Երաժշտական ոճերի հանդեպ անհանդուրժողականություն

[Ֆրեյա]

Հերիք է ասեմ կախարդական «ռաբիզ» կամ «փանք» բառերը և այս երկու երաժշտական ոճերի սիրահարները արդեն պատրաստ են իրար կոկորդ կրծել...

Մեկը ջազի սիրահար է, մեկը` ռոքի, մեկը` հիփ-հոփի...
Հենց մեկն է ասում է, թե «ռոքը այլանդակություն է», կամ «ջազից զզվում եմ» կամ «ռեպը սևամորթների անմակարդակ երաժշտություն» է, սկսում են հիստերիկ ճիչեր, աչքհանոցի, հավերժ թշնամանք «վիրավորողոի» հանդեպ

Ինչն է պատճառը, որ մարդիկ այդքան ցավալի են տանում հակադարձ երաժշտական ճաշակները՞ Ինչպես ապրել համերաշխ՞ Ինչպես բացատրել «հակառակորդին», որ բոլոր ոճերն էլ յուրահատուկ են և արժանի են գոյություն ունենալ այն մարդկանց համար, ով դա սիրում է

Հ.գ. Այսօր իմ ոխերիմ թշնամիներից մեկին, ով ասում էր. «Ես զզվում եմ Լեդ Զեփից, ռոքից և այլ ագրեսիվ երաժշտությունից», պարտության մատնեցի, քանի որ նախկինում պնդում էր, որ լսել է այդ երաժշտությունը ու չի հավանել: Բայց պարզվեց, որ կյանքում չի լսել, չի հետաքրքրվել, ԲԱՅՑ հայտարարություններ անելուց ամենաագրեսիվ վերաբերմունքն է ցույց տալիս

[impression]

Անի ջան, ինչի՞ մենակ երաժշտական ոճեր, անհանդուրժողականություն կա ամենուր բոլոր նրանց հանդեպ, ովքեր մեզ նման չեն: Դա փոխելու ձևը մեկնումեկդ գիտի՞. ես հավեսով մի երկու շտրիխ կփոխեի որոշ ԲԱՆԵՐԻ ու ՄԱՐԴԿԱՆՑ հանդեպ իմ վերաբերմունքի մեջ:

[Ֆրեյա]

Անի ջան, ինչի՞ մենակ երաժշտական ոճեր, անհանդուրժողականություն կա ամենուր բոլոր նրանց հանդեպ, ովքեր մեզ նման չեն: Դա փոխելու ձևը մեկնումեկդ գիտի՞. ես հավեսով մի երկու շտրիխ կփոխեի որոշ ԲԱՆԵՐԻ ու ՄԱՐԴԿԱՆՑ հանդեպ իմ վերաբերմունքի մեջ:

Բայց անհանդուրժողականությունը երաժշտության նկատմամբ հենց նրանով է հետաքրքիր, որ եթե քաղաքական հայացքներդ, կամ աշխարհահայացքդ չես կարող փոխել և հիմնվում ես որոշակի օբյեկտիվ կամ ռացիոնալ պատճառների վրա/կամ էլ եթե մարդ կա, որ կարող է փոխի, ապա դժվարությամբ/, իսկ երաժշտական հայացքներդ հիմնված են իռացիոնալի վրա, կամ սուբյեկտիվի:
Էն, ինչ երեկ ատում էիր, մի քանի անգամ լսելուց հետո, կարող ես սիրել:

[Ֆրեյա]

Կոնկրետ ես, ատում եմ ռաբիզը ու բլատնոյը...

ինչքան էլ լսեմ, մեկ է` զզվելու եմ, որովհետև օբյեկտիվորեն ռաբիզ ու բլատնոյ երգերը իմ համար ոչ արժեքավոր լիրիքա են պարունակում, ոչ էլ արժեքավոր են երաժշտական առումով, անհասկանալի ոճ են` ստեղից ընդեղից թխած

[Ռեդ]

Հերիք է ասեմ կախարդական «ռաբիզ» կամ «փանք» բառերը և այս երկու երաժշտական ոճերի սիրահարները արդեն պատրաստ են իրար կոկորդ կրծել...

Մեկը ջազի սիրահար է, մեկը` ռոքի, մեկը` հիփ-հոփի...
Հենց մեկն է ասում է, թե «ռոքը այլանդակություն է», կամ «ջազից զզվում եմ» կամ «ռեպը սևամորթների անմակարդակ երաժշտություն» է, սկսում են հիստերիկ ճիչեր, աչքհանոցի, հավերժ թշնամանք «վիրավորողոի» հանդեպ

Ինչն է պատճառը, որ մարդիկ այդքան ցավալի են տանում հակադարձ երաժշտական ճաշակները՞ Ինչպես ապրել համերաշխ՞ Ինչպես բացատրել «հակառակորդին», որ բոլոր ոճերն էլ յուրահատուկ են և արժանի են գոյություն ունենալ այն մարդկանց համար, ով դա սիրում է

Հ.գ. Այսօր իմ ոխերիմ թշնամիներից մեկին, ով ասում էր. «Ես զզվում եմ Լեդ Զեփից, ռոքից և այլ ագրեսիվ երաժշտությունից», պարտության մատնեցի, քանի որ նախկինում պնդում էր, որ լսել է այդ երաժշտությունը ու չի հավանել: Բայց պարզվեց, որ կյանքում չի լսել, չի հետաքրքրվել, ԲԱՅՑ հայտարարություններ անելուց ամենաագրեսիվ վերաբերմունքն է ցույց տալիս

Ոհո՜՜՜ վերջապես պահը եկավ գրելու
Կարծում եմ վեճերի մեծ մասը նրանից է ծագում, երբ մեկը մյուսին ասում է, ասենք "ռոքը էշություն ա"
Եթե քեզ դուր չի գալիս ինչ-որ բան, ասա, որ էդ բանը քո դուրը չի գալիս, քո ճաշակով չի, բայց մի ասա "էշություն ա" /եթե նույնիսկ այդպես ես մտածում/
Նույնը նաև սպորտի թեմայում, եթե մեկը, ասում ա, ասենք, "Ռեալը թիմ չի", սկսվում ա տուրուդմփոցը, ու մեղավորը հենց էդ ասողն ա: Թող ասի, որ ինքը ուղղակի չի սիրում Ռեալը, դժվար ա՞
Փաստորեն ամեն ինչ սկսվում է միմյանց նկատմամբ անհարգալից վերաբերմունքից:
Հ.Գ. շատ խոսեցի

Ավելացվել է 1 րոպե անց

Կոնկրետ ես, ատում եմ ռաբիզը ու բլատնոյը...

ինչքան էլ լսեմ, մեկ է` զզվելու եմ, որովհետև օբյեկտիվորեն ռաբիզ ու բլատնոյ երգերը իմ համար ոչ արժեքավոր լիրիքա են պարունակում, ոչ էլ արժեքավոր են երաժշտական առումով, անհասկանալի ոճ են` ստեղից ընդեղից թխած

Այ, օրինակ, այ սենց
Մարդը ասում է "ատում եմ", բայց չի ասում "էշություն ա, ապուշություն ա", որ էդ ոճի լսողները սկսեն կռիվ անել

[Հայկօ]

Cmilla ջան, պատճառն, ըստ իս, էն ա, որ էսօր երաժշտություն լսում են (ջահելությունը, մանավանդ) ոչ էնքան հոգևոր քաղցը բավարարելու ու էսթետիկ հաճույք ստանալու, այլ կյանքում ինքնահաստատվելու, ինքնաարտահայտվելու համար: Մարդու լսած երաժշտությունն արդեն ոչ միայն ճաշակի, այլև սոցիալական ստատուսի նշան է: Ընդ որում՝ անձնավորության տեսակն է պայմանավում լսած երաժշտությունը, ոչ թե՝ երաժշտությունն է որոշում, թե լսողն ինչ մարդ է: Այսինքն՝ նույն ոճի երաժշտություն լսողների ընդհանրությունը ոչ միայն երաժշտությունն է, այլև շատ ու շատ այլ աշխարհայացքներ, և, նմանապես, ռոք ու ռաբիզ լսողները միմյանցից ոչ միայն փլեյլիստի պարունակությամբ են տարբերվում, այլև մի շարք այլ՝ երաժշտության բնագավառից հեռու հարցերով: Հենց դա՛ է պատճառը, որ տարբեր երաժշտություն լսողներն իրար «չեն ընդունում»: Որովհետև ռաբիզ լսողի համար գուցե և էնքան էլ տհաճ չեն էլեկտարական գիթառի հնչյունները, սակայն նա տանել չի կարողանում (ասենք) երկար մազերով տղաների կամ պիրսինգով աղջիկների: Եվ, համապատասխանաբար, ռոքերը չի սիրում ռաբիզ լսողին, քանի որ ռաբիզը, 6/8 չափից ու մուղամից բացի, ենթագիտակցորեն ասոցացվում է նաև, օրինակ, ճկույթի եղունգի ու պպզած դիրքի հետ: Էս դեպքում լսած երաժշտությունն արդեն մի տեսակ «այցեքարտ» է, արձնագիր, որը շատ ավելին է ասում իր տիրոջ մասին, քան զուտ երաժշտական ճաշակն է:

[Ֆրեյա]

Cmilla ջան, պատճառն, ըստ իս, էն ա, որ էսօր երաժշտություն լսում են (ջահելությունը, մանավանդ) ոչ էնքան հոգևոր քաղցը բավարարելու ու էսթետիկ հաճույք ստանալու, այլ կյանքում ինքնահաստատվելու, ինքնաարտահայտվելու համար: Մարդու լսած երաժշտությունն արդեն ոչ միայն ճաշակի, այլև սոցիալական ստատուսի նշան է: Ընդ որում՝ անձնավորության տեսակն է պայմանավում լսած երաժշտությունը, ոչ թե՝ երաժշտությունն է որոշում, թե լսողն ինչ մարդ է: Այսինքն՝ նույն ոճի երաժշտություն լսողների ընդհանրությունը ոչ միայն երաժշտությունն է, այլև շատ ու շատ այլ աշխարհայացքներ, և, նմանապես, ռոք ու ռաբիզ լսողները միմյանցից ոչ միայն փլեյլիստի պարունակությամբ են տարբերվում, այլև մի շարք այլ՝ երաժշտության բնագավառից հեռու հարցերով: Հենց դա՛ է պատճառը, որ տարբեր երաժշտություն լսողներն իրար «չեն ընդունում»: Որովհետև ռաբիզ լսողի համար գուցե և էնքան էլ տհաճ չեն էլեկտարական գիթառի հնչյունները, սակայն նա տանել չի կարողանում (ասենք) երկար մազերով տղաների կամ պիրսինգով աղջիկների: Եվ, համապատասխանաբար, ռոքերը չի սիրում ռաբիզ լսողին, քանի որ ռաբիզը, 6/8 չափից ու մուղամից բացի, ենթագիտակցորեն ասոցացվում է նաև, օրինակ, ճկույթի եղունգի ու պպզած դիրքի հետ: Էս դեպքում լսած երաժշտությունն արդեն մի տեսակ «այցեքարտ» է, արձնագիր, որը շատ ավելին է ասում իր տիրոջ մասին, քան զուտ երաժշտական ճաշակն է:

Համաձայն եմ: Բայց, օրինակ, ինչպես կմեկնաբանես ջազ ատողների նման դիրքորոշումը՞ Չէ որ ջազմենները արտասովոր հագուստ չեն կրում, արտասովոր ոչինչ չեն անում: Նույնիսկ ավելին` ջազմենները դուրս են եկել ամենացածր խավերից:

Գուցե սովորելու վրա է՞

[Rhayader]

Համաձայն եմ: Բայց, օրինակ, ինչպես կմեկնաբանես ջազ ատողների նման դիրքորոշումը՞ Չէ որ ջազմենները արտասովոր հագուստ չեն կրում, արտասովոր ոչինչ չեն անում: Նույնիսկ ավելին` ջազմենները դուրս են եկել ամենացածր խավերից:

Գուցե սովորելու վրա է՞

Ջազ ես ինքս ժամանակին տանել չէի կարողանում (ինտուիտիվ զգում էի արժեքը, հարգում էի, բայց սիրել չէի կարողանում), ու չէի կարողանում ինձ ստիպել այն լսել, քանի որ չէի հասկանում այն ու ինձ թերի էի զգում: Ժամանակն ամեն ինչ դրեց իր տեղը:

[Աթեիստ]

Ջազ ես ինքս ժամանակին տանել չէի կարողանում (ինտուիտիվ զգում էի արժեքը, հարգում էի, բայց սիրել չէի կարողանում), ու չէի կարողանում ինձ ստիպել այն լսել, քանի որ չէի հասկանում այն ու ինձ թերի էի զգում: Ժամանակն ամեն ինչ դրեց իր տեղը:

Ես մինչև հիմա էլ չեմ կարողանում ջազ լսել, ինձ համար երգերում կարևոր են և մեղեդին և տակտը: Ջազում շատ է իմպրովիզացիան, որը բացասաբար է անդրադառնում հենց տակտի վրա:

Դե ռաբիսի մասին խոսել չարժի, "բլատնոյ"-ը այն եզակի ոճերից է, որոնց դեպքում ուշադրություն եմ դարձնում նաև բառերի վրա. արդյունքում դրա կատարողների մեծ մասին համարում են մանկամիտ կամ հակասոցիալական և չեմ լսում:

Ռեպում բացակայում է մեղեդին:

[Rhayader]

Ես մինչև հիմա էլ չեմ կարողանում ջազ լսել, ինձ համար երգերում կարևոր են և մեղեդին և տակտը: Ջազում շատ է իմպրովիզացիան, որը բացասաբար է անդրադառնում հենց տակտի վրա:

Դե ռաբիսի մասին խոսել չարժի, "բլատնոյ"-ը այն եզակի ոճերից է, որոնց դեպքում ուշադրություն եմ դարձնում նաև բառերի վրա. արդյունքում դրա կատարողների մեծ մասին համարում են մանկամիտ կամ հակասոցիալական և չեմ լսում:

Ռեպում բացակայում է մեղեդին:

Իրականում ինքը տակտի վրա բացասական չի անդրադառնում, պարզապես ավելի դինամիկ ու փոփոխվող ա դարձնում իրան:

[Ուլուանա]

Ջազ ես ինքս ժամանակին տանել չէի կարողանում (ինտուիտիվ զգում էի արժեքը, հարգում էի, բայց սիրել չէի կարողանում), ու չէի կարողանում ինձ ստիպել այն լսել, քանի որ չէի հասկանում այն ու ինձ թերի էի զգում: Ժամանակն ամեն ինչ դրեց իր տեղը:

Հետաքրքիր է, ինձ մոտ լրիվ նույն վիճակն է, միայն այն տարբերությամբ, որ ես մինչև հիմա էլ չեմ սիրում ու արդեն հույս էլ չունեմ, թե երբևէ կհաջողվի սիրել ջազը։ Երբեմն պատահում են կատարումներ, որ դուր են գալիս, բայց ընդհանուր առմամբ մի տեսակ ձանձրանում եմ ջազ լսելիս։ Այսպես ասած՝ սամթը չեմ բռնում։

[Rammstein]

Ես էլ ջազ չեմ սիրում, բայց որ ասեմ անհանդուրժող եմ, սուտ կլինի։
Այ անհանդուրժողություն ունեմ ռաբիսի մեկ էլ «բլատնոյ» «երաժշտության» նկատմամբ։

[*e}|{uka*]

Ես էլ ջազ չեմ սիրում, բայց որ ասեմ անհանդուրժող եմ, սուտ կլինի։
Այ անհանդուրժողություն ունեմ ռաբիսի մեկ էլ «բլատնոյ» «երաժշտության» նկատմամբ։

Ջազ պաշտում եմ...
Այ ռաբիզ, բլատնոյ, սպասեք տեղ հատկացնեմ ,
Ոչ մի արժեք չեմ գտնում , մենակ չասեք կյանքից բխող ոճեր են, էս կողմ , էն կողմ չեմ հանդուրժում

[Ռեդ]

Ջազ չե, Բլյու ՜ ու ՜ուզ , Rock, մի քիչ էլ Rap

[Սամվել]

Ջազ պաշտում եմ...
Այ ռաբիզ, բլատնոյ, սպասեք տեղ հատկացնեմ ,
Ոչ մի արժեք չեմ գտնում , մենակ չասեք կյանքից բխող ոճեր են, էս կողմ , էն կողմ չեմ հանդուրժում

Չսիրել կարելի է... Իսկ Չհանդուրժե՞լ.. իմաստը չեմ հասկանում.. Հա ինչի՞ ախր չես հանդուրժում Չես սիրում մի լսի այ մարդ.. ով սիրում թող նա լսի.. քեզ ի՞նչ...

Ես մենակ չեմ սիրում որ ընկերներիս հետ մի տեղ գնալուց մանյակավարի ռեպ են դնում ու ընենց բարձր որ բասերը սրտիդ վրա արդեն ազդում են.. բայց դե իրանց խաթր հանդուրժում եմ ջանդամ...

ես որ էս վերջերս նոր երգերը անկախ ոճից չեմ հավանում.. մի տեսակ երգարվեստին վերածնունդա պետք... 60 ականներից 90 ականներ ի՞նչ ունեին ու ինչ ունենք հիմա...

Է՛Է՛Է՛ գոռացող Ռեաննաներ ու եսիմինչեր.. Մելոդիան թողել են ընկել են բասերի հետևից... Բայց դե եթե լսով ունեն թող ունենան.. իմ համար մեկա...