Նորից ծայրահեղ հոգնածության տասչորսժամյա քուն: Նորից... Անհաղթահարելի ֆիզիկական հոգնածություն: Ֆիզիակակն...
Տրամաբանական հետևանք` Հոգին ֆիզիակական մարմին է:
Իսկ ընթացքում աշխարհը ոռնում էր ԻՄ ֆիզիկական հոգնածության ցավից` քամի, կայծակ, անձրև... փո-թո-րիկ...
Այն երբեք չի անցնի
Տառասխալներ
Ես հայտնի տառասխալ անող եմ: Երբեմն կարդում եմ սեփական գրածներս ու ոչինչ չեմ հասկանում` միլիոն հատ սխալ ունեմ: Դա մի տեսակ հիվանդության պես մի բան է ` խրոնիկական ու վարակիչ: Ինձ հետ խոսողներին այն շատ արագ է փոխանցվում: Եթե փորձեմ նշել բոլոր էն մարդկանց, ովքեր ինձ հետ խոսելիս տառասխալներ են անում ապշահար կլինեք: Լավ, բավական է նշել միայն նրանցից մեկին` Ուլուանային: Անուկը հայտնի է անթերի հայերենով գրողի անունով, սակայն արի ու տես, որ նույնիսկ Անւոկին եմ կարողանում "վարակել"Տառասախալային էպիդեմիա է ինչ է? Տեսնես դրանից հնարավոր է բուժվել, դե կամ գոնե` լավանալ
Եկել եմ հաստատելու։Dayana-ի խոսքերից
Եթե փորձեմ նշել բոլոր էն մարդկանց, ովքեր ինձ հետ խոսելիս տառասխալներ են անում ապշահար կլինեք: Լավ, բավական է նշել միայն նրանցից մեկին` Ուլուանային: Անուկը հայտնի է անթերի հայերենով գրողի անունով, սակայն արի ու տես, որ նույնիսկ Անւոկին եմ կարողանում "վարակել"
Ի դեպ, սկզբում ինձ թվացել էր, թե հատուկ էֆեկտի համար է գրել «Անւոկ», բայց բանից պարզվեց՝ չկանխամտածված ֆիրմային վրիպակ է։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Փոքրիկ (09.06.2009)
Ջղայնաներվային վիճակաս սահուն փոխվեց ժպիտի ՝ բարի ու երջանիկ: Մայրիկը հիշեցի, երբ Զաքարյանի որդին ընդունվում է համալսարան ու փողոցում հայրը բղավում է ՝ Մենք ընդունվել ենքԱյ հիմա ես նույն վիճակում եմ: Ճուտս ընունվել ա, մենք ընդունվել ենք
Էս աշխարհը չափազանց մեծ ա իմ համար, կամ ես եմ շատ փոքր, ու մի օր ինքը ինձ կուլ կտա կամ ես կճխլվեմ էդ "ծանրությունից"
Manya (11.06.2009)
Մի ազջիկ կա, անունն Աննա: Ժամանակին ինքը Պրոսպեկտի վրայի մեքեիկական ռեստորանի կողքին էր նստում`ձեռնափայտերով, ու ամեն անգամ տեսնելիս, անիծում էի աշխարհը` էդ սիրունիկ աղջկան հիվանդ ստեղծելու համար: Ամեն անգամ` իրեն դրամ տալիս, ինձ թվում էր, թե ես օգնում եմ իրեն: Հետո էդ օգնելը դառավ ինձ համար կենսական պահանջ: Ինձ էի պետքական զգում, ոչ թե ուրիշին էի օգնում:
Մի օր էլ Տերյանի վրա հանդիպեցի նույն աղջկան` առանց ձեռնափայտերի, քայլելիս... Շարունակում եմ Աննային "օգնել", բայց հիմա էլ ոչ ինձ եմ պետքական զգում, ոչ աշխարհն անարդար, ուղղակի հասկանում եմ, որ ամեն ինչ չի էնպես, ինչպես պիտի լիներ "պօ իդեե":
*e}|{uka* (11.06.2009), Ariadna (12.06.2009), Chilly (11.06.2009), Chuk (10.06.2009), comet (11.06.2009), Hayk Avetisyan (14.06.2009), Manya (11.06.2009), murmushka (10.06.2009), Norton (10.06.2009), Tig (11.06.2009), Ungrateful (11.06.2009), Եկվոր (12.06.2009), Երվանդ (13.06.2009), Ծով (11.06.2009), Ուլուանա (12.06.2009), Ռուֆուս (11.06.2009)
Յոհանա Գանտլեռն ամուսնու հետ ուշացել էր Ա330 ինքնաթիռից, որը վթարի է ենթարկվել Ատլանտյան օվկիանոսում, սակայն մի քանի օր անց,Մյունխենի օդանավակայինց Իտալական Ալպեր տանող ճանապարհին՝ Հարվային Տիրոլի շրջանում, մահացել է ավտովթարից: Փաստորեն, մահվան ցուցակից չես փախչի
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ