Ամենահեշտ բանն է: Գուգլով փնտրում ես«կյանքի կես», բայց անգլերեն. «half-life»:qameleon-ի խոսքերից
Իսկ ով է հավատումոր ինտերնետով կարելի է գտնել կյանքի կեսին՞
Ամենահեշտ բանն է: Գուգլով փնտրում ես«կյանքի կես», բայց անգլերեն. «half-life»:Իսկ ով է հավատում
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Յութուբով էլ ցանկացած մեկը կարող է իր կյանքի կեսի վիդեոները նայել:
Եթե լուրջ, ապա հնարավոր է, ինչո՞ւ ոչ...
Այս պատմությունն ուզում էի պատմվածք սարքել, բայց որ այսպիսի թեմա կա՝ այստեղ կգրեմ:
Մի հեռավոր ծանոթ ունեինք: Մեր ծանոթի ծանոթն էր: Իրենց հետ առաջին անգամ հանդիպել էինք մեր ծանոթի տանը այն ժամանակ, երբ ծայրահեղ անելանելի վիճակում, իրերը հավաքած որոշել էին վերադառնալ Հայաստան, բայց ետդարձի տոմսեր գնելն անգամ իրենց համար գրեթե անլուծելի խնդիր էր: Սա մի երեք տարի առաջ: Վերջերս նույն մարդկանց մի խնջույքի ժամանակ նորից հանդիպեցի: Նախ ինձ միանգամից զարմացրեց այն, որ ընտանիքի մայրը կանչեց աղջկան՝ թե արի, կամերան բե'ր, մեզ նկարի: Անմիջապես մտքովս անցավ, որ առաջընթաց են ապրել: Ուտելիքը դժվարությամբ էին առնում, հիմա իրենց կամերայով նկարվում են: Բայց որ նրանց առաջընթացը տիեզերական մասշտաբների է հասել, պատկերացնել անգամ չէի կարող: Ընկերուհիս պատմեց: Ընտանիքի ավագ աղջիկը ինտերնետ ծանոթությամբ ամուսնացել է ամերիկահայ բիզնեսմենի հետ ու մնացածը ոնց որ հեքիաթում: Ծնողների համար Սարատովի կենտրոնում՝ տուն, Երևան- Էջմիածին խճուղու մոտ՝ հողատարածք, հերանց տան ամեն անդամին ամենապակասը ճապոնական բիզնես դասի ավտո, և այլն.. և այլն:
Մի ուրիշ պատմություն էլ կա: Եղբորս ընկերների քույրը նույն կերպ՝ինտերնետային ծանոթությամբ ամուսնացել, մեկնել էր նույն ԱՄՆ : Աղջկա հարազատները ուղղակի ճամփու էին դրել նրան՝ առանց տղային տեսնելու, միայն վիրտուալ ծանոթությանը վստահելով: Այս աղջկա բախտն այնքան էլ չի բերել: Հազվադեպ է զանգում տնեցիներին, մի օր էլ եղբայրնեին ասում է՝ թե « Օդնոկլասսնիկում նկարս դրել եմ, մտեք, նայեք»: Եղբայրներն էլ բանվոր տղաներ, իրենց քրոջը կարոտած, գալիս են իմ եղբոր մոտ, թե ՝ «Քրոջս գտի, նայենք»: Գտնում են, նկարները նայում են, մի երկու հատ էլ «5+ » են դնում եղբորս պրոֆիլից:
Ու սկսվում է: Կռիվն ընկնում է խեղճ աղջկա տանը, ամուսին, կիսուր, կեսրար վրա են տալիս, թե «Էդ ի՞նչ անծանոթ տղա է քեզ էդ 5+ ը դրել»:Նա էլ թաքուն զանգում է եղբայրներին ու էդպես ու էդպես, «բա դուք չգիտե՞ք այդ տղան ով է, որի պատճառով մեր տունը կռիվ է ընկել»:
Եղբայրները գալիս են նորից իմ եղբոր մոտ, խնդրում, որ եղբայրս իրենց հետ միասին զանգի, հեռախոսով աղջկա ամուսնուն պատմեն եղելությունը, իր ո՞վ լինելը, ասի', որ ինքը կապ չունի, աղջկա եղբայրներն են ընդհամենը իր պրոֆիլից էդ անտեր հինգը դրել, որ վերջապես էդ խեղճին հանգիստ թողնեն:
Այս երկու պատմություններով ուզում էի ասել, որ իհարկե, վիրտուալ ծանոթությամբ կարելի է կեսին գտնել, բայց թե գտնելուց հետո ի՞նչ է սպասվում, միայն աստված գիտի...
Հենց այսօր վերջացրի "Одиночество в сети" Януш Вишневский. Շատ գրավիչ պատմություն է` նրանց համար, ում հետաքրքրում է այդ հարցը (ու ոչ միայն նրանց) ու, ինչքան ինձ հայտնի է, իրական հիմքեր ունի:
Some people cause happiness wherever they go, others - whenever they go!
Հնարավո՞ր է արդյոք ինտերնետով գտնել կյանքի կեսին՝ միանշանակ այո
blog.bit.am : Bit.am : Armenix.com սրանք այն երեք կայքերնեն, որ մարդ պիտի այցելի գոնե մեկ անգամ:
aerosmith (29.01.2011)
Դե հաշվի առնելով ակումբի հարուստ փորձը` միանշանակ այո
Первая рюмка, первая сигарета, первая ночь, как же далеко всё это.........
Միանշանակ <<այո>> ասել դժվար է
այս կյանքում ամեն ինչ էլ հնարավոր է
ըստ իս եթե հաճախակի հանդիպումներ են կազմակերպվում ոչ միայն վերտուալ այլև ռեալ աշխարհում, ապա լրիվ հնարավոր է
Tig (31.01.2011)
Կյանք ա ամեն ինչ էլ պատահում ա: Անհնարին ոչինչ չկա:Եթե իհարկե 2 կողմ էլ լուրջ են:
Իմ կարծիքով հնարավոր ա, նույնիսկ գիտեմ այդպիսի զույգերի ,որոնք սայթով ծանոթացել են,գրվել երկար ժամանակ,սիրահարվել,իսկ հիմա ամուսնացած են ու ունեք հրաշք բալիկներ:
միանշանակ ոչինչ ասել չի կարելի, բացի նրանից որ հնարավոր է, որ հնարավոր է
Հ.Գ. մենք էլ վառ օրինակ
"Green eyes" (31.01.2011), Quyr Qery (20.07.2012)
Արմին, ձերն էլ ա՞ ինտերնետով, ես չգիտեիմիանշանակ ոչինչ ասել չի կարելի, բացի նրանից որ հնարավոր է, որ հնարավոր է
Հ.Գ. մենք էլ վառ օրինակ
When life gives you lemons, make lemonade
Ան ջան, մերը հնդկական կինոյի է նմանԱրմին, ձերն էլ ա՞ ինտերնետով, ես չգիտեի
2003թվ.-ին պատահական ծանոթացում ինտերնետում, հետո ինքը բանակ, ես Իրան՝ սովորելու, վերջին նամակում նրա կողմից մի բանաստեղծություն, որը մնաց իմ հուշերում, /մենք այդպես էլ չհանդիպեցինք, անգամ նկարներով չէինք փոխանակվել, նա նույնիսկ իմ անունը չգիտեր, մենակ Մուրմուշկա/ որպես լավագույնը, որ նվիրվել էր ինձ: Հետո երկար ու ձիգ 6 տարի, արդեն ուրիշ մականուններով, նորից ծանոթացում ինտերնետում, ու 2 ամիս խոսելուց հետո նույն բանաստեղծությունը… Այ այդտեղ ամպրոպը որոտում է, անձրևը գալիս, մենք հասկանում ենք, որ ծանոթ ենք, որոշում ենք հանդիպել..... ու ինչպես ասում են հանդիպման օրից անբաժան ենք մինչ այսօր
"Green eyes" (31.01.2011), Ariadna (31.01.2011), Arpine (02.10.2011), Cassiopeia (01.02.2011), einnA (31.01.2011), erexa (25.08.2011), Freeman (01.05.2012), Inna (01.02.2011), Kita (31.01.2011), Nare-M (25.08.2011), paniaG (31.01.2011), Quyr Qery (20.07.2012), Renata (16.09.2011), Արևածագ (25.08.2011), Մանուլ (31.01.2011), Նարե91 (13.05.2011), Սամվել (25.08.2011), Ֆոտոն (25.08.2011)
Վայ, ինչ հետաքրքիր ա, իրոք լրիվ հոլիվուդյա՝ թեթև կամ հնդկական՝ դրամատիկ կինոյի սցենար ա
When life gives you lemons, make lemonade
Արևածագ (25.08.2011)
Իրոք որ շատ հետաքրքիր պատմույուն է,ունց որ կինոներում:Այստեղ են ասում մարդու ճակատին ինչ գրված է այդ էլ լինում է:
Չէ, հնարավոր չի:
Բոլոր ճանապարհները տանում են դեպի մահ: Մոլորվի´ր:
Բրազիլի պատմությունը
Չուտես, չխմես, օր ու գիշեր իրան նայես:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ