: Երկուսս էլ գիտենք, որ Լևոնի թագադրումից մեկ օր հետո, կադրային բարելավումների արդյունքում ունենալու ենք Արզումանյան արտգործնախարար, Վանո քաղաքապետ (տառապյալ տարիների տոկոսներն էլ որ հաշվենք, վարչապետ), Լեդի ՊՆ նախարար, Գռզո (որն ապրում է իր նոր Աբովյանի ճանապարհին գտնվող առյուծապատ տնակում)..... Արժի արդյոք նմանատիպ ռակիրովկան; Լևոնը իր թուլությունը ապացուցել ա դեռ էն ժամանակ, երբ Վազգենը կարող էր մտնել ու հենց իր աչքի առաջ, ձեռքի թեթև շարժումով ու կոկորդի ծանր վնասվածքներով շարքից հանել նորանշանակ վարչապետին....Արմեն Դարբինյան, եթե չեմ սխալվում:dvgray-ի խոսքերից
չէ, հարցը ներողություն ասելու կամ չասելու մեջ չէ:
իրականում շատ նուրբ մոմենտ է: էն 88- ի "անվերապահ կողմը" պրծավ: հիմա ավելի նուրբ մոմենտներ են, քան առաջ էր, երբ ռիկոպալ գնում էինք լևոն-լևոն գոռալով: ու բռունցքնրս վեր հանած: հիմա "կողմ ենք, բայց…" ու շարում ենք լիքը "բայց-եր":
դա եկեք հասկանանք ու էտ բայցերը շարենք բոլորս, համ ես, համ դու համ "նա": ու աչքերս բաց հետրենք ու էտ "բայց"-երը ոչ մեկի մտքով անգամ չանցնի խախտել:
իսկ Լևոնին ցավոք /ինչպես Վանոն էր ասել իր հայտնի հարցազրույցում/ առայժմ ալտերնատիվ չկա որ կարողանանք մի քայլ առաջ շարժվել: իսկ տեղում կանգնելը, կամ առավել ևս հետ գնալը մեր համար այժմ իրականում մահ է:
Մեջբերել
Էջանիշներ