Մեջբերում Chuk-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Չգիտեմ ինչու կարծում եմ, որ մի օր կինոն էլ է գալու ու հասնելու հագեցման այդ փուլը, եթե իհարկե արդեն չի հասել: Այնպես որ ինձ ամենևին չի հետաքրքրում, որ ենթադրենք Ալիսի վազելու հնարքն արդեն օգտագործված էր իրապես հրաշալի «Վազիր Լոլա, վազիր» ֆիլմում, կամ որ ես, որ երբևէ Ջրահարսի մասին չէի լսել (կինոաշխարհից ահագին հեռացել եմ), առաջին անգամ էի լսում ու միացրել է զուտ հայ ռեժիսորի աշխատանքը նայելու համար, ոչ մի համեմատության մասին չգիտեի, ակամա հիշեցի «Ամելի» ֆիլմը: Եվ այո՛, ինչ-որ տեղ նաև Ֆելինիական շունչ եմ զգացել և այլն... հա, բայց ի՞նչ: Դրանից այս ֆիլմի որակն ընկա՞վ:
Արտակ ջան, էդպես որ վերցնենք արվեստնեը վաղուց արդեն պիտի փակուղի մտած լինեին, բայց դե արվեստագետը հիշվում է հենց նրանով, ինչ իրենն է, իսկ դա պարտադիր լինում է, պետք չի, որ համաշխարհային գյուտ լինի. էստեղ կարևորը անկեղծությունն է… ես էլի եմ ասում, ֆիլմում գտած բաներ էլ շատ կան, ֆիլմը շատ անկեղծ է ու որակը ամենևին չի տուժում վերցված հնարքներից, ես, գուցե սխալ տպավորություն ես ստացել իմ գրառումից, իրականում սիրում եմ ֆիլմը, բայց ոչ շատ-շատ... հասկանում ես, մենակ սիրուն նկարը քիչ է ֆիլմը շատ-շատ, լիարժեք սիրելու համար, համենայն դեպս ինձ համար… "պատճենումներն" էնքանով են վատ, որ շատ են ու արված են էնպիսի հայտնի ֆիլմերից ու հեղինակներից, որ ուզած-չուզած հիշում ես, զուգահեռներ տանում, ֆիլմը դադարում է ինքնուրույն գոյություն ունենալ քեզ համար:
...գուցե հաղթի "Լավագույն օտարերկրյա ֆիլմ" նոմինացիայում, հն՞, հետաքրքիր է՝ մրցակիցներն ովքեր են