Dayana-ի անկյուն

[Գալաթեա]

Լիլ, գիտես ոնց ա, ուզում եմ մազերս չսանրվեն առհասարակ
Անուշի խելագարության տեսարանն եմ ուզում զգամ, սենց մեջից... Մինչև վերջին զգացողությունը, էն որ սենց աչքերը լայն բացած, այսինքն չռած նայումա կողքերն ու հիմարություններ տեսնում, որը իրա համար շատ իրականա... Ես հենց տենց էի նկարել էն աշխարհը, որ բոլորի զվաճության առարկան էր Իրենց էին գտնում, կերպարին բանծիկ կպցնում կամ կպցրածս բանծիկը հանում Հիմա որ բռնել քանդել եմ էդ աշխարհը, նստել եմ էդ ավերակների կողքին ու մանրացնում եմ, բայց որոշ բաեր չեն կոտրվում, դրանից կատաղում եմ

Բալես, ավերակներիդ մեջ բեկորներ են լինելու, որ մենակ վառոդի մեծ քանակությամբ կկարողանաս պայթեցնել..մանրացնել..ու գիտես ինչ, ջան..մի արա..
Թող մնան...հիմա գուցե անտանելի ա քեզ համար էդ բեկորները տեսնելը...գերեզմանաքարի պես ծանրացնում են հողդ...բայց թող մնան..կողքից նայի պարզապես ու հեռացրու քեզնից:

Հետո սահուն կերպով հուշարձան են դառնալու...ընդ որում ինչ ձևի ու բովանդակության որ դու ուզես:

[Dayana]

Բալես, ավերակներիդ մեջ բեկորներ են լինելու, որ մենակ վառոդի մեծ քանակությամբ կկարողանաս պայթեցնել..մանրացնել..ու գիտես ինչ, ջան..մի արա..
Թող մնան...հիմա գուցե անտանելի ա քեզ համար էդ բեկորները տեսնելը...գերեզմանաքարի պես ծանրացնում են հողդ...բայց թող մնան..կողքից նայի պարզապես ու հեռացրու քեզնից:

Հետո սահուն կերպով հուշարձան են դառնալու...ընդ որում ինչ ձևի ու բովանդակության որ դու ուզես:

չեմ ուզում
Լիլ հասկանում ես ուզում եմ սկլեռոզով տառապեմ ինչ ասել է թե իմ ուզած հուշարձանը, ախր իմաստը հուշնա չէ՞, իսկ ես հիշել չեմ ուզում
Մաման մի անգամ ուզում էր նկարեր ինձ, չթողեցի, ասեցի չէ, իմ աշխարհը մի նկարի, ու էդ ժամանակ հակացա, որ ուղղակի քանդվածա բայց նենց ամուր էր:

հիշում ես, մի անգամ ասեցի երկրագունդը երբեք չի վերանա, քանի որ եթե ես, հասարակ մահկանացուս, իմ ստեղծած աշխարհը չեմ քանդի, ուրեմն Ասված, առավել ևս: Հիմա համոզված եմ, որ կվերանա բայց մինչև էդ ինձ շտապ ձյուն ա պետք

[Գալաթեա]

չեմ ուզում
Լիլ հասկանում ես ուզում եմ սկլեռոզով տառապեմ ինչ ասել է թե իմ ուզած հուշարձանը, ախր իմաստը հուշնա չէ՞, իսկ ես հիշել չեմ ուզում
Մաման մի անգամ ուզում ր նկարեր ինձ, չթողեցի, ասեցի չէ, իմ աշխարհը մի նկարի, ու էդ ժամանակ հակացա, որ ուղղակի քանդվածա բայց նենց ամուր էր:

հիշում ես, մի անգամ ասեցի երկրագունդը երբեք չի վերանա, քանի որ եթե ես, հասարակ մահկանացուս, իմ ստողծած աշխարհը չեմ քանդի, ուրեմն Ասված, առավել ևս: Հիմա համոզված եմ, որ կվերանա բայց մինչև էդ ինձ շտապ ձյուն ա պետք

Դայ, պատվերով սկլերոզ չի լինում...ու ամենաքիչը մենք կարողանում ենք մոռանալ էն, ինչ ամենաշատն ենք ուզում...զակոն պոդլոսծի, հասկացի:

Մեր աշխարհները ժամանակ առ ժամանակ քանդվում են: Կամ մեր ձեռքով, կամ ուրիշի ոտքով կամ առանձին դաժանության դեպքում նաև տրակտորով.. Ամբողջ հմայքը կայանում ա նրանում, որ ավերվելով, քարուքանդ լինելով քո աշխարհը չի վերանում...ընդամենը տրանսֆորմացվում ա` ծնունդ դնելու հաջորդ աշխարհիդ...էն Մարիոյի նման Աշխարհից աշխարհ`վազելով, տռճիկ տալով, սողալով, գյաբառլամիշ լինելով...Երկու աշխարհ հետ ընկնելով..

Լավ...էլ բան չեմ ասում...մենակ շատ մի տարվի վերքերդ ու ցավդ փայփայելով...հիշում ես?.. ցավի հաճույքն ու հաճույքի ցավը... զգա..ու ժպտա

[Dayana]

Դայուշ, ժամանակնա եկել ճամփորդելու ուրիշ աշխարհներ Դուռը բանալիով փակի քո ներաշխարհի, իջի թեյ խմենք :
Ձյունն էլ շուտով կգա, խոսք եմ տալիս...

գնամ Սոնան մի հատ ցավացնի ատամս, հետո չայիկ ապրես

Դայ, պատվերով սկլերոզ չի լինում...ու ամենաքիչը մենք կարողանում ենք մոռանալ էն, ինչ ամենաշատն ենք ուզում...զակոն պոդլոսծի, հասկացի:

Մեր աշխարհները ժամանակ առ ժամանակ քանդվում են: Կամ մեր ձեռքով, կամ ուրիշի ոտքով կամ առանձին դաժանության դեպքում նաև տրակտորով.. Ամբողջ հմայքը կայանում ա նրանում, որ ավերվելով, քարուքանդ լինելով քո աշխարհը չի վերանում...ընդամենը տրանսֆորմացվում ա` ծնունդ դնելու հաջորդ աշխարհիդ...էն Մարիոյի նման Աշխարհից աշխարհ`վազելով, տռճիկ տալով, սողալով, գյաբառլամիշ լինելով...Երկու աշխարհ հետ ընկնելով..

Լավ...էլ բան չեմ ասում...մենակ շատ մի տարվի վերքերդ ու ցավդ փայփայելով...հիշում ես?.. ցավի հաճույքն ու հաճույքի ցավը... զգա..ու ժպտա

Լիլ, էդ խոսքերիդ համար քեզ տեղ եմ տանելու Բայց ուրիշի ոտը իմ աշխարհից հեռու պիտի պահեի չէի մտածել պարիսպների մասին կկառուցեմ

[Երկնային]

Դայուշս…
միշտ գտնվում ա գոնե մեկը, որ պատրաստ ա օգնել, որ աշխարհդ վերակառուցես… սկզբից ցավում ա, շատ ա ցավում, բայց երբեմն էն ներքևում, որտեղ որ ընկնում ես, ու քեզ թվում ա, թե հեսա շրխկալու ես ու փշրվես, հանկարծ ձեռքեր են հայտնվում, որ բռնում են…

[Dayana]

Լիլ, չեմ սողալու
Մաուգլին հիշում ես չէ? - էնքան ասեցիր որ ես Մարդ եմ, որ վերջապես էլ հավատացի ֆրան ինձ էլ են շատ ասել, որ մարդ եմ և ոչ սողուն, ուրեմն ես կատարում եմ իմ ընտրությունը, էն ինչ էս 27 օրերի ընթացքում ուզում էի անել: Ընտրում եմ ապրել մարդավարի, չեմ հրաժարվում էն ամեն ինչից ինչ ունեմ, ու ոչ մեկին չեմ տալու: Մի անգամ ակումբը փիս դրության մեջ ընկավ, Նեթը վերականգնեց, մի քանի օր հետ գցելով ես էլ եմ տենց անում: Չեմ ուզում ձևացնեմ, չեմ կարող, բայց կարող եմ ընտրել:

--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Որ փոքր էի, ամեն անգամ երաժշտական դպրոցից հետ գալիս` մութ էր լինում, վախում էի, ու մտածում էի, այ եթե պապիկս կենդանի լիներ, ինքը ինձ կուղեկցեր: Միշտ մտածում էի, որ էսօր երազիս պապիկիս եմ տեսնելու: Ինքը մահացելա Հուլիսի 27-ին, իմ համար ճակատագրական մի օր 27-ը շատ ճակատագրական թիվա իմ համար նույնիցկ երբ ծնվել եմ, մաման 27 տարեկանա եղել Մի օր էս ճանապարհին վախեցա, շատ վախեցա, շունը վրաս հարձակվեց շատ մութ էր: Ու Էդոն, իմ Էդոն, իմ պաշտպանը ծնվածս օրից, հորաքրոջս տղան, ամեն երեկո գալիս էր ինձ տուն տանում Մենակ ինքը գիտեր, որ երազիս էդ մեծ երախով շանն էի տեսնում ու վախեցած վեր թռնում: Հիմա էլ ինձ տուն չի ճանապարհում, մեծացել եմ բայց էն շանը դեռ երբեմն տեսնում եմ:

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Ասում ես ամեն ինչ կանես իմ համար, միայն ասեմ` ինչ: Հիմա լսի, խնդրում եմ մի քիչ էգոիստ լինես: Ինձ ասում էիր չկապվեմ քեզ, բայց դու կապվեցիր: Ինձ լրիվ տվեցիր, ու երբ մտածեցիր թ էլ ոչինչ չունես, կամ ունեցածդ լավը չի, որոշեցիր ինձ պաշտպանել` հեռվից: Ուզում եմ էգոիստ լինես, ու քո մասին մտածես:

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Ես եմ ընտրում Բարի գալուստ ռեստավրացված աշխարհ

[Գալաթեա]

Դայուշս...մեռնեմ սրտին
Չսողաս, բալես..չես էլ կարա...դրա համար հատուկ ողնաշարա պետք ունենալ...ավելի ճիշտ` վերջինիս բացակայությունը..

Գրկում եմ ու էն խելոք աչուկներդ պաչիկ եմ անում..պինդ էղի, սիրունս: