Փնտրում եմ մի տեղ, որ մի բան գրեմ...բայց համոզված եմ, որ էս մի անկյունի տերն իմ առաջ իր սիրտը հաստատ կբացի....էս ինչ ծովեր են....ծով եմ ուզում...ուզում եմ ծով լինել...չի ստացվում...լրիվ եմ գժվել...էս որ հիմա գրում եմ, էլ չեմ գրում
Դա՛՛՛յ, ու ուժի մեջ ա..չեմ մոռացել...դիպլոմայինս էլ տամ ոււուուոււո
Dayana (19.05.2009)
Դժվար է:
Միթե էդքան դժվար է ընկալել ու հասկանալ պարզ ճշմարտությունները: Դիմացս դրած թերթակույտից գլուխս պտտվում է, կոպերս վաղուց դադարել են իմ ցանկությամբ բացվել կամ փակվել, գլուխս պտտվում է հոլի պես, վալերյանայի շշի հատակը նկատելի է դառել... դեղակույտ... ինչ լավա, որ դեռ մի օր ունեմ, պատճառաբանելու, թե ինչու եմ այսքան հոգնած ու դեղախեղդ եղածվաղվանից մի նոր բան պիտի մտածեմ, հակառակ դեպքում... չեմ էլ ուզում մտածել թե ինչ կլինի հակառակ դեպքում: Դժվար եմ ընկալում կամ ինձ են դժվար ընկալում: Վերջերս էնքան խորհուրդներ եմ լսել, որ թիվ ու սահման չկա: Զրմանալին այն է, որ մարդիկ, տեղից վեր են կենում ու խորհրդախեղդ անում, իրականում իրենք էլ գիտեն, որ դա օգնել չի կարող: Նույնն է թե գրիպով հիվանդին "խեղդես" թոքախտաի դեմ հաբերով:
Սիրում եմ խորհուրդներ լսել ու միշտ ընդունում եմ, բայց միշտ կարիք եմ ունենում ճիշտ խորհրդի, այսինքն իրավիճակի ճիշտ գնահատականից ծնված խորհրդի: /դա երևի վերջին փորձն է ինչ-որ բանով օգնելու հարազատիդ --- պետք չի
Ուֆ ինչ էլ երկար խոսեցի, ի՞նչ էի ուզում ասելհա, դժվարանում եմ... չէ... հրաժարվում եմ հասկանալ
I wanna be loved by You...
Նրան, ով առավոտյան ինձ հրաժեշտ տվեց:
Հետ կգա՞ս - չգիտեմ ինչու, բայց ինչ-որ բան էականորեն պակասել է: Հետ արի...
Երեկոյան դուրս եկա ու քայլում էի մինչև պայմանավորվածության վայրը: Չեմ սիրում Մատենադարանի անկյունը, բայց դա խիստ անձնական պատճառներով: Ինչևէ, հենց էդ անկյունում դիմացս դուրս եկավ մի փոքրիկ աղջիկ՝ ձեռքին երկու շիշ գարեջրով "ցելոֆան": Աղջկա լիալուսնի նման կլոր դեմքը, որի վրա դժվարությամբ նշվարվում էր փոքրիկ քիթիկը, բաց վարդագույն շուրթերն ու կլորիկ, բաց աչքերը, արահայտում էր՝ բացարձակապես ոչինչ: Շատ սիրունիկ էր: Ժպտացի: Դեմքի արտահայտությունը ոչ մի "գրամ" չփոխվեց: Եթե փոքրիկ աղջնակը դրսում ստացած ժպիտին չի պատասխանում՝ փոխադարձ ժպիտով կամ լեզուն ցույց տալով, ուրեմն մի բան այն չէ: Մտքումս ձևավորվեց նրանց տունը, չսափրված հայրը, մոր դալուկ դեմքը: Նույնիսկ հոր ձայնը ականջումս դղրդաց՝ ախչի հացը դիր, ճուտ, հլը թռի երկու շիշ կիլիկիա առ արի ու հետևից բղավոցը՝ շուտ կգաս...
Իսկ գուցե դա իմ երևակայության արդյունքն էր ու իսկապե՞ս դրսում 2009 թիվն է: Չգիտեմ...
Երրորդ բացասական...
Երևի իմ տարիքի աղջիկ է, կամ մեկ-երկու տարի մեծ: Ամեն անգամ տեսնելիս մտածում էի` վայ, ինձանից պուճուրիկ աղջիկ էլ է լինում: Իր պես սիրուն, փոքրիկ աղջիկ ունի: Մի փոքրիկ էլ նոր է ծնվել: Նույնիսկ սեռը չգիտեմ.. չկարողացա հարցնել... Բժշկի սխալ թե՞ բախտի քմահաճույք... չգիտեմ, բայց նա հիմա վերակենդանացման բաժնում է, ու մնում է աղոթել, որ առավոտյան լույսը բացվի նաև նրա համար...
Հ.Գ. խնդրում եմ այս գրառմանը շնորհակալություն չհայտնել
Վերջին խմբագրող՝ Dayana: 22.05.2009, 23:03:
Նոր ծնունդ, նոր անուն ու գուցե նոր կյանք
Ճակատագիրը սիրում է ինքնագլուխ որոշումներ կայացնել ու ես միշտ ստիպված եմ լինում "մի կարգին մռութին հասցնել հիմար որոշումների համար":
Առաջին փուլն ավարտված է: Փաստորեն անցա:Այ հիմա հաստատ գիտեմ ՝ չեմ ուզում: Կյանքում շատ ավելի կարևոր բաներ կան, քան լավ աշխատանքը, լավ կյանքն ու զարգացած երկրները: Էդ էնա ինչ ես ունեմ
Քիչ էր մնում մոռանայի ասել, ավատարիս երկրորդ սերիան է դուրս եկել՝
Հ.Գ. "Դլյա ծեխ կտո բիլ վ տանկե"՝ էս գրառումը դեպրեսված չի, շատ երջանիկ ա:
Քո արցունքները կաթում են ուղիղ սրտիս:
Տաք են:
Էներգիայի պահպանման օրենքը չմոռանաս, խնդրում եմ:
Եթե մի տարի առաջ խելքս հերիքեր հասկանալ քեզ, գուցե թույլ չէի տա էդքան սխալներ:
Շատ եմ սիրում քեզ:
Հ.Գ. Կներես, չդիմացա:
Երանի էն մարդուն, ում սա գրել ես...Dayana-ի խոսքերից
Երանի ինձ, նման ընկեր ունենալուս համար
Tig (27.05.2009)
Թաքնվել եմ: Փակվել եմ իմ 9 քառ. մետր տարածքում ու Լեպս եմ սլում` озеро надежды, ու քանի դեռ պատասխանը չեմ գտել ` куда мне дется от ... կարևոր չի...
Էսօր կոմպը ֆորմատ անելու օրա, լօլ: Ամեն ինչ մանրամասն զննեցի, վերցրեցի բոլոր պետքական ու անպետք ֆայլերը էքստերնալ վինչի վրա, կարդացի հաղորդագրություններս ու վերջ: Պատրաստ ենք:
Վերջին հաղորդագրություն` 23:57:59 24/12/2008 , չեմ պահելու
Երկնային (31.05.2009)
Ինչ "դանդաղ" է պտտվում էս անիծյալ մոլորակը...
Անուկը ջրծաղիկով հիվանդ տանը պարկած է, իսկ ես "սավսեմ" մենակ եմ մնացել
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
'
Մեջբերել
Էջանիշներ