Նախորդ կյանքում երևի Սիբիրում եմ ապրել: Չգիտեմ ոնց բացատրեմ, թե ինչքան եմ սիրում ձյունը: Մենակ էդ մասին մտածելուց մարմնովս սարսուռ ա անցնում: Էս տարի հասցրել եմ առաջին ձյունը տեսնել: Նենց դեմք էր, զանգել եմ պապային ու ասում եմ. "Պա՜պ, նենց ձյուն ա գալիս, փաթիլ-փաթիլ, ձեր մոտ էլա գալիս?", պապան զարմանքից չէր խոսում: Դժվար ա էդ բացատրել: Հետաքրքիրն էնա, որ չկա մեկը, ով իմ պես սիրում ա էդ գրողի տարած ձյունը, իսկ ես սիրում եմ...
Մեջբերել
Էջանիշներ