ընկերության բաղադրատոմս...
Վերցնում ես մի բուռ սեր, մի քանի գդալ քնշանք, խառնում իրար, հարում մինչև համասեռ զանգված ստանաը, ավելացնում մի քիչ անտերբերություն, մի քանի գրամ խանդ, մեկ երկու գդալ հոգատարություն, ու ընկերությունը պատրաստ է: Միայն դրականից խուսափելու համար, կարող ես ավելացնել մի պտղունց անտարբերություն, զգու~յշ, ասացի մի պտղունց, ոչ թե մի բաժակ, այն էլ անտարբերություն, ոչ թե ատելություն, նորից խառնել ես տարաները ...
Rayader-ի խորհրդով սկսեցի փնտրել The Fountain ֆիլմը ու շատ զարմանալիորեն գտա իմ դիսկադարանիցՊարզվում է նայել էի, բայց լրիվ ուրիշ պայմաններում ու երևի քիչ բան էի հասկացել, չնայած դեռ շատ մութ մասեր մնացին: Մի խոսքով ֆիլմը "Ռակով" հիվանդ աղջկա ու նրա բժիշկ ամուսնու և նրանց "կյանքի ծառը" փնտրելու մասին էր: Սիմվոլիկան մի քիչ շատ էր, դրա համար էլ երևի ինքս քիչ բան հասկացա: Ողջ ֆիլմի ընթացքում ամուսինը տառապում է, կոտորում իրեն ու իհարկե ֆիլմի ավարտը ցույց է տալիս, որ ոչ ապարդյուն, սակայն կնոջ հոգեվիճակը մի տեսակ շատ թաքնված է: Խիստ հանգիստ, մեռնողը տենց չի լինում: Համ էլ օպուխլով հիվանդների մոտ անտանելի սրտխառնոցներ են լինում, իսկ էս կինը չուներ: Շատ լավն էր ֆիլմը, ու միևնույն ժամանակ մի տեսակ անբնական մասը շատ էր: Մի խոսքով խորհուրդ կտամ նայել, ինքներդ եզրահանգումներ կատարելու համար: Ռայադեր, մի անգամ էլ շնորհակալություն: Սպասում եմ հաջորդ ֆիլմի խորհրդիդ
Էսօր լավագույն ընկերներիցս մեկը պատմում էր իր երազը: Լավն էր, բայց բարկացա, ազնիվ խոսք: Ինչի ուրիշի երազում և ոչ թե իմ, հը՞ կարող եք ինձ բացատրելՎերջ, էսօր գլխիս անտենա եմ կպցնելու, որ էդ երազի ալիքը բռնացնեմ
Ուլուանա (20.04.2009)
Ներքին հավասարակշռւթյան էս վիճակի մասին երազել եմ վերջին մի քանի ամիսը: Սիրտս բերնեբերան լցվելա սիրով ու հանգստությամբ: Մոտս նենց տպավորությունա, որ Աստված հենց նոր իմ գործած ու չգործած բոլոր մեղքերը ներելա ու ես չգիտեմ ինչի ուզում եմ ներեմ բոլորին, ովքեր երբևէ ինչ-որ մեղք են գործել: Բոլոր կողոպտիչներին, մարդասպաններին ու ծայրահեղ անհանդուրժելի սրիկաներին կարող եմ ներել: Էլի էն աննորմալ վիճակներիցա, որ ուզում եմ գոռամ` աաա, մարդիկ, ես երջանիկ եմ, բայց բավականա ինչ-որ մեկը հարցնի` ինչու? ու ես կկախվեմուղղակի երջանիկ եմ ու վերջ: Վերջին անգամ չեմ էլ հիշում, թե որերորդ դասարանում եմ ադիալով փաթաթվել ու բազմոցին կուչ եկած ինչ-որ ֆիլմ նյաել (արցունքների առկայությունը պարտադիր է
Հ.Գ. Եթե շատ նյարդայնանաք, կարող եք ինձ անտեսվածների ցանկում ավելացնել, բայց եթե կարդացիք, խաղաղություն ու հոգեկան հավասարակշռություն ձեզ
Վերջին խմբագրող՝ Dayana: 18.04.2009, 01:57:
Հիմա մի տեսակ իրարից խուսափում ենք, բայց էդ ժամակավոր բանա: Միշտ լինում են դեպքեր, որ ուղղակի չենք շփվում, կարող ենք միայն թեթևակի բարևել կամ նույնիսկ չբարևել, լինել հեռու, չտեսնվել օրերով կամ տեսնվել խիստ հազվադեպ, բայց կապը, էն գերբնական կապը միշտ կա: Էդ իսկական սերնա: Մենակ քո հետ կարող եմ էդքան անկեղծ լինել, բաց ու ասել ամեն ինչ` ինչ զգում եմ, մենակ դու կարող ես տալ կյանքի կարևորության խորհուրդներ, մենակ քո հետ կարող եմ անվերջ վիճել, մենակ դու ինձ կարող ես մեծավարի խրատներ տալ, մենակ քո աշխրհի ամենասիրուն աչքերը կարող են ինձ տենց նայել, մենակ դու կարող ես անունս տենց սիրուն փոքրացնել… Չգիտեմ կյանքն ինչեր ա մեր համար պատրաստել ու գուցե լինի ժամանակ, որ տարիներով չհանդիպենք, չխոսենք, նույնիսկ հեռազանգելը “ճոխություն” համարվի, բայց մի օր, թեկուզ տաս տարի չհանդիպելուց հետո, մի օր, կհանդիպենք իրար, կնստենք մի տաքուկ սրճարանում, դու սուրճ կվերցնես, իսկ ես կանաչ թեյ ու կզրուցենք, նենց, ոնց մենակ ես ու դու ենք զրուցում, ու դու կվառես սիգարետն ու ծուխը մի կողմ կփչես ու երկրորդ գլանակին, ինչպես հիմա, ես կասեմ. “Քիչ ծխի էլի, պապ…”
Վերջին խմբագրող՝ Dayana: 10.01.2010, 01:21:
Ambrosine (18.04.2009), Ariadna (21.04.2009), Chilly (20.04.2009), Chuk (19.04.2009), cold skin (20.04.2009), comet (21.04.2009), murmushka (18.04.2009), Nadine (20.04.2009), Tig (20.04.2009), Արտիստ (18.04.2009), Բարձրահասակ (19.04.2009), Եկվոր (21.04.2009), Երկնային (18.04.2009), Մարկիզ (19.04.2009), Ուլուանա (20.04.2009), Փոքրիկ (18.04.2009)
Էսօր նամակ եմ ստացել հետևյալ տեքստով`
Dear Jobseeker,
One of our Affiliates, would like to find out if you would like to apply to live and work in the USA. Please click on the links below to apply today.
Kind Regards,
TipTopJob Team
Գիտեմ որ հեքիաթիա նման, որ Ամերիկայում գործ գտնելու համար նորմալ հետաքրքրվելա պետք, լիքը ինտերվյուներ բան ման, իսկ էս ծիպ-տոպում դեռևս ուսանող ժամանակ էի գրանցվել: Մի խոսքով համ գիտեմ որ հոքիաթա, համ էլ Սատանեն ասումա րեզյումե ուղարկիՉեմ ուղարկի, թող գրողիծոցը գնան իրանց Ամերիկայով, իրանց Սիլիկոնե կրծք...էէէ ինչ եմ ասում, Սիլիկոնային Հովտով ու ամեն ինչով, ես ստեղից գնացողը չեմ: Էդ էր պակաս, ինձ սեփական երկրից "աբիժնիկ" անվանեն
կամ էլ գնամ էնտեղ ու ամեն հեռախոսազանգի հետ ասեմ, որ "Հայաստան ասելիս, շրթունքս ճաքում է":
Թե ասա ինչի տենց ոգևորվեցիր, անլուրջ նամակ էր էլի
Վերջին խմբագրող՝ Dayana: 20.04.2009, 22:29:
Տոմի Ռեվեն իմ փոխարեն էս խոսքերն ասելա ու երևի լավա ասել, որովհետև իմ խելքն էսքան չէր ձգի: Էն մի քանի շատ սիրելիներին, ովքեր երեկ իմ պատճառով անախորժություն ունեցան՝
I know I wasn't there
When you needed me the most
I know I didn't care
And was afraid to get so close
Tonight it's getting hard to fall asleep
'Cause it's becoming clear that I broke all into pieces
And I can not reverse it
So I've got one more thing to say
I'm sorry for your pain
I'm sorry for your tears
For all the little things I didn't know
I'm sorry for the words I didn't say
But what I still do
I'm still ...
I know I let you wait
I've been away for far too long
But now I can relate
To everything that I did wrong
Stop breathing when I think I'm losing you
And there'll be no excuse so I'm on my knees
So listen please
Let me hold your hand once again
I'm sorry for your pain
I'm sorry for your tears
For all the little things I didn't know
I'm sorry for the words I didn't say
I'm sorry for the lies
I'm sorry for the fights
For not showing my love a dozen times
I'm sorry for the things that I've called mine
But what I still do
I'm still loving you
That's what I will always do
Գալաթեա (22.04.2009)
Ֆիլմը միասին կնայենք, կբացատրեմ:Dayana-ի խոսքերից
Սպասում եմ հաջորդ ֆիլմի խորհրդիդ
Կինը մեռնում է քաղցկեղի վաղ ստադիայում:, ի միջի այլոց:
Հաջորդը՝ La cite des enfants perdus (Կորած երեխաների քաղաքը)
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Էդ քաղցկեղի մասը հասկացել էի
6 միավորի տարբերությունը սկսելա նյարդայնացնել - անիմաստ ա:
Մեր հարևանի բազմաչարչար շունը բակ դուրս գալուցս ոգևորվումա - ապուշ կենդանի դուրս եկավ:
Սեղանիս դրված կենդանիները գազանանոց են հիշացնում - կյանքի գազանանոց՝ իրական գազաններով:
Կիրառական vs ՎեՏե կռիվը կոկորդիսա կանգնաել - ինչ լավա՞, որ մասնագիտությունս փոխում եմ:
Ծյոծյա Նաձյային չեմ ճանաչում, բայց համարն են տվել - Միմինո թե՞ անկապ չարչարանք:
Մոխրագույնը կամաց-կամաց փոխարինվեց կանաչով ու ինչքան էլ որ տարօրինակ չլինի, դառավ կարմիր - գերագնահատել էի վտանգը, իրականում 0-ից չտարբերվեց:
Բայց մեկ է, էդ վեց միավորի արբերությունը լավը չի - չեմ համակերպվում պարտության հետ, ավելի շուտ, քո հաղթանակի
Փոքրիկ (23.04.2009)
Էն, որ ես կինոման եմ` փաստա: Բայց ես նաև մուլտաման եմ
1. Ռուսալոչկա - էս մուլտի հետ ոչինչ չեմ փոխի, երգը, ռուսալկան` սիրու~ն, պրինցը` ոչ պակաս սիրուն
2. Բրեմենյան երաժիշտները - երեքն էլ սիրում եմ` մեկը մեկից շատ, համ առաջինը, համ վերադարձը համ էլ իրանք 20 տարի անց: Համարյա բոլոր երգերը անգիր գիտեմ
3. Մաուգլին - էս մուլտը մի քիչ մեծական ա, շատ խորը, շատ լավնա: Համոզված եմ, որ 80 տարեկանում էլ նայելու եմ:
4. Գտնված երազը - Կարծում եմ հայերի ամենասիրելի մուլտիկներից մեկնա: Շատ բարի մուլտա:
5. Անաստասիա - Էս մուլտը հայտնաբերել եմ մի երեք տարի առաջ: Շատ սիրուն մուլտա: Անաստասիա Ռոմանովայի մասինա: Շատ սիրում եմ իմպերատրիցայի կերպարը ու կուզեի իրա նման ուժեղ լինեի մեկ էլ տենց սիրուն` 80-ն անց տիկինա, բայց նենց ասանկա ունի~
Մի օր կշարունակեմ, որովհետև սիրելի մուլտերս շատ-շատ են:
Վերջին խմբագրող՝ Dayana: 25.04.2009, 17:51:
ничего я не видела.. только его..1. Ռուսալոչկա - էս մուլտի հետ ոչինչ չեմ փոխի, երգը, ռուսալկան` սիրու~ն, պրինցը` ոչ պակաս սիրուն
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
5. Անաստասիա - Էս մուլտը հայտնաբերել եմ մի երեք տարի առաջ: Շատ սիրուն մուլտա: Անաստասիա Ռոմանովայի մասինա: Շատ սիրում եմ իմպերատրիցայի կերպարը ու կուզեի իրա նման ուժեղ լինեի մեկ էլ տենց սիրուն` 80-ն անց տիկինա, բայց նենց ասանկա ունի~
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
Երկնային (25.04.2009)
Հավատ.
Ի՞նչ բան է առհասարակ հավատն ու ո՞նց է ինքը ձևավորվում: Կան դեպքեր, որ էսպես ասած տեղումդ նստած ես մեկ էլ հոպ ու սկսում ես հավատալ ինչ-որ բանի, ինչ-որ երևույթի, կամ չգիտեմ ինչի, ու դրա հետ մեկտեղ կան դեպքեր, եր ուղղակի չես հավատում: Ինչքան էլ հանճարող համոզողներ լինեն մեկ է, չես հավատում ու վերջ: Երբեմն կարք է լինում ինքդ քեզ համոզելու, նույն բանը մի քանի անգամ կրկնելու համար, որ հավատաս, բայց կարծում եմ հենց էնպես չի, որ առաջացել է ՝ Լավ է մեկ անգամ տեսնել, քան հարյուր անգամ լսել արտահայտությունը ու ինքը ժամանակի ընթացքում ձևափոխվել, արտապատկերվել է տարբեր հարթյուններում…
Կան երևույթներ, որոնց ես հավատում եմ աչքերս փակ, կան էնպիսիք, որ ինձ համոզել են դրանում, կան երրորդները, որ ես ինքս եմ ինձ համոզել դրանում ու կան էնպիսի իրավիճակներ, երևույթներ, որ թեկուզ մի մեխով երկու ոտս մեխեն, մեկ է՝ չեմ հավատում: Ու առհասարակ, լավ է չհավատալ, քան թե հավատալ ու մի օր պարզել, որ դա սուտ էր:
Մոտս լրիվ նույն վիճակնա, ինչ մի 18-20 տարի առաջ, երբ իմացա, որ ձմեռ պապիկ գոյություն չունի ու ծնողներիս խնդրանքով՝ ձմեռ պապիկի շորերով, մեզ նվերներ էր բերել Արայիկը : Հենց նոր լրջորեն գիտակցեցի, որ ձմեռ պապիկ չկա… ու... չէր էլ կարող լինել...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ