անխոս հնարավոր է
անխոս հնարավոր է
դա էլ կանցնի....... (վերջին գրառում 2009թ)
դա էլ անցավ 2018թ
Ես չեմ հասկանում այն մարդկանց,որոնք կտրականապես մերժում են այդ գաղափարը:
Ինչու՞ ոչ: Ինտերնետը հնարավորություն է տալիս նոր ծանոթներ ձեռք բերել, իսկ այնտեղ արդեն կարողա և ինչոր բան էլ ստացվի,ի՞նչ իմանաս
Ընդհանրապես ասում են, ով փնտրում է, նա գտնում է Միգուցե, ինչու ոչ, բայց ես մի քիչ այլ սկզբունքներ ունեմ, մարդու հետ չեմ սիրում շփվել վիրտուլ կերպ, այդ պատճառով իմ նմանների համար այն հնարավոր չէ
Մենք փոխանակվեցինք մեր ժպիտներով... մինչ նոր հանդիպում
Գոգա, համաձայն եմ, վիրտուալ կերպով մարդու հետ շփումը չի կարող ինչ որ կեր մարդկանց կապել, բայց երբեմն վիրտուալ կերպով ծանոթացած մարդիկ այնուհետև հանդիպում են իրական կյանքում, իսկ այստեղ արդեն ամեն ինչ կարող է պատահել, այնպես որ վիրտուալ ծանոթությունը կարող է զգացմունքների սկիզբ դառնալ, հետևաբար կյանքի կեսին նման ձևով կարող ես գտնել: իմիջիայլոց, ես նման իրական դեպքեր գիտեմ, այնպես որ միանշանակ հնարավոր է...
նշեք ինձ ապրելու համար գեթ մի նպատակ ...
Ես էլ իրական դեպք գիտեմ, հետևաբար հավատում եմ, որ միանշանակ հնարավոր է
Ես էլ եմ կարծում, որ հնարավոր է նաև ինտերնետի օգնությամբ մարդ գտնի իր կյանքի կեսին, ուղղակի հարցն այն է, թե այն փաստերն, որ ասում եք, որ դեպքեր գիտեք, որ մարդիկ ինտերնետի օգնությամբ գտել են իրենց կյանքի կեսին արդյո՞ք ամեն մի ամուսնությունով ավարտվող ինտերնետային հանդիպումը կարելի է համարել, որ նրանք հենց իրար կյանքի կեսերն էին կամ նույն հարցը տալիս եմ նաև ոչ ինտերնետի օգնությամբ իրար հետ ամուսնացած զույգերի հետ կապված: Ինձ թվում է ամուսնացողների մեկ միլլիոնի կամ մի քանի միլլիոնի միջից կարող է իրականում մեկը կամ երկուսը լինեն իրար կյանքի կեսեր... Ախր կեսին գտնելը բոլորովին այլ բան է, քան ուղղակի (լավագույն դեպքում նաև) սիրո հիման վրա ամուսնանալը... Եվ մի քանի հարցեր էլ. գիտե՞ք որքան կոտրված սրտեր կան ինտերնետային ծանոթությունների շնորհիվ (տարբեր պատճառներով)... գիտե՞ք որ տոկոսն են ինտերնետային ծանոթությունից ու հետագայում ամուսնանալուց հետո ամուսնալուծվում... գիտե՞ք մարդկանց որ տոկոսն է ինտերնետով շփման ժամանակ իրեն բոլորովին այլ մարդ ցույց տալիս, քան իրականում կա նա... Եվ ստացվում է, որ ինտերնետով կյանքի կեսին (իրական կյանքի կեսին) գտնելու հավանականությունը մեկն միլլիոնի է կամ ավելի քիչ, բայց էլի եմ կրկնում, ամեն բան հնարավոր է և գտնում է նա՝ ով փնտրում է...
Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք... Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է... Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...
Այո հնարավոր է, ինչու ոչ. Ես շատ զույգեր գիտեմ որ ծանոթացել են ինտերնետով, ամուսնացել են և հիմա ունեն իրենց բալիկները և շատ երջանիկ են. Ես ինքսել իմ ընկերոջ հետ ծանոթացել եմ ինտերնետով և պատրաստվում ենք շուտով ամուսնանալ. Շատ աղջիկներ խուսափում են դրսում պատահական ծանոթություններից, և ինձ թվում է, որ ամենահարմար տարբերակը ինտերնետն է.
Ուզում եմ նշել, որ վիրտ շփումը ունի ավելի շատ բացասական, քան դրական իմաստ մարդու հոգեկան վիճակի տեսակետից, քանի որ բավական շատ մարդիկ և բավական երկար ժամանակ զբաղվում են ինքնախաբեությամբ, հետո կամ հիասթափվում են կամ էլ ասում են, որ երջանիկ են, ինչևէ, կարծում եմ միայն բնական շփումը կարող է բացահայտել մարդուն, հետևաբար իրական սեր կարող է առաջանալ միայն իրար խորությամբ ճանաչող և հարգող մարդկանց միջև, իսկ դրա համար ինետը հաստատ ամենահարմար տարբերակը չէ, նույնիսկ ծանոթության սկզբնական փուլում:Arev-ի խոսքերից
Պարզապես կյանքը հիմա այնքան է "զարգացել", որ այսպես թե այնպես յուրաքանչյուր մարդ այս այն կերպ գոնե մի քանի անգամ շփում է ունենում ինետի հետ:
Այստեղ խնդիրը միայն մոտեցումն է, ինետը կարծում եմ չպետք է դառնա կյանքի իմաստ այն աստիճան, որ կյանքի ընկեր գտնենք նրա օգնությամբ: Բա որ մի օր այս ամբողջ համակարգը ինչ-ինչ պատճառներով լրիվ շարքից դուրս գա, ինչ է, պետք է մարդիկ սթրես տանեն ? Ցանկացած ծայրահեղություն տանում է աշխարհի վիճակի ապակայունացման:
Կներեք չափից ավելի գլոբալ քննարկման համար
Բայց ինչ վատ բան կա ինտեռնետով ծանոթանալու մեջ? Ճիշտա կան մարդիկ որ ներկայանում են այնպես ինչպիսին որ իրենք չեն, սական այդպիսի մարդկանց դիմակը շատ շուտ պատռվում է, և հնարավոր չէ երկար շփվել մարդու հետ դիմակով, ի վերջո մի օր նրա դիմակը կպատռվի. Կան մարդիկ, որոնք ծանոթացել են ինտերնետով և հիմա ուղակի լավ ընկերներ են.
Կարող եք Ձեր այստեղ առաջ քաշած որոշ հարցերի պատասխանները գտնել վերևում արած իմ գրառման մեջ: Եվ մի հարց Ձեզ. Դուք կարծում եք, որ այդքան հեշտ է հասկանալ թե ե՞րբ է մարդն դիմակով, իսկ երբ ո՞չ... Ես կարծում եմ, որ դա մի մեծ խնդիր է ու դժվար լուծելի՝ սովորական մարդու համար, այլապես չէին լինի հետամուսնական այդքան հիասթափությունները նույնիսկ այն զույգերի մոտ, որոնք ամուսնացել են երկար միասնական շփումից հետո ու այդպես էլ չեն ճանաչել իրար, այլ շփվել են սոսկ իրականություն որպես ներկայացվող դիմակներով... ասածս վերաբերում է նաև մարդկանց սեռական փոխհարաբերությունների ոլորտին... Վերջի ասածս միտքը խորը մտածելու առիթ է տալիս...Arev-ի խոսքերից
Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք... Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է... Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...
Այո կան մարդիկ, որոնք այնպես չեն ինչպես որ իրենք են ներկայանւմ: Ճիշտա ինտերնետով ներկայանուն են ինչպես որ իրենք են ցանկանում, սակայն հանդիպելով տվյալ մարդու հետ, որոշ ժամանակ շփվելով զգում ես որ նա այն չի եղել ինչ որ ներկայացել էր: Եվ ասեմ, որ տղաների մեծամասնությունը շատ վատ կարծիք ունեն ինտերնետի միջոցով ծանոթացող աղջիկների մասին: Չգիտեմ ինչու է այդպես, բայց ես այդպես եմ զգացել:
Լրիվ համաձայն եմ այդ կարծիքին, կեսին ինտերնետով գտնելը ավելի ճիշտ էր տարիներ առաջ, երբ ամեն մի թափթփուկ չէր մտնում ինտերնետ, կան նաև լուրջ մարդիկ, բայց ինչպես օրենքն է մի հատ վատը 10 լավին կորցնում է մեր աչքում.
Arev-ի խոսքերիցՄիանշանակ չեմ կարող ասել, որ լիովին համաձայն չեմ այս կարծիքի հետ, քանզի որոշ ճիշտ բան կա այս ասվածի մեջ, բայց ամեն բան անհատական է: Եվ հետո, ի՞նչ մեղք ունի ինտերնետը, մի՞թե այդպես մտածող տղան կամ տղաները նույն կերպ չեն մտածում ու հարաբերվում իրական կյանքում, ինտերնետից դուրս: ՈՒղղակի ես կասեի, որ այս կապն մի փոքր ազատություն է տալիս մարդուն, այն առումով, որ եթե կային բաներ, որ նա իրական կյանքում չէր արտահայտի կամ չէր ասի նա այստեղ իրեն ազատ է զգում ու ասում ինչ կա իր գիտակցության կամ ենթագիտակցության խորքերում, եթե, կրկնում եմ, չեն ստում: Իմ կարծիքով, ինտերնետն օգնում է, որ մարդիկ ճանաչեն իրար, այնքանով, որքանով կարող են դա անել, եթե անկեղծ են իրար հետ շփվում մարդիկ: Բայց կրկին ուզում եմ ասել, որ թե ինտերնետում և թե իրական կյանքում շփվելիս շատ դժվար է տարբերել ներքին մարդուն նրա դիմակից Տեսեք այն մեծ տարբերությունն, որը ակնառու է սիրահարվածության, մինչ ամուսնության շրջանի՝ երբ զույգերն ուզում են ամեն կերպ գրավեն իրենց սիրեցյալի սիրտն ու ուշադրությունը և ամուսնությունից մեկ տարի հետո եղած ժամանակահատվածի միջև՝ երբ արդեն ամուսինը դառնում է իր "սեփականությունն" ու նա արդեն ազատ չէ ու չկա գրավելու, նվաճելու այդ զգացողությունը ու ասես այն սերն էլ դրա հետ մեկ տեղ չքացել է ու զարմանում են, թե ու՞ր մնաց իրենց այն սիրեցյալը, մի՞թե իրենք սխալվել են կամ խաբնվել, չէ՞ որ նա ընդհամենը մեկ տարի առաջ այսպիսին չէր...IceGirl777 Լրիվ համաձայն եմ այդ կարծիքին, կեսին ինտերնետով գտնելը ավելի ճիշտ էր տարիներ առաջ, երբ ամեն մի թափթփուկ չէր մտնում ինտերնետ, կան նաև լուրջ մարդիկ, բայց ինչպես օրենքն է մի հատ վատը 10 լավին կորցնում է մեր աչքում.
Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք... Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է... Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...
Համաձայն եմ, սակայն այդ դիմակավորները ինտենետում կրկնակի դիմակ են հագնում, ու արդյունքը էլ ավելի վատ է լինում, անձամբ ես ինտերնետով երկու անգամ եմ ծանոթացել և երկու անգամն էլ փոշմանել, իսկ այս ֆորումը միակ տեղն է, ուր մտնում ամենայն վստահությամբ, որ պատահական մարդիկ այստեղ չեն հայտնվի ի դեպ մինչև ֆորումում գրանցվելը արդեն մի մասին իմացել եմ...ihusik-ի խոսքերից
Մեծ շնորհակալություն Չուկին.............
Ես չեմ փոխում իմ կարծիքը:
Ես միանշանակ համաձայն եմ քեզ հետ խոսքերդ կարծես իմ մտքերը լինեն: Պետք է միշտ այնպես անես, որ ամուսինդ կամ սիրեցյալդ երբեք չհոգնի քեզնից, այլ ամեն օր նորովի սիրահարվի քեզ:ihusik-ի խոսքերից
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ