Ես սուտ եմ խոսել։ 3 սուտ մի օրումԱրդեն մի քանի ամիս է տանջվում եմ էդ մտքից, ու դեռ երկար կտանջվեմ
Սկսել եմ ստեղծագործել Ժիրայր դե Պարտյե-ի անվանտակ
Կես պատկեր,
Կիսալուր,
Կես խոստում,
Հանդիպում,
Կիսասեր,
Կես համբույր,
Կես հայացք,
Կես քնքշանք,
Կիսամութ,
Բաժանում։
Բացվող Օր
Նոր հույսեր,
Այրող սեր,
Գիտակցում,
Որ կյանքում,
ԿիսաՍեր
Չի լինում...
Ոնցոր Շուշան Պերտոսյանի կիսա... երգը լինի, բայց քեզ չի հասնի Արմ ջանDayana-ի խոսքերից
....
Սկսել եմ ստեղծագործել Ժիրայր դե Պարտյե-ի անվանտակ
Կես պատկեր,
Կիսալուր,
Կես խոստում,
Հանդիպում,
Կիսասեր,
Կես համբույր,
Կես հայացք,
Կես քնքշանք,
Կիսամութ,
Բաժանում։
Բացվող Օր
Նոր հույսեր,
Այրող սեր,
Գիտակցում,
Որ կյանքում,
ԿիսաՍեր
Չի լինում...Ապրես
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
հենց դրա համար էլ գրել էի ստեղծագործում եմ Ժիրայր դե Պարտյեի անվան տակՈնցոր Շուշան Պերտոսյանի կիսա... երգը լինի, բայց քեզ չի հասնի Արմ ջան
բայց Շուշանը ուղղակի երգա երգում ու ինչ-որ մեկն ուղղակի գրելա, իսկ իմը ռեալա
Բայց ես էս ի՞նչ չար եմմի մարդու մասինամեն օր ակրող եմ ասել ՝ զզվում ե, իսկ նա կարող է պատասխանել ինձ շատ նուրբ ու բարի
կար ժամանակ, որ փորձում էի բարիանալ, հետո ինձ ասացին, որ չարությունը, կամ հիշաչարությունը դա մարդու պաշտպանական ռեակցիան է ու ես ընդունելով դա այլևս չփորձեցի փոխվել։ Ու այսօր երբ հասկանում եմ, որ մարդը ում ես կարող եմ ամեն րոպե հիմար անվանել ինձ հավասար մեկն է
հիմա դա պաշտպանական ռեակցիա է թե՞ վատ բնավորություն
չգիտեմ, բայց դա ես եմ ...
դասախոսս չհասկացավ, թե ինչ կարևոր ու "շտապ օգնության" պես էին էս խոսքերը լսարանում նստած մեկի համար... էս խոսքերը ինձ էնպիսի~ թեթևություն բերեցին: Պարզվեց դա նորմալ բան է«Մեզ այնքան չեն վնասում մեր չսիրած մարդիկ, որքան մեզ վնասում է մեր կարծիքը նրանց մասին. մենք նրանցից մեր մտքում հրեշներ ենք պատրաստում, և այդ հրեշները ուտում են մեզ»:
Իոհան Վոլֆգանգ ԳյոթեՀույս ունեմ քեզ էլ կօգնեն
Հ.Գ. խոսքերը գուցե տառացիորեն Գյոթեի ասածները չեն, մեղավորը դասախոսիս հիշողությունն է
" I still ask myself the question: Is cinema more important than life ?"
François Truffaut (այնպայման դիտեք - "The 400 Blows, or the Sea, Antoine, the Sea!")
ահա, նրանք մեզ նույնիսկ չեն էլ վնասում, մենք ենք մեզ վնասում չսիրելով նրանցդասախոսս չհասկացավ, թե ինչ կարևոր ու "շտապ օգնության" պես էին էս խոսքերը լսարանում նստած մեկի համար... էս խոսքերը ինձ էնպիսի~ թեթևություն բերեցին: Պարզվեց դա նորմալ բան է
Հ.Գ. խոսքերը գուցե տառացիորեն Գյոթեի ասածները չեն, մեղավորը դասախոսիս հիշողությունն է
բայց ես համոզված եմ որ էս բառերն ինձ կօգնեն ու ես կփոխվեմ
Ես դա արդեն հաղթահարել եմԻնձ էլ է ծանոթ այս հոգեվիճակը:
Վերջին խմբագրող՝ Dayana: 28.03.2008, 11:17: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ