Թե որ խոսքով կաղ հանգանի
Նսեմ մարդը կցանկանա ազնիվներին վատաբանի
Աստված նրան Հայրենիքից
Հուր-հավիտյան հեռու տանի :
(c) Հ. Ծ.
Թե որ խոսքով կաղ հանգանի
Նսեմ մարդը կցանկանա ազնիվներին վատաբանի
Աստված նրան Հայրենիքից
Հուր-հավիտյան հեռու տանի :
(c) Հ. Ծ.
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 09.05.2010, 23:31: Պատճառ: Հեղինակի խնդրանքով
Chilly (01.05.2010), Կաթիլ (13.02.2010), Մուշեղ Ասատրյան (23.05.2009)
Ապրես DAYANA ջան, հուսով եմ, որ վերնագրիրը ճիշտ ես գրել՝ սա միակը չի:
shat lavner.
Մոդերատորական: Ծանոթացեք ակումբի օրենսդրությանը։ Մասնավորապես ֆորումում չեն ողջունվում լատիներեն տառերով հայերեն գրառումները:
Եթե ինչ-որ պատճառով հայերեն մեքենագրելու հետ կապված դժվարություններ կան, ապա կարող եք օգտագործել ֆորումում ներդրված հայերեն մեքենագրման համակարգը, Տրանսլիտի ձևափոխիչը կամ կարդացեք «Ինչպե՞ս գրել հայերեն» թեման :
Վերջին խմբագրող՝ Արշակ: 04.11.2006, 20:03: Պատճառ: տրանսլիտ
Հուսով եմ !!!!HaykMan-ի խոսքերից
Ապրես DAYANA ջան, հուսով եմ, որ վերնագրիրը ճիշտ ես գրել
Մարդկանց համար ու մառդկության համար ապրենք:
Մնակության թող որ կյանքում մենք չդատվենք;
(c) Հ. Ծ.
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 09.05.2010, 23:32: Պատճառ: Հեղինակի խնդրանքով
Ես չգիտեի, որ քո հայացքը՝
Կարող է լինել դաժան ու բարի,
Որ ամբողջ կյանքում, այդ մի հայացքիքց,
Կարող եմ հանակած զրկվել խելքից։
Դե էլ ինչ ասեմ , ես այն հայացքին,
Որ ոչ թե նայում, այլ քեզ ծաղրում է ։
Եև այն խոսքերին,
Որ ոչ թե գոռում այլ շշնջում են,
Որ ոչ թե ասվում, այլ հարվածում են։
Չէ չեմ հվատում այն հարվածին սին,
Որ դատարկում է սիրվածի հոգին,
Ու սիրելիին տանում է հեռուն,
Եվ ցած նետում անդունդը անհուն։
Հավաում եմ ես միայն հայացքին,
Որ չի մոռացվում կյանքի ավարտին,
Որ շարունակվում ու վառ է մնում,
Ու որ ողջ կյանքում, սիրտդ է այրում
Եթե հակարծ կարդաք, խիստ չդատեք, հենց նոր ծնվեց
Վերջին խմբագրող՝ Dayana: 12.08.2009, 18:41:
Կաթիլ (13.02.2010)
Արմինե ջան շատ ապրես, հուսով եմ նմանատիպ ստեղծագործություններ էլի կլինեն, ես կսպասեմ
Ես չգիտեի, որ քո հայացքը՝
Կարող է լինել դաժան ու բարի,
Որ ամբողջ կյանքում, այդ մի հայացքիքց,
Կարող եմ հանակած զրկվել խելքից։
Դե էլ ինչ ասեմ , ես այն հայացքին,
Որ ոչ թե նայում, այլ քեզ ծաղրում է ։
Եև այն խոսքերին,
Որ ոչ թե գոռում այլ ծծնջում են,
Որ ոչ թե ասվում, այլ հարվածում են։
Չէ չեմ հվատում այն հարվածին սին,
Որ դատարկում է սիրվածի հոգին,
Ու սիրելիին տանում է հեռուն,
Եվ ցած նետում անդունդը անհուն։
Հավաում եմ ես միայն հայացքին,
Որ չի մոռացվում կյանքի ավարտին,
Որ շարունակվում ու վառ է մնում,
Ու որ ողջ կյանքում, սիրտդ է այրում
Եթե հակարծ կարդաք, խիստ չդատեք, հենց նոր ծնվեց
Пустые закаты. Пустые рассветы.
Зачем они мне, если ты снова где-то?..
Чужие глаза. Голоса в телефоне.
Весь мир без тебя - черно-бел и огромен.
Կարոտել եմ
Պապիկ, քեզ եմ կարոտել : Հիշում ես, երբ առաջին անգամ տեսա ինչ-որ միջատի, որ արմատ էր կռծում , էն արագիլին, որ վախենում էի ինձ տանի, քո հավատարիմ շանը, մեր նոր բնակարանը, մութ գիշերը, քո գնած ջահը, տատիկին պարտված քո նարդին... էնքան բան եմ հիշում պապ, բայց քեզ լավ չեմ հիշումՀիշում եմ քեզ, երբ հիվանդ էիր: Չեմ հիշում քեզ բարկացած, երևի չի էլ եղել էդպիսի դեպք: Քեզ կարոտել եմ Պապ ...
Իմ առաջին դասրանի ուսուցչին եմ կարոտել, որ մի անգամ ինձ վրա բղավեց: Հիշում եմ իրան էն ժամանակ, երբ չարությամբ էի լցվել, և հետո, երբ գնացի այցելության, ու տեսա որդուն անժամանկ կորցրած, ծեր ու հուսահատ մի տատիկի, որին էնքան շատ էի սիրում: Կարոտել եմ...
Իմ շունիկին եմ կարոտել, Գառաֆիս
Քեզ էլ եմ կարոտել իմ հարազատ: Մի քանի տարի առաջ ինձ թողեցիր ու գնացիր: Սկզբում առանց քեզ դժվար էր, իսկ հետո սովորեցի: Ճիշտ են ասում, էնտեղ լավա, դրա համար էլ ոչ մեկ էնտեղից հետ չի գալիս
Իմ ՋԻՆ-ին եմ կարոտել, որ մի օր նստեց իրա կարկատած գորգի վրա ու հեռացավ Մեղեդի սրճարանի խառը սսեղանների արանքում: Բայց իրան կարոտելիս ժպտում եմ, հուսալով, որ ինքն էլ սա կարդալուց կժպտա
Իմ լավագույն ընկերոջն եմ կարոտել, ով գիտեմ, էս կարդալուց լավ չի զգա, ինքը կարոտ ասվածի հետ յոլա չի գնում: Ամեն անգամ, երբ ուզումա ասել, որ կարոտելա, ասում ` էն բառից, որ չեմ սիրում
Քեզ եմ կարոտել ծերուկ: Դու ճիշտ է ընդհամենը սարքովի հերոս ես, կորպուս, որին ես կյանք եմ տվել, բայց քեզ կարոտել եմ: Երեսիդ չկարողացա ասել, հիմարաբար սկսեցի ծիծաղել, բայց ես քեզ շատ եմ սիրում
Ջութակահար աղջնակին ու իր շնիկին եմ կարոտել, որ միշտ մահճակալիս գլխին կախած էր ` տանը թե մանկապարտեզում: Կարոտել եմ...
Ինչքան շատ բան եմ կարոտում ու ինչ լավա, որ կարոտում եմ
Վերջին խմբագրող՝ Dayana: 23.11.2008, 18:29:
Շատ լավն էր, իրոք... Երևի արդեն սովորական է դարձել, որ ես մեր այս աղջկան գովում եմ, բայց դե ինչ անեմ - այնքան լավ է գրում… Ըհը, խնդրեմ - կարդացի այս վերջին պատմվածքը ու մարդկայնորեն մեջս մտավ…
Ապրես
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
ապրես Լիոն ձյաձյաՇատ լավն էր, իրոք... Երևի արդեն սովորական է դարձել, որ ես մեր այս աղջկան գովում եմ, բայց դե ինչ անեմ - այնքան լավ է գրում… Ըհը, խնդրեմ - կարդացի այս վերջին պատմվածքը ու մարդկայնորեն մեջս մտավ…
Ապրես
Չարժե, աղջիկ ջանապրես Լիոն ձյաձյա
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
կարոտել եմբայց չեմ ասի ում...
և իջավ լռություն, ու թաղվեց՝ խավարում իմ սիրտը...
Դայ ջան լավ էս գրում:Կարոտել եմ
Քեզ էլ եմ կարոտել իմ հարազատ: Մի քանի տարի առաջ ինձ թողեցիր ու գնացիր: Սկզբում առանց քեզ դժվար էր, իսկ հետո սովորեցի: Ճիշտ են ասում, էնտեղ լավա, դրա համար էլ ոչ մեկ էնտեղից հետ չի գալիսԵս էլ եմ կարոտել ..... շատերին:
հա Լուս, բայց էդ նույն ժամանակն էլ մեկ էլ տեսնում ես նենց հավեսով քեզ տալիսա ամեն ինչԴայ ջան լավ էս գրում:
Իսկ էդ զգացողությունը ինձ լրիվ անծանոթաԵրբեք չեմ զգացել,չեմ մտածում դրա մասին,երևի դրա համար
Կարդացի,լավն էր,
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ