Dayana-ի անկյուն

[Ձայնալար]

Չգիտեմ ինչ ես գրել մի էջ, բայց բարի վերադարձ

[Kuk]

Դայո՜ւշ, բարի հետ գալ ակումբ

[Երվանդ]

Դայուշիկ ջան, բարի վերադարձ

[Chuk]

Խախտում եմ ակումբի կանոնադրությունը, կատարում եմ թեմայից դուրս գրառում
Դայ, Բարի վերադարձ

[Երկնային]

Դայդայ

[Dayana]

Էս Զեմֆիրան դեմա: Ինչքան լսում եմ` կարգին աղջիկա, ամեն ինչ տեղը-տեղին ընկալումա, բայց մեկ-մեկ լուրջ չափն անցնումա:

Пожалуйста не умирай
Или мне придется тоже /մոռանումա, որ երբ խնդրում ես ապրել, որպես պատասխան մեռնում են` չգիտակցելով, որ քեզ են սպանում
Ты конечно сразу в рай
А я не думаю что тоже / համոզված լինելով, որ Դժողքում վնգստալուա ` կարոտից ու էլի կարոտից, անվերջ
Хочешь сладких апельсинов
Хочешь в слух рассказ длинный
Хочешь я взорву все звезды
Что мешают спать / համոզված լինելով, որ մահացածին խոստումներով չես վերակենդանցնի, մարդկային վերջին հնարքնա` փորձ, նախապես ձախողված փորձ
Пожалуйста только живи
Ты же видишь я живу тобою / դեմ չեմ
Моей огромной любви
Хватит нам двоим с головою / էս մարդկային երկրորդ ապուշություննա Եվայի բկլիկությունից հետ
Хочешь море с парусами
Хочешь музык новых самых
Хочешь я убью соседей
Что мешают спать / ռաբիզ պապայի տպավորությունա թղնում, որ իրա արդեն նառկաման դարձած լակոտին ուզումա ինչ-որ թանկագին զիբիլներով խափի էն դեպքում, որ էդ լակոտը տաս էդքան բաժանելա բոլոր էն լակոտներին, ովքեր նույն մաման ունեն սակայն տարբեր պապաներ
Хочешь солнце вместо лампы
Хочешь за окошком Альпы
Хочешь я отдам все песни
Про тебя отдам все песни
Хочешь солнце вместо лампы
Хочешь за окошком Альпы
Хочешь я отдам все песни
Про тебя отдам все песни / միշտ ինչ-որ էշություններ ա պետք ասել, որ իսկական, մաքուր ”արի գրկեմ”-ը մխտռվի… զզվելիա


Էս երգում ամենից շատ իհարկե սիրում եմ ծովի ու ճայերի ձայնը, բայց որոշ մտքեր իսկապես դուրս գալիս են:

Небо, море, облака
Небо, море, облака

Эти серые лица не внушают доверия
Теперь я знаю кому поёт певица Валерия
Я готова на многое, я готова даже исправиться /ազնիվ խոսք - էստեղ ես կարող եմ նույնիսկ երդվել, հաշվի չառնելով, որ զզվում եմ երդումներից/
Упакуйте, отдайте меня стюардессам-красавицам /պայմանով, որ նրանք պիտի լինեն երկարաոտ` ինչպես մի քանի օր առաջ տրանսպորտում շատ կարճ շրջազգեստով աղջիկը ու անպայման փողկապով, հակառակ դեպքում թող գնան գրողի ծոցը /

Здравствуй, небо
Здравствуй, море
Облака

Здравствуй, небо
Здравствуй, море
Облака

Эти фильмы тупы, эти песни скучны и прилизанны
Мои мама и папа превратились давно в телевизоры
Я готова меняться не глядя с любым дозвонившимся /ահավոր լավ միտքա/
Посидим, поболтаем, покурим и может быть спишемся /իմ չծխելը էստեղ էլա ամեն ինչ փչացնում /

Небо, море, облака

Здравствуй, небо
Здравствуй, море
Облака

Этот город заполнен деньгами и проституками /ագռավներին չի նկատել/
Я не против ни тех, ни других, но только не сутками /+1/
Я готова забыть и начать разумеется заново /ահա, պատրաստ եմ, չնայած դա ոչինչ չի փոխում /
Приготовьте согласно условиям синего самого /էս մասը չեմ հասկանում /

Небо, море, облака

Здравствуй, небо
Море
Облака

Небо, море, облака

Здравствуй, небо
Море
Облака



Էս մյուսը հուսով եմ “իմ հոգեկան վիճակի մասին թյուր տպավորություն” չի թողնի, ուղղակի շատ “քաջ” երգա`

«Повеситься»

Раненое сердце весит тяжелее, /չեմ փորձել, ստիպված եմ հավատալ
Пробую согреться - пью и не пьянею.
Я прошу, верни меня.
Кто теперь позволит или не позволит,
Чего же ты боишься - Бога или боли. /էս ես էլ չեմ հասկանում, ինչից ես վախում, երբ ես… լավ մոռացանք /
Я прошу, верни меня.
Я хочу повеситься.
Фонарь, верёвка, лестница…
Забыла.
Два кровавых месяца,
Столько мин и пострадавших,
Буду висеть, молчать и любить./Մենակ էդ հանգստությունը պատկերացնելիս խելագարվում եմ: Իսկապես երանելիության գագաթնակետը պիտի լինի երևի: Չնայած ըստ Ներոնի լոգարանում երակները կտրելուն ոչինչ չի հասնի: /
С кем-то говорю и ничего не слышу,
Влипла и горю, люблю и ненавижу.
Я прошу, верни меня.
Мимо проплывают люди и недели.
И я не плохо к вам, но вы мне надоели.
Я прошу, верни меня.
Я хочу повеситься.
Луна, улыбка, лестница… /ժպիտը չի բացառվում, բայց այ լուսնի համար խիստ կասկածում եմ, չարժի էդ երանելիությունը փչացնել ցրտի առկայությամբ, իսկ մինչև ամառ սպասելն էլ մի տեսակ էն չի: /
Забыла.
Два кровавых месяца,
Столько мин и пострадавших,
Буду висеть, молчать и любить.

Я хочу повеситься…
Я хочу повеситься.
Луна, улыбка, лестница…
Забыла.
Два кровавых месяца,
Столько мин и пострадавших,
Буду висеть, молчать…

Я хочу повеситься.
Луна, улыбка, лестница…
Забыла.
Два кровавых месяца,
Столько мин и пострадавших,
Буду висеть, молчать и любить. //

P.S. Շնորհակալ եմ

[Elmo]

Տաչիկը եկավ

[Dayana]

а снег идёт

[*e}|{uka*]

Նենց եմ ուրախացել, որ անկանոն շարժումներ եմ անում, ամբողջ թեյը վրես թափեցի :
Դայուշս

[Ֆրեյա]

Dayana, շատ ուրախ եմ, որ նորից ակումբում ես

Նաև շատ ուրախ եմ, որ այլևս չես վախենում իրերը կոչել իրենց անուններով

Այսպես ավելի բնական է

Սրտանց ուրախ եմ, որ վերադարձար

[Dayana]

Արփինեի բլոգում կարդացի իրա “հայաստանից դուրս հայերի հանդիպելու” արկածները ու հիշեցի մի դեպք : Անցյալ տարի Հունիսին Նեմեցստանից գալիս ենք Հայաստան ու Վիենայի օդանավակայանում անտանելի եղանակ էր՝ քամի, անձրև, կայծակ… Մի խոսքով մի քանի ժամ օդում պտտվելուց հետո վերջապես իջել էինք Վիենայի օդանավակայան ու էնտեղից Երևան գալու հնարավորություն չկար, որովհետև Երևանից եկած ինքնաթիռը չէր կարողանում “նստել”: Մեզ ասեցին, որ նախնական մի 4 ժամով հետաձգվում է չվերթը, բայց կարող է մինչև առավոր ձգվեր: Սենց ամբողջ սրահը խառնվելա իրար, բոլորն անհանգստանում են, մենք վախեցած դեմքերով ՍՄՍ էինք գրում տանեցիներին ու մեր հետ մի Նեմեց Ժոզեֆ պապիկ ունենք, ինքն էլ ինձ ասում էր իբր չանհանգստանամ, բլա բլա բլա… Մի խոսքով արդեն երկու ժամն անցել է, մեկ էլ էս կողքիս նստած հայ երիտասարդը թեքվեց ու սենց անտարբեր դեմքով ասեց. “Քուր, էս չլինի՞ ապազդանի ենք տալիս”- չյոռտ, ախր էս մարդը մեղք չունի որ ինքը Նեմեցերեն չգիտի, բայց կարծեմ Անգլերենով էլ էին կրկնել: Ասեցի ՝ ուհու, ու հենց հաջորդ վայրկյանին սենց հայավարի ասեց՝”Քուրս մի հատ վեշերիս նայի գնամ ծխեմ գամ էլի, մեռա”: հե հե, իհարկե համաձայնվում եմ: Էս տղեն գնումա ու մի կես ժամ չկա, մեկ էլ հոպ ու ասվում է, որ սկսում են “boarding”-ը ու հայերը հայավարի շտապում են հերթում առաջինը լինել իսկ մեր վերոնշյալ երիտասարդը չկա ու չկա: Մնացել եմ ես ու մեր օֆիսից մի տղա: Էս խեղճն իմ պատճառով անընդհատ ոստիկանների ձեռքն էր ընկնում ու էս անգամ էլ բացառություն չէր: Ասացինք, որ մեր ընկերը գնացել է ծխելու ու դեռ չի եկել: Իսկ էդ անտեր օդանավակայանում պարզ ու հստակ գրված էր, որ եթե 10 րոպե “անտեր” թողնենք ձեր իրերը, նրանք “will be destroyed” Մի խոսքով մեր երիտասարդին ամբողջ օդանավակայանով սկսեցին փնտրել ու ինչ պարզվի, էս տղեն պարապ էր մնացել, գնացել Դյութի Ֆրիներով ֆռֆռում էր: Եկավ, նենց հայավարի ասեց՝ Մերսի ախպերս, քուրս` գոհ եմ: բա՞

[John]

Արմին ջան, բարև:-) էս թեման դարձել է իմ' մշտական այցելելի թեմաներից, նենց հավեսով ես գրում, որ անհնար է ավելի քիչ հավեսով կարդալ;-) սիրում եմ քեզ, չհեռանաս էլ:-)

[Dayana]

Մի քանի օր առաջ բլոգումս մի էսպիսի գրառում արեցի՝

Հրաշք են չէ՞: Հավատս չի գալիս, որ ինչ-որ տեղ էս դեղին պստլոները թռչկոտում են: Հլը դրանց մռութները, վախեցած աչքերը.. ո՜ւխ, նենց կսիրեի




Աչքիս սկսել եմ հասկանալ, թե ինչի են տղաները “ծտերին” սիրում

Ու կուրսեցիներիցս մեկը ինձ պատասխան գրեց՝
Ստիպված եմ քեզ հիասթափեցնել, հաստատ բմբուլների համար չի, որ սիրում են ...

Հիմա գլուխ եմ կոտրում, որ հասկանամ՝ Բա ինչի՞ համար

[Բարձրահասակ]

Հիմա գլուխ եմ կոտրում, որ հասկանամ՝ Բա ինչի՞ համար

Դայ ջան բմբուլների տակ գեղեցիկ և մեծ հոգի է լինում:

[Dayana]

Էլի շախմատի առաջնություն` Ամբերի առաջնություն: Երկու մրցաշարեր` կայծակնային ու կույր: Անցյալ տարի այս մրցաշարի երկու սաբ-մրցաշարերում էլ առաջին տեղում է եղել մեր հայրենակից Լևոն Արոնյանը (ոնց որ Սուրեն Բաղդասարյանը լինեի ): Ասածս ինչա? Երբ սկսվում են շախմատի առաջնությունները` պապան սկսումա կոմպս "զախվատ անել" Ու ինչպես ասում են` “լացում է իմ թեզը, լացում են իմ բոլոր գործերը”: