Դե լավ, միտս մի պատմություն եկավ, էլի տենց, զզվելոտ բանա։ Պատմեմ ու գնամ (կակ ռազ էն երկիրը, որտեղ տեղի ա ունեցել էս պատմությունը)։
Ընկերոջս հետ գնացել էինք Summer school of computing (2 շաբաթ դասախոսություններ, հետո քննություն՝ ըստ ցանկության), Ֆրանսիա, Բրետան։ Մի 70 հոգի մարդ կար տարբեր երկրներից։
Դրանք էլ (բրետանցիք) շատ ունեն ծովամթերք։ Ամեն օր մի բան ծովից հանում էին ու հրամցնում ժողովրդին
Էլ կարմիր ձուկ եսիմինչով եփած, էլ դեղնավուն ձուկ եսիմինչով տապակած, էլ օրոճ (միդիա), էլ ջրի տառական (էս մեկը հորինեցի, լավ
)
Վերջը, մի օր տենանք ուրախ-հպարտ դեմքերով մատուցողները ֆռֆռում են։ Դու մի ասա, ֆրանսիական խոհանոցի դելիկատեսներ են պատրաստել։ Մեկ էլ բերեցին։ Մի հատ բեղավոր հրեշ, օմար էր երևի, տենց սաղլամ
, մեկ էլ սաղին տալիս էին մեծ ափսեներով ինչ որ մանր-մունր մուգ գույնի բաներ։
Ինձ ուզեցին դրանով խաբեն, ասեցի «վեժիտաղյեն», վրես թարս նայեցին, խոտ-մոտ բերեցին։
Նստած ենք, բոլորը ուսումնասիրում են, թե ինչ կա ամաններում։ Մեկ էլ ընկերս ասումա․ «Վայ քու, արա, էս բանը ստեղ ոտերը շարժումա»։ Նայենք տեսնանք, ափսեի մեջ մի բլոճատիպի բան ռումբայա պարում։ Հարայ հա հարայ, կողքի սեղանն էլ իմացավ, սաղ սկսեցի նայել իրանց ափսեները․․․ Էլ ի՜նչ։ Էդ բլոճները մի հո սուսերով պար չեն պարում․․․
Բոլորը յախք-յախք արին, ամանները հրեցին մի կողմ ու մնացին սոված։ Ես թլ կամաց-կամաց իմ խոտը կերա
Մեկ էլ ֆրանսիացիները, 2-3 հոգի, հաճույքով էդ կենդանիներին կերան։ Մեկ էլ ռուսներից մի քանի հոգի։
Հաջորդ օրը կազմակերպիչը նեղացած տոնով լեկցիայի ժամանակ մեզ հայտնեց, որ իրենք չէին սպասում, որ իրենց առաջարկած դելիկատեսների նկատմամաբ այդքան վրդովմունք կառաջանա։
ars83-ի խոսքերից
Դե լավ, միտս մի պատմություն եկավ, էլի տենց, զզվելոտ բանա։ Պատմեմ ու գնամ (կակ ռազ էն երկիրը, որտեղ տեղի ա ունեցել էս պատմությունը)։
Մեջբերել
Ընկերուհիս ասում է` անընդհատ հսկում եմ, որ արթնանալուց կողքը լինեմ, թե չէ նույն պատմությունը հա էլ կրկնվում ա
, դրա մեջ ինչ կա՞ զզվելու, պուճուր երեխայա, բա պիտի անի 
Թե չէ ի՞նչ իմանամ, թե թաքուն ինչ զզվելի օյիններ կխաղան գլխիս։ 
Էջանիշներ