Dayana-ի անկյուն

[Dayana]

Դայուշ, դու նենց դեմք ես լուրջ եմ ասում: Քիչ ա մնում տրամադրությունս բարձրանա քո էդ հորինված աշխարհի իրական կերպարներից, նենց հավես ես խորացել քո էդ աշխարհում, ինչ-որ անհասկանալի կերպարներով ես շրջապատված, այսինքն մենակ քեզ հասկանալի, կայֆա

ահա, շատ կայֆա , բայց աշխարհն իմ հորինված չի ուղղակի էս մարդկանց անունները ես փոխել եմ տես օրինակ ծորուկ Էմանուիլը, եթե ես նրան անունով կոչեի, բոլորը աչքները չորս կանեին, ու կսկսեին ինձ մի գլուխ հիմար հարցեր տալ, թդ ինչպես ստացվեց, բա ինչու չէր ասում ու նման բաներ, հետո "Վարդագույն տիկինը", դե նա ինքը գիտի որ իր նոր անունն էդպիսին է ու կարծես թե չի դժգոհում մնացած կերպարներս էլ կամաց - կամաց կբացահայտվեն Կարևորն այն է, որ ես երջանիկ եմ ու թեկուզ այս տարի, լավ չանցնի նոր տարին, միևնույն է գարնանը կծաղկի մեր այգին

[*e}|{uka*]

Բարև օրագիր
վերածնունդի երկրորդ օրս անցավ հիանալի ես մի գլուխ ժպտում եմ, խոսում կյանքի պայծառ կողմերից, ու գիտե՞ս, նույնիսկ ծերուկ Էմանուիլն է իրեն լավ զգում։ Չնայած դա երևի նախորդ օրվա կարմիր գինու հետևանքն է

Ես էլ եմ ուզում վերածնվեմ
Դա՛յ, բայց լուրջ, էտ անուները որտեղի՞ց ես հորինում, դեմք ես դեմք

[Dayana]

Ես էլ եմ ուզում վերածնվեմ
Դա՛յ, բայց լուրջ, էտ անուները որտեղի՞ց ես հորինում, դեմք ես դեմք

ուղղակի դրանք բոլորը ինչ-որ օրինաչափություն ունեն օրինակ քո անունը գրելիս ես քեզ կասեմ

[Dayana]

բարև օրագիր
Վերածննդի 3-րդ օրս ընթացավ շատ խուճուճ։ Գիտե՞ս, երեկ քիչ էր մնում սրտնեղեի բայց մի քանի րոպե տևեց։ Դե մեղավորը Լենան էր՝ հիշո՞ւմ ես նրան, ես պատմել եմ քեզ նրա մասին։ Նա լուսերես ու լայն ժպիտով այն աղջիկն է, որի հետ ծանոթացա անցյալ տարի։ Նա ինձ իր մի քանի տողերով ապտակ հասցրեց բայց կարծում եմ ինքը չէր ցանկանում։ Իսկ Դրուգին հիշո՞ւմ ես, նա կարծես թե սիրահարված է Լենային Էնքան եմ ուզում նրանց մի օր կեսգիշերին հանդիպել, ու նույնիսկ պատկերացնում եմ, թե ինչպես են լիալուսնի տակ երգում՝
Луч солнца золотого
Туч скрыла пелена.
И между нами снова
Вдруг выросла стена.

Ночь пройдет, настанет утро ясное,
Верю, счастье нас с тобой ждет.
Ночь пройдет, пройдет пора ненастная,
Солнце взойдет..

Հրաշալի է չէ՞։
Հա, գիտե՞ս, քիչ էր մնում մոռանայի, երեկ Մարիա Ալեկսանդորովաի հետ եմ խոսել ու նրա մի քանի կիսաքաղցր խոսքերից հասկացա, որ ես մադկային 5-րդ խմբից տեղափոխվել եմ 4-րդ։ Դա կարծես թե մեծ առաջընթաց է

Դե լավ մնացած հիմարություններիս մասին ոչինչ չեմ ասում
Մինչ վաղը ՝
Դայանուկ ...

[Vive L'Armenie]

Луч солнца золотого
Туч скрыла пелена.
И между нами снова
Вдруг выросла стена.

Այդ պատը կոչնչանա անպայման

Ночь пройдет, настанет утро ясное,
Верю, счастье нас с тобой ждет.
Ночь пройдет, пройдет пора ненастная,
Солнце взойдет..

Արևը դեռ դուրս կգա, ա՛յ կտեսնես

Հրաշալի է չէ՞։
Հա, գիտե՞ս, քիչ էր մնում մոռանայի, երեկ Մարիա Ալեկսանդորովաի հետ եմ խոսել ու նրա մի քանի կիսաքաղցր խոսքերից հասկացա, որ ես մադկային 5-րդ խմբից տեղափոխվել եմ 4-րդ։ Դա կարծես թե մեծ առաջընթաց է

Կարևորն էլ լավ ավարտն էր, որը կարծում եմ կարևոր էր Դայանչուկ

[Dayana]

Այդ պատը կոչնչանա անպայման
Արևը դեռ դուրս կգա, ա՛յ կտեսնես
Կարևորն էլ լավ ավարտն էր, որը կարծում եմ կարևոր էր Դայանչուկ

ուղղակի մի փոքր խնդիր կա դա ոչ թե ավարտ էր, այլ սկիզբ հրաշալի սկիզբ

[Dayana]

Բարև օրագիր

հե հե Վերածննդի 4-րդ օրս անցավ ... դե գիտես , հիանալի
Մտածում եմ ամեն օր ավելի լավն է դառնում, ես եմ Օպտիմիզմով խեղդվում թե՞ ուղղակի օրերս պրոգրեսիայով դրականանում են երևի երկրորդը
Երեկ էլի "ամենահարմար" պահին նամակ ստացա արդեն գիտեմ թե ինչ է լինեու մի քանի օր հետո Միայն թե չեմ ուզում չեղյալ համարել Էմանուիլի հետ մեր սպասվելիք հանդիպումը՝ երևի միակ օֆիցիալը Դե լավ չշատախոսեմ ...

Հ.Գ. Չեմ ուզում Գերմաներեն սովորել

[Dayana]

բարև օրագիր

Վերածննդի 5-րդ օրը տարբեր էր նախորդներից։ Այ շուտով աշունը կգա ու փողոցում կհանդիպենք Լենային ու Արսենին ՝ միասին մտերմիկ ժպտալով քայլելիս Կարծում եմ, նրանք կընկերանան։ Հա մոռացա ասել, որ պատրաստվում եմ հանդիպել Վանյա Իվանովին։ Կարծում եմ նրա փոքր ու փխրուն մարմնում ապրում է Իվան ահեղի հոգին

Լսիր երեկ դիմել եմ ՋԻՆ-իս ու խնդրել եմ մի փոքրիկ երազանք իրականացնել, ուզում եմ Վարդագույն Տիկնոջ ստողծագործությունների ժողովածուների համար գրախանությերում հերթ կուտակվի ու նրա մասին գրեն Նյու Յորկ Թայմզ-ում Իսկ նա թերահավատությամբ ժպտաց
Մեկ էլ գիտե՞ս, մտածում եմ ՝ մի օր հոգեբուժարանի փափուկ պետրին գլուխը հարվածելուց իրականության մեջ կհայտնվի քեզ այնքան ծանոթ իմ հերոսը ու հենց էդ ժամանակ կքանդվի նրա հորինած մաքուր ու պարզ աշխարհը

[Lion]

Մութ գիշեր,
Պատշգամք,
Մի հարբած աղջիկ՝ ձեռքին մի բաժակ, լի ալկոհոլով, որի անունը նա չի էլ հիշում, Խմում է դանդաղ, կարծես ճեմելով ու մթության մեջ մի երգ է երգում...
Ты вспоминай о прошлом иногда, не потому что пусто в настоящем ...

Տաք սենյակ,
Համակարգիչ,
Մի խելառ տղա, լուռ խաղ է խաղում ու ձանձրանում է իր տափակ խաղից և դրսում սուրող քամու ոռնոցից ...

.......

...Դեռ մի տասնամյակ էլ չի անցնի, երբ հանրահայտ Էմանուիլ Գարրին կրծքավանդակում սուր ծակոց կզգա ու կոկորդը խեղդող կարոտը դեռատի օրիորդի հանդեպ կստիպի վերցնել հեռախոսն ու համարել շատ լավ ծանոթ հեռախոսահամարը ու խոսափողից այն կողմ լսելով . "Մա՜մ, քեզ ինչ-որ ձյաձյա է հարցնում" պարզ նախադասությունը կհասկանա, որ նա, ով իր կյանքը մի ակնթարթում կտար իր համար, ինքն է նոր կյանքի սկիզբ դրել։ Ու գոցե խոր ծերության հասակում ՝ իր միակ հավատարիմ բարեկամ ձռնափայտի հետ այգում նստած կհանդիպի լրիվ ճերմակած մի կնոջ, որ զարմանքից առաջ պարզած շուրթերով, լայն բացված աչքերուվ ու ժպիտով նայում է այգում չարաճճիություն անող երեխաներին և այդ ժամանակ ծերունի Էմանուիլ Գարրին կգտնի իր իրական երջանկությունը ու կարտասվի....

Շատ ուժեղ էր: Կեցցես Այնպիսի կերպարներ ես ստեղծել... կարշես ոչնչից, որ մարդու սիրտ ես ծակում: Ապրես, մոտդ լավ է ստացվում: Ընդ որում, ըստ իս, դու ինչ-որ նոր ստեղծագորշության ոճ ես հայտնաբերել...

Նույնիսկ անունն եմ դժվարանում ասել, բայց... կեցցես

Հ.Գ.

...ու կոկորդը խեղդող կարոտը դեռատի օրիորդի հանդեպ կստիպի վերցնել հեռախոսն ու համարել շատ լավ ծանոթ հեռախոսահամարը...

Դաաա... ինչքան բան կա այս մի քանի բառի տակ...

[Dayana]

Շատ ուժեղ էր: Կեցցես Այնպիսի կերպարներ ես ստեղծել... կարշես ոչնչից, որ մարդու սիրտ ես ծակում: Ապրես, մոտդ լավ է ստացվում: Ընդ որում, ըստ իս, դու ինչ-որ նոր ստեղծագորշության ոճ ես հայտնաբերել...

Նույնիսկ անունն եմ դժվարանում ասել, բայց... կեցցես

Հ.Գ.

...ու կոկորդը խեղդող կարոտը դեռատի օրիորդի հանդեպ կստիպի վերցնել հեռախոսն ու հավաքել շատ լավ ծանոթ հեռախոսահամարը...

Դաաա... ինչքան բան կա այս մի քանի բառի տակ...

Շնորհակալ եմ
Էդ իմ ստողծած նոր ոճին հոգեբու=արանում ինչ-որ ինձ անհայտ դեղեր են տալիս ու կաղամբոիկ սարքում բայց մինչ այդ ես դեռ կգրեմ ևս մի անգամ շնորհակալ եմ

[Dayana]

բարև օրագիր

Գիտեմ որ չէիր սպասում: Էսօր առաջին անգամ չեմ ասելու, որ ամեն ինչ հիանալի էր: Ամբողջ օրը իհարկե հիանալի էր, բայց այ երեկոն ու գիշերը սարսափելի: Ինքը իմ հարազատը չի, նույնիսկ արյունակցական պակ չունենք, ու հանդիպում ենք տարվա մեջ քչ ավելի քան մեկ անգամ, բայց երբ իմացա, որ մարդը կարող է ուղղակի էլ գոյություն չունենալ ` սկսեցի լիքը լավ մարդկանց անհանգստացնել Ախր մարդն իր համար նստած, օրվա իր ավարտն էր ուզում զգալ ու հայտնվեցի ես, սկսեցի իմ պրոբլեմները "փաթաթել նրա վզին" : Հետո հայտնվեց փոքրիկ երկնքից իջած հերոշտակիկն իր բարի խոսքերով... Ու էս ամենի մեջ ես մոռացա օրս գնահատել, մոռացա, որ Վանյաին հանդիպեցի, մոռացա նրա վազվզող աչուկները, ամեն ինչ մոռացա... Իսկ ՋԻՆ-ս դեռ քնկոտություն է անում
Միակ բանը որ հասկացա դա այն էր, թե ինչու են ասում ` "Միթե սիրել նշանակում է տանջվել", հասկացա դրա իմաստը, մարդը սիրելուց չի տանջվում, այլ տանջվում է, երբ սիրում է մի ինքնասիրահարված հիմարի, որի համար աշխարհը սահմանափակվում է Տռավիանի իր գյուղում անցկացվելիք ՖԻՖԱ-ի առաջնությամբ

[Lion]

Շնորհակալ եմ
Էդ իմ ստողծած նոր ոճին հոգեբու=արանում ինչ-որ ինձ անհայտ դեղեր են տալիս ու կաղամբոիկ սարքում բայց մինչ այդ ես դեռ կգրեմ ևս մի անգամ շնորհակալ եմ

Ոճդ հիանալի է, իսկ այն պատմվածքը… Այնքան մտածելու բան է տալիս: Ապրես, շարունակիր ստեղծագործել

[Dayana]

Ոճդ հիանալի է, իսկ այն պատմվածքը… Այնքան մտածելու բան է տալիս: Ապրես, շարունակիր ստեղծագործել

Ներիր, չկարողացա գլխի ընկել,թե որ պատմվածքս ի նկատի ունես Իսկ ոճա, դե ոճ է էլի, ոչ մի արտառոց բան /տեսնես էս արտառոցը ճիշտ ե՞մ գրում /…

Երեկվա անհանգստությունից ու նեղվածությունից ցրվելու համար որոշեցի գնալ եկեղեցի` ժամերգություն լսելու: Եկեղեցում չգիտեմ ինչու ես միշտ վատ եմ զգում: Ասում են այնտեղ էներգիայի գեր կուտակում է լինում, դրա համար էլ բջջայինը չի աշխատում ու իմ արյան ճնշումը կատաստրոֆիկ ընկնու է: Բյաց էս անգամ դրան գումարվեց խուլ ու համր երեխան, որ տատի հետ եկել էր Նա չէր կարողանում խոսել, ու բառերով արտահայտել այն, ինչ զգում է, իսկ ժեստերն ինձ համար քիչ էին Ամեն առիթով, երբ նկատում էր հայացքս, որ իրեն էր ուղղված, աչքով էր անում, հետո ինձ բացատրեց, որ կարողանում է գրծել այնպես, ինչպես իմ պայուսակի բռնակներն են: Քիչ անց մենք արդեն ընկերացել էին ու նա ձեռքով ինձ գովում էր: Երբ մոմ էի վառում, եկավ մոտս ու գրպանից հանելով մի հին, մեծ ու չաշխատող հեռախոս `ցույց տվեց, որ հեռախոս ունի: Առաջարկեցի կիսվել մոմերով: Նա չհրաժարվեց, բայց մինչ վառելը նախ վազեդ դեպի տատն ու ցույց տվեց այդ: Սկզբում չհասկացա ինչու?, բայց հետո հասկացա: Նա չէր կարող շնորհակալություն հայտնել, դրա համար էլ տատին խնդրեց գալ ու շնորհակալություն հայտնել: Քիչ անց նա եկավ ու ուղղակի գրկեց ինձ: Ես մի փոքր շփոթվեցի, բայց եկեղոցում նրան բոլորը ճանաչում էին ու ինձ ասացին, որ նույնիսկ քահանաներին է գրկում Հետո նա գրկեց մի ուրիշ տղայի ու ինձ ձեռքերով հասկացրեց, որ նա լավ տղա է: Երբ ժամերգությունն ավարտվեց, ես ցանկացա նրան ցտեսություն ասել : Սեղմեցի ձեռքն ու ընկերաբար ձեռքս դրեցի ուսին: Իսկ նա ինձ ժեստերով հասկացրեց, որ կուզենար տեսնել, ի՞նչ հեռախոս եմ ես օգտագործում: Տվեցի հեռախոս նրան ու նա նշանից ճանաչեց: Լավն էր՝ նա հավանեց: Ես գոհ էի: Հետո սկսեց ինչ-որ կոճակներ սեղմել ու հանդիպեց "Գեյմս" բառին: Ժպտաց ու խնդրեց խաղալ: Ես իհարկե թույլ տվեցի: Սկզբում չէր կարողանում խաղալ, քանի որ խաղն այդ անգլերեն բացատրություն ուներ: Կեսից նա գլխի ընկավ, որ ինքը սենյակում գտնվող հերոսն է ու որ եթե հետևի սլաքներին, ապա կորող է ուտել, հեռուստացույց նայել, պառկել և նույնիսկ լողանալ՝ ինչը նրան կարմրեցրեց: Քիչ հետո մոտեցավ նրա տատն ու շնորհակալություն հայտնեց, հեռախոսս ինձ վերադառձրին ու մանչուկը փորձեց շնորհակալություն ասել: Ես ոչինչ անել չէի կարող, գրկեցի նրան ու նա իր տաք շուրթերով այտս համբուրեց: Ես հասկացա ... Նա չէր կարող բառերով ասել այն, ինչ զգում էր, այդ իսկ պատճառով գրկում էր բոլորին Հետո հարցրեց, արդյո՞ք վաղն էլ կգամ, ու ես դեռ չէի հասցրել ինչ-որ բան ասել, երբ նրա տատիկը բացատրեց, որ ես կգնամ տուն, կքնեմ, իսկ հաջորդ օրը նորից կգամ
Քայլում էինք կողք-կողքի, ու ամեն անգամ, երբ թեքվում էի նրա կողմը, ձեռքով էր անում: Ու մի պահ էլ նա ինձ ժեստերով հարցրեց՝ արդյո՞ք ես կարող եմ խոսել: Ես գլխով արեցի, իսկ նա բութ մատն առաջ պարզեց ու հասկացրեց, որ դա լավ է... Հիմա հիշում եմ մանկիկին, նրա կորացած մեջքով տատին, իմ ՝ արցունքներս մի կերպ զսպող, իրար սեղմված շուրթերն ու ժպտում: Ապրես փոքրիկ, որ այդքան բարություն ունես քո մեջ …

[Lion]

Ինչ տխուր պատմվածք էր…

Ներիր, չկարողացա գլխի ընկել,թե որ պատմվածքս ի նկատի ունես

Ես նկատի ունեի սա

...Դեռ մի տասնամյակ էլ չի անցնի, երբ հանրահայտ Էմանուիլ Գարրին կրծքավանդակում սուր ծակոց կզգա ու կոկորդը խեղդող կարոտը դեռատի օրիորդի հանդեպ կստիպի վերցնել հեռախոսն ու համարել շատ լավ ծանոթ հեռախոսահամարը ու խոսափողից այն կողմ լսելով . "Մա՜մ, քեզ ինչ-որ ձյաձյա է հարցնում" պարզ նախադասությունը կհասկանա, որ նա, ով իր կյանքը մի ակնթարթում կտար իր համար, ինքն է նոր կյանքի սկիզբ դրել։ Ու գոցե խոր ծերության հասակում ՝ իր միակ հավատարիմ բարեկամ ձռնափայտի հետ այգում նստած կհանդիպի լրիվ ճերմակած մի կնոջ, որ զարմանքից առաջ պարզած շուրթերով, լայն բացված աչքերուվ ու ժպիտով նայում է այգում չարաճճիություն անող երեխաներին և այդ ժամանակ ծերունի Էմանուիլ Գարրին կգտնի իր իրական երջանկությունը ու կարտասվի....

Իսկ ոճա, դե ոճ է էլի, ոչ մի արտառոց բան /տեսնես էս արտառոցը ճիշտ ե՞մ գրում /…

Ոճդ լավն է

[Dayana]

Ինչ տխուր պատմվածք էր…



Ես նկատի ունեի սա

...Դեռ մի տասնամյակ էլ չի անցնի, երբ հանրահայտ Էմանուիլ Գարրին կրծքավանդակում սուր ծակոց կզգա ու կոկորդը խեղդող կարոտը դեռատի օրիորդի հանդեպ կստիպի վերցնել հեռախոսն ու համարել շատ լավ ծանոթ հեռախոսահամարը ու խոսափողից այն կողմ լսելով . "Մա՜մ, քեզ ինչ-որ ձյաձյա է հարցնում" պարզ նախադասությունը կհասկանա, որ նա, ով իր կյանքը մի ակնթարթում կտար իր համար, ինքն է նոր կյանքի սկիզբ դրել։ Ու գոցե խոր ծերության հասակում ՝ իր միակ հավատարիմ բարեկամ ձռնափայտի հետ այգում նստած կհանդիպի լրիվ ճերմակած մի կնոջ, որ զարմանքից առաջ պարզած շուրթերով, լայն բացված աչքերուվ ու ժպիտով նայում է այգում չարաճճիություն անող երեխաներին և այդ ժամանակ ծերունի Էմանուիլ Գարրին կգտնի իր իրական երջանկությունը ու կարտասվի....



Ոճդ լավն է

Շնորհակալ եմ իսկ պատմվածքն այդ էստեղ տեղադրված չէ ամբողջությամբ միայն վերջին երկու տողը տեղադրեցի