Հարցազրույց Աստծո հետ

[Սելավի]

Այս երկու պատմվածքներն էլ վաղուց էի կարդացել, սակայն առաջինը ռուսերեն, իսկ երկրորդը եթե չեմ սխալվում անգլերեն տարբերակով:
Միայն ուզում եմ Gardmanian հուշի, կարծեմ այդ պատմվածքում արքայազնը առանձին առանձին է հանդիպում համ կղզիների հետ, համ էլ արքայադուստրերի հետ, որպեսզի համոզվի որ դրանք իրական են:
Չնայած՝ ընդհանուր պատմության ոգին պահպանվել է, և հստակ արտահայտում է այն միտքը, որը հեղինակը ուզեցել է դնի այդ պատմության մեջ:
Երկուսիցդ էլ շնորհակալ եմ, որ հնարավորություն ընձեռեցիք հայերեն կարդալ այդ պատմվածքները:
Որոնք ըստ ինձ, շատ դիպուկ և ուղիղ կապ ունեն թեմայ հետ:

[Skeptic]

Այս երկու պատմվածքներն էլ վաղուց էի կարդացել, սակայն առաջինը ռուսերեն, իսկ երկրորդը եթե չեմ սխալվում անգլերեն տարբերակով:
Միայն ուզում եմ Gardmanian հուշի, կարծեմ այդ պատմվածքում արքայազնը առանձին առանձին է հանդիպում համ կղզիների հետ, համ էլ արքայադուստրերի հետ, որպեսզի համոզվի որ դրանք իրական են:
Չնայած՝ ընդհանուր պատմության ոգին պահպանվել է, և հստակ արտահայտում է այն միտքը, որը հեղինակը ուզեցել է դնի այդ պատմության մեջ:
Երկուսիցդ էլ շնորհակալ եմ, որ հնարավորություն ընձեռեցիք հայերեն կարդալ այդ պատմվածքները:
Որոնք ըստ ինձ, շատ դիպուկ և ուղիղ կապ ունեն թեմայ հետ:

Ես էլ եմ քեզ շնորհակալ: Շնորհակալ եմ հատկապես նաև Leo Negri-ին, ով ինձ տեղեկացրել ա էս առակի մասին:
Բայց արքայազնի` կղզիներին ու արքայադուստրերին առանձին-առանձին հանդիպելու մասին ոչ ռուսերեն /որից ես օգտվել եմ/, ոչ անգլերեն աղբյուրներում չկա գրված:

[Leo Negri]

Միայն ուզում եմ Gardmanian հուշի, կարծեմ այդ պատմվածքում արքայազնը առանձին առանձին է հանդիպում համ կղզիների հետ, համ էլ արքայադուստրերի հետ, որպեսզի համոզվի որ դրանք իրական են:

Բայց արքայազնի` կղզիներին ու արքայադուստրերին առանձին-առանձին հանդիպելու մասին ոչ ռուսերեն /որից ես օգտվել եմ/, ոչ անգլերեն աղբյուրներում չկա գրված:

Առակը Ջոն Ֆաուլզի "Մոգը" վիպակիցա: Գարդմանյանի վերսիան օրիգինալ վիպակում հանդիպող առակի գրեթե ուղիղ թարգմանություննա, նենց որ հույս ունեմ հա, հոգին գոնե մի քիչ հաջողվելա պահպանել:

Չնայած՝ ընդհանուր պատմության ոգին պահպանվել է, և հստակ արտահայտում է այն միտքը, որը հեղինակը ուզեցել է դնի այդ պատմության մեջ:

Ինձ թվումա հեղինակի միտքը հասկանալու համար առնվազն արժե վիպակը կարդացած լինել, կոնտեքստի ու ճիշտ իմաստային շերտի սահմաններում դատողություններ կազմելու համար: Ինչը հաստատ արժե անել, ինքը իմ կարդացած ամենաթունդ կրոնափիլիսոփայական գեղարվեստական աշխատանքներիցա:

[Սելավի]

Leo Negri Կարող էս մի հղում տալ որտեղից էլ կկարողանամ կարդալ այդ ամբողջ վիպակը:
Ինձ միշտ թվացել է, թե այդ պատմությունը հենց այդքանն է, կարճ առակի նման: փաստորեն պարզվում է որ դա ինչ որ վիպակի միջից մի փոքր հատված է:
Ամեն դեպքում շնորհակալ կլինեմ որ վիպակի հղումը տաս:

[Sambitbaba]

Sambitbaba ջան, քեզ մի հատ մեծ շնորհակալություն, դու շատ մեծ աշխատանք էս արել:
ՀԳ Մնում է միայն մարդիկ հասկանան, թե իրականում ովքեր են այն մեծ հրեշտակները «մարդիկ», որոնք իրենց կյանքում հանձն են առել «վատ» կերպարով հանդես գալ և տարբեր առիթներով պատճառ դառնալ շատ ու շատ դժվարությունների և ալեկոծությունների:

Շատ ուրախ եմ, որ քեզ դուր եկավ, բայց թյուրիմացությունից խուսափելու համար ասեմ, որ այս գործի հեղինակն է Նիլ Դոնալդ ՈՒոլշը: Ես ուղղակի թարգմանեցի այն: Հա, թող ներող լինի ՈՒոլշը, որոշ բաներ հարմար գտա հանելու, քանզի, կարծում եմ, դա ուղղակի ավելի կբարդացներ նյութի ընկալումը: Հանել եմ շատ քիչ բաներ, բայց լրիվ կարդալ ցանկացողները կարող են կարդալ ռուսերեն այստեղ. http://www.lossofsoul.com/LIFE_IS/Story/soul.htm: Շատ ավելի գեղեցիկ է թարգմանված (անհամեմատ իմ թարգմանությանը) և նաև ձևավորված է գեղեցիկ:

[Leo Negri]

Leo Negri Կարող էս մի հղում տալ որտեղից էլ կկարողանամ կարդալ այդ ամբողջ վիպակը:

http://lib.ru/FAULS/mag.txt

Նախապես զգուշացնեմ` գրքի արժեքներն ու իդեաները բավականին հեռու են քրիստոնեական արժեքներից ու իդեաներից:

Ինձ միշտ թվացել է, թե այդ պատմությունը հենց այդքանն է, կարճ առակի նման: փաստորեն պարզվում է որ դա ինչ որ վիպակի միջից մի փոքր հատված է:

Գլխավոր հերոսը առակը կարդումա վիպակի վերջերում, երբ արդեն բավականաչափ երկարա շփված լինում մոգի հետ: Ավելին չպատմեմ, մենակ ասեմ, որ շատ խորը ու հետաքրքիր գիրքա:

Ամեն դեպքում շնորհակալ կլինեմ որ վիպակի հղումը տաս:

Խնդրեմ:

[Սելավի]

http://lib.ru/FAULS/mag.txt

Նախապես զգուշացնեմ` գրքի արժեքներն ու իդեաները բավականին հեռու են քրիստոնեական արժեքներից ու իդեաներից::

Leo Negri ջան, կրկին շնորհակալություն հղման համար, սակայն մի շատ հետաքրքիր նախադասություն էս գրել, որը մգացրել եմ:
Ես ուզում եմ իմանամ ո՞րն է քրիստոնեական արժեքները կամ իդեաները ըստ քեզ:
Կամ կարող ե՞մ ենթադրել, որ դու այդ երկու պատմվածքների մեջ՝ որը կարդացինք վերևում, ինչ որ ֆունդամենտալ տարբերություն էս նկատել:

[Leo Negri]

Ես ուզում եմ իմանամ ո՞րն է քրիստոնեական արժեքները կամ իդեաները ըստ քեզ:

Քրիստոնեական արժեքները չեն կարող լինել ըստ ինձ կամ ըստ քեզ: Իրանք կարող են լինել միայն ըստ այս կամ այն եկեղեցու: Եթե դու էն մտքին ես, որ քո անձնական քրիստոնեական արժեքները կարող են չհամնկնել եկեղեցու արժեքների հետ, ապա սխալվում ես:

Ինչ վերաբերվումա տվյալ գրքի արժեքներին` գնա մոտակա տերտերից հարցրու, ինքը ոնցա վերաբերվում մոգերին ու մոգությանը:

Կամ կարող ե՞մ ենթադրել, որ դու այդ երկու պատմվածքների մեջ՝ որը կարդացինք վերևում, ինչ որ ֆունդամենտալ տարբերություն էս նկատել:

Մի դեպքում աստծո ավտորիտար, ամենազոր ու իբրև թե իմաստուն գոյությունը ապրիորի ընդունվում է հենց պատմվածքի սկզբից, ու պատճառ է հանդիսանում հետագա երկար բարակ պսեվդոփիլիսոփայական լեզու թրջոցիի /եթե մեկը մյուս կյանքում գլուխդ ջարդի, իմացի, դա իմ հրեշտակներիցա եղել, ու ներիր նրան /, մյուս դեպքում աստծո գոյությունը ուղղակիորեն ժխտվում է, ու կարդացողին ստիպում ինքնուրույն փնտրել, թե ինչնա իրական, իսկ ինչը չէ:

[Սելավի]

Քրիստոնեական արժեքները չեն կարող լինել ըստ ինձ կամ ըստ քեզ: Իրանք կարող են լինել միայն ըստ այս կամ այն եկեղեցու: Եթե դու էն մտքին ես, որ քո անձնական քրիստոնեական արժեքները կարող են չհամնկնել եկեղեցու արժեքների հետ, ապա սխալվում ես:

Ինչ վերաբերվումա տվյալ գրքի արժեքներին` գնա մոտակա տերտերից հարցրու, ինքը ոնցա վերաբերվում մոգերին ու մոգությանը:



Մի դեպքում աստծո ավտորիտար, ամենազոր ու իբրև թե իմաստուն գոյությունը ապրիորի ընդունվում է հենց պատմվածքի սկզբից, ու պատճառ է հանդիսանում հետագա երկար բարակ պսեվդոփիլիսոփայական լեզու թրջոցիի /եթե մեկը մյուս կյանքում գլուխդ ջարդի, իմացի, դա իմ հրեշտակներիցա եղել, ու ներիր նրան /, մյուս դեպքում աստծո գոյությունը ուղղակիորեն ժխտվում է, ու կարդացողին ստիպում ինքնուրույն փնտրել, թե ինչնա իրական, իսկ ինչը չէ:

Ես ամենևին դեմ չեմ քո կարծիքին, և լիարժեք ընդունում եմ որ կարող է լինել նաև բազուն կարծիքներ:
Սակայն մեկ հարց էլ եմ ուզում տալ:
Իսկ եթե ասենք հանենք բոլոր այն կլիշները որը կոչվում է աստված, կամ հաջորդ առակում թագավոր՝ և ընդհանուր այդ բառին ասենք Բան: Քանզի Բան բառը ոչ մեկի մոտ չի ասոցացվում ինչ որ կերպարով:
ԵՎ համապատասխանաբար դժվար է մարդկային ուղեղին ինչ որ հագուստ հագցնել այդ բառին և ունենալ հստակ պատկերացում:
Կստացվի՞ արդյոք որ առաջի առակում Բանը ասեց որ դու գնում էս երևակայական աշխարհ, որտեղ ոչինչ չկա, ամեն բան երևակայական է, իսկ երկրորդ առակում կրկին Բանը ասեց որ կախարդանքից այն կողմ ճշմարտություն չկա:


Leo Negri ջան ես ընդհանուր մտքի մասիմ եմ հարցնում, չեմ ուզում կլիշների հետևից ընգնենք, որովհետև երկրորդ առակում անգամ այն մակույկը որը պատրաստում էր արքայազնը հենց այնպես բառեր չէին, դրանք առակի մեջ ունեին հստակ նպատակ, որը ցույց էր տալիս արդեն արքայազնի որոշակի մոգ լինելը:
Ինչպես ասենք «Թագավորն» էր՝ պատկերացրա ի՞նչ համեմատություն էր անում, ասելով՝ չկան կղզիներ արքայադուստրեր և աստված:
Լավ հասկանալով որ իր որդին օրերից մի օր տեսնելու է որ կղզիներ և արքայադուստրեր կան ու դա նրան բերելու էր էն պրիմիտիվ եզրակացությանը, որ եթե դրանք կան, ուրեմն աստված էլ կա:
Եվ քանի որ արքայազնը վերջում հասկացավ այն, ինչը որ իր հայրն էր ուզում որ որդին հասկանար, նրան ասաց վերջի իմաստությունը, որ կախարդանքից, մոգությունից այն կողմ ոչինչ չկա:
Այս վերջի նախադասությունը ասվում է առաջի առակի սկզբնամասերում, որ ամեն բան երևակայական է, որպեսզի կարողանաս հասկանաս ամբողջ ճշմարտությունը պիտի լինի դրա հակադարձությունը:

Մի խոսքով Leo Negri ջան, ես չեմ պնդում որ ինչ որ մեկն էլ հասկանա այնպես ինչպես ես եմ հասկացել, լավ գիտակցելով որ մարդիկ տարբեր են ու ամեն մեկը յուրովի է ըմբռնում ցանկացած իմաստություն:

Ճիշտ ասած տեղյակ չեմ կրոնականները ինչպես են ընդունում մոգերին, սակայն ուզում եմ նշեմ որ կոնկրետ իմ հասկացած քրիստոնեական արժեքները կախված չէ ինչ որ եկեղեցու քարոզած արժեքներից, ու մոգերին էլ ընդունում եմ շատ նորմալ, ինչպես շատ նորմալ ընդունում եմ բուդիստներին, մուսուլմաններին, սատանիստներին.... և բոլոր բոլորին:

[Leo Negri]

Իսկ եթե ասենք հանենք բոլոր այն կլիշները որը կոչվում է աստված, կամ հաջորդ առակում թագավոր՝ և ընդհանուր այդ բառին ասենք Բան: Քանզի Բան բառը ոչ մեկի մոտ չի ասոցացվում ինչ որ կերպարով:

Ֆաուլզի առակում բացահայտ գրածա, որ թագավորը աստված չի: Ուրիշ բան, որ դու քո ուզածն ես տեսնում ու քո իմաստն ես վերագրում առակին` ուղղակիորեն անտեսելով հեղինակի ենթադրած իմաստը:

ԵՎ համապատասխանաբար դժվար է մարդկային ուղեղին ինչ որ հագուստ հագցնել այդ բառին և ունենալ հստակ պատկերացում:

Պետք չի թերագնահատել քեզ անծանոթ մարդկանց ուղեղի կարողությունները:

Կստացվի՞ արդյոք որ առաջի առակում Բանը ասեց որ դու գնում էս երևակայական աշխարհ, որտեղ ոչինչ չկա, ամեն բան երևակայական է, իսկ երկրորդ առակում կրկին Բանը ասեց որ կախարդանքից այն կողմ ճշմարտություն չկա:

Առաջին պատմվածքում աստվածը խորհուրդա տալիս ներել գլուխդ ջարդողին, քանի որ ինքը աստծո հրեշտակնա: Դա հերիքա, որ ես պատմվածքին վերաբերվեն ըստ առժանության` ասելա թե որպես ջուրծեծոցիի: Երկրորդ առակում ոչ մի բան (աստված) չկա: Այն փաստը, որ դու փորձում ես երկրորդ առակին վերագրել քո կրոնական հայացքները, իրականությունը չի փոխում /ինչպես նաև հեղինակի ենթադրած իմաստը/:

Leo Negri ջան ես ընդհանուր մտքի մասիմ եմ հարցնում, չեմ ուզում կլիշների հետևից ընգնենք, որովհետև երկրորդ առակում անգամ այն մակույկը որը պատրաստում էր արքայազնը հենց այնպես բառեր չէին, դրանք առակի մեջ ունեին հստակ նպատակ, որը ցույց էր տալիս արդեն արքայազնի որոշակի մոգ լինելը:

Առաջին առակում արքայազնը սկսումա մոգ դառնալ, երբ մի շարք իդեաներա հասկանում: Այդ թվում` աստծո անիրական լինելու իդեան:
Իսկ դու ստեղ դրել ապացուցում ես, որ երբ հեղինակը պարզ կոնկրետ գրումա աստծո գոյություն չունենալու մասին, իրականում հակառակը նկատի ունի:

Ինչպես ասենք «Թագավորն» էր՝ պատկերացրա ի՞նչ համեմատություն էր անում, ասելով՝ չկան կղզիներ արքայադուստրեր և աստված:
Լավ հասկանալով որ իր որդին օրերից մի օր տեսնելու է որ կղզիներ և արքայադուստրեր կան ու դա նրան բերելու էր էն պրիմիտիվ եզրակացությանը, որ եթե դրանք կան, ուրեմն աստված էլ կա:
Եվ քանի որ արքայազնը վերջում հասկացավ այն, ինչը որ իր հայրն էր ուզում որ որդին հասկանար, նրան ասաց վերջի իմաստությունը, որ կախարդանքից, մոգությունից այն կողմ ոչինչ չկա:
Այս վերջի նախադասությունը ասվում է առաջի առակի սկզբնամասերում, որ ամեն բան երևակայական է, որպեսզի կարողանաս հասկանաս ամբողջ ճշմարտությունը պիտի լինի դրա հակադարձությունը:

Թագավորը սկզբում որդուն չի խաբում, քաջ գիտակցելով որ վաղ թե ուշ մեկը խաբելույա:
Ոչ մի վերջին իմաստություն որդուն չի ասվում` կարդա բուն վիպակը:
Պետք չի սեփական, իրականության հետ կապ չունեցող մեկնաբանություն հորինել վերջին ճշմարտության ու իրերի հակադարձության մասին:

Մի խոսքով Leo Negri ջան, ես չեմ պնդում որ ինչ որ մեկն էլ հասկանա այնպես ինչպես ես եմ հասկացել, լավ գիտակցելով որ մարդիկ տարբեր են ու ամեն մեկը յուրովի է ըմբռնում ցանկացած իմաստություն:

Գոյություն ունի հեղինակային միտք: Քո մեկնաբանությունը հեղինակային մտքից հեռույա, ու ծառայումա միմիայն քո սեփական կրոնական հայացքների ամրապնդմանը:

Ճիշտ ասած տեղյակ չեմ կրոնականները ինչպես են ընդունում մոգերին, սակայն ուզում եմ նշեմ որ կոնկրետ իմ հասկացած քրիստոնեական արժեքները կախված չէ ինչ որ եկեղեցու քարոզած արժեքներից, ու մոգերին էլ ընդունում եմ շատ նորմալ, ինչպես շատ նորմալ ընդունում եմ բուդիստներին, մուսուլմաններին, սատանիստներին.... և բոլոր բոլորին:

Այդ դեպքում դու քրիստոնեությունից վերցնում ես էն, ինչ քեզ հարմարա, ու անտեսում էն, ինչ անհարմարա: Ասելա թե ոչ մի իդեոլոգիկ հետևողականության ու քրիստոնեական ավանդույթին պատկանելության մասին խոսք անգամ գնալ չի կարող:
Միաժամանակ անտեսում ես եկեղեցու, ասելա թե մարդկանց ու Հիսուսի միջև կապող օղակի կարծիքը:
Միաժամանակ քեզ համարում ես քրիստոնեական արժեքների տեր մարդ, ու քո իբրև թե քրիստոնեական արժեքներն ես վերագրում մի վիպակից վերցրած փոքր հատվածի` որում որևէ քրիստոնեական արժեքներ ուղղակիորեն չկան:

Առնվազն մեծամտությունա համարելը, որ դու ավելի լավ պատկերացում ունես քրիստոնեական արժեքների մասին, քան եկեղեցու հայրերը: Դու քեզ հարմար, միմիայն քո գլխում գոյություն ունեցող կրոն ես հորինում, ու անունը դնում քրիստոնեություն: Առաջարկում եմ նոր անուն հորինել քո կրոնի համար` քրիստոնեության հետ այն գրեթե կապ չունի:

[Սելավի]

Leo Negri ջան ամեն դեպքում հետաքրքիր էր լսել ուրիշ կարծիք:

Ես ինձ ոչ մի կրոնի հետևորդ էլ չեմ համարում, չնայած որ բավականին չափով ուսումնասիրել եմ տարբեր կրոնական գրականություններ: Սակայն ես ոչ մի կրոնի ներկայացուցիչի ոչ թերագնահատում եմ, ոչ էլ առավել ևս քմծիծաղով վերաբերվում, անկախ նրանից, թե մարդիկ ինչպես են վերաբերվում տարբեր կրոնների:
Հարգում եմ ցանկացած մարդու ընտրություն: Նույնիսկ եթե դա հակասում է իմ աշխարահայացքին:
Ընդհամենը այսքանը՝ ինչը ուզում էի իմանալ: Հաճելի էր ուրիշ տեսակետ լսելը:

[Leo Negri]

Ես ինձ ոչ մի կրոնի հետևորդ էլ չեմ համարում, չնայած որ բավականին չափով ուսումնասիրել եմ տարբեր կրոնական գրականություններ:

Դե, այդ դեպքում նաև քրիստոնեական արժեքների հետևորդ չես, կամ վերջինների մասին քո պատկերացումները նույնպես "հարմարեցված են" քո աշխարհայացքին:

Սակայն ես ոչ մի կրոնի ներկայացուցիչի ոչ թերագնահատում եմ, ոչ էլ առավել ևս քմծիծաղով վերաբերվում, անկախ նրանից, թե մարդիկ ինչպես են վերաբերվում տարբեր կրոնների:

Որովհետև դու ուրիշների կարծիքը փորձում ես աղավաղել ու հարմարացնել սեփական կարծիքներին: Բավականին տարածված հարմարվողական հոգեբանական մեխանիզմա:
Այդպես օրինակ քիչ առաջ դու Բան գտար մի պատմվածքում, որտեղ Բանի գոյությունը ամբողջ պատմվածքի ընթացքում բացահայտորեն ժխտվումա, ու էդ հիման վրա, քրիստոնյա չլինելով հանդերձ, փորձում էիր ապացուցել, որ պատմվածքը չի հակասում քրիստոնեական արժեքներին:

Հարգում եմ ցանկացած մարդու ընտրություն: Նույնիսկ եթե դա հակասում է իմ աշխարահայացքին:

Երևի դրա համար ես մի էջ տեքստ ծախսել նրա վրա, որ ապացուցես, որ քրիստոնեական արժեքներին հակասող պատմվածքը իրականում քրիստոնեական արժեքներին չի հակասում: Չեմ կարծում, որ դա հեղինակի կարծիքի հանդեպ հարգալից վերաբերմունքա:

[Սելավի]

Պարզ է, Leo Negri ջան բավականին խորը վերլուծություններ էս անում, ես շատ թաքնված հատկանիշներ սկսեցի բացահայտել քո օգնությամբ, իմ անձի վերաբերյալ:
Մի հարց էլ տամ: Հնարավոր է որ երկրորդ պատմությունը առակ չէ, քանզի եթե ամեն ինչ պարզ է ասված, ինչ իմաստ ունի առակի պիտակավորում ստանա:
Սովորաբար առակների թաքնված միտքերը տողատակերում է կարդացվում, իսկ դա կարծես թե, ըստ քեզ, հեղինակը շատ պարզ բացահայտում էր անում:

[Leo Negri]

Ուշադրություն դարձրա, ես աշխատում եմ զերծ մնալ քո անձի վերլուծություն անելուց: Իմ գրածի ճնշող մասը վերաբերվումա Ֆաուլզի առակի քո մեկնաբանությանը, որը խիստ սուբյեկտիվա, անհիմն ու իրականությունից հեռու:

Մի հարց էլ տամ: Հնարավոր է որ երկրորդ պատմությունը առակ չէ, քանզի եթե ամեն ինչ պարզ է ասված, ինչ իմաստ ունի առակի պիտակավորում ստանա:

Որովհետև համեմատաբար կարճ պատմվածքի տեսքով որոշակի, տվյալ դեպքում կրոնափիլիսոփայական դաս է տալիս:

Սովորաբար առակների թաքնված միտքերը տողատակերում է կարդացվում, իսկ դա կարծես թե, ըստ քեզ, հեղինակը շատ պարզ բացահայտում էր անում:

Եզովպոսի /տենց հայտնի հույն առակախոսա էղել/ գրեթե բոլոր առակները կարճ, կոնկրետ, ուղիղ իմաստ ունեն, առանց որևէ տողատակերում կարդացվող մտքի: Ավելին, որոշ դեպքերում առակի վերջում, ինչպես օրինակ աղվեսի ու խակ խաղողի առակի դեպքում, առակի իմաստը ուղիղ պարզաբանվում է ամենաչհասկացողների համար:
Այսինքն քո կարծիքը, որ բոլոր առակները սովորաբար տողատակերում կարդացվող թաքնված կրոնական մտքեր ունեն, կեղծ է:

[Սելավի]

Եթե ճիշտ հասկացա, գոյություն ունի ընդհամենը մի տեսակի գիտակցական մակարդակ, և դա պետք է էտալոն լինի բոլորի համար, եթե մեկը կհամարձակվի այդ գիտակցական մակարդակի էտալոնից այնկող, ի՞նչ որ բան տեսնել կամ հասկանալ, դա կդիտվի անհիմն և «իրականությունից» հեռու, այդպես է՞: