Կենտրոնացված քննություններ

[Սյունիք]

Ի՞նչ կարծիք ունեք այս մասին

Ավելացվել է 5 րոպե անց
Երեկ մեր դպրոցում փորձարկեցին, շատ հեշտ ու շատ պարզ էր, ինչը չի կարող հանդիսանալ մարդու գիտելիքների ստուգման ճիշտ տարբերակ... Ինքս էլ է 10-րդ դասարան եմ ու չեմ ուզում այս ձևով քննություն հանձնել.. Մի խոսքով, ես դեմ եմ,

[Aida]

Ի՞նչ կարծիք ունեք այս մասին

Ավելացվել է 5 րոպե անց
Երեկ մեր դպրոցում փորձարկեցին, շատ հեշտ ու շատ պարզ էր, ինչը չի կարող հանդիսանալ մարդու գիտելիքների ստուգման ճիշտ տարբերակ... Ինքս էլ է 10-րդ դասարան եմ ու չեմ ուզում այս ձևով քննություն հանձնել.. Մի խոսքով, ես դեմ եմ,

Դու դեմ ես, որովհետև հե՞շտ է:
Ճիշտն ասած ես էլ կողմ չեմ: Դեռ անցած տարվանից այդ խոսակցությունները կային, բայց իմ բախտը բերեց: Կարծում եմ արժե փոխել հայերենի «Շտեմարան»-ը, բայց ընդհանուր քննությունների համակարգը փոխելը կարծում եմ մեծ խնդիր է իրենից ներկայացնում: Լսել եմ, որ նոր տարբերակների մեջ կա շարադրություն, ինչը համարում եմ անմտություն: Եթե շարադրություն չլինի երևի քննությունները քիչ թե շատ նորմալ կընթանան:
Բայց հաստա՞տ փոխում են:

[StrangeLittleGirl]

Լեզվական գիտելիքները ստուգելու լավագույն տարբերակը շարադրությունն է: Այդ շտեմարան կոչվածը ստից բան է. ցանկացած մարդ կարող է անգիր անել, բարձր ստանալ, իսկ լեզվին տիրապետողը, եթե շտեմարանին ծանոթ չլինի, կարող է ցածր ստանալ:
Բայց մեր երկրում մի ուրիշ խնդիր կա. այստեղ քննությունները ոչ թե գիտելիք ստուգելու միջոց են, այլ փող աշխատելու, հետևաբար շարադրությունները ստուգելիս ոչ թե լեզվի իմացությունն են գնահատում, այլ փորձում են աննշան ոճական սխալներ գտնել, որ գնահատականն իջեցնեն:

[Արշակ]

Լեզվական գիտելիքները ստուգելու լավագույն տարբերակը շարադրությունն է: Այդ շտեմարան կոչվածը ստից բան է. ցանկացած մարդ կարող է անգիր անել, բարձր ստանալ, իսկ լեզվին տիրապետողը, եթե շտեմարանին ծանոթ չլինի, կարող է ցածր ստանալ:
Բայց մեր երկրում մի ուրիշ խնդիր կա. այստեղ քննությունները ոչ թե գիտելիք ստուգելու միջոց են, այլ փող աշխատելու, հետևաբար շարադրությունները ստուգելիս ոչ թե լեզվի իմացությունն են գնահատում, այլ փորձում են աննշան ոճական սխալներ գտնել, որ գնահատականն իջեցնեն:

Բյուրակնի հետ համաձայն եմ, որ շտեմարանը գիտելիքներ ստուգելու համար լավագույն տարբերակը չի։ Բայց իմ կարծիքով շարադրությունն էլ ճիշտ չի։ Օրինակ ես միշտ դժվարացել եմ շարադրություններ գրել, բայց պատճառը բոլորովին էլ հայերեն վատ իմանալը չի եղել։ Ինձ թվում է, որ լեզվի իմացությունը ստուգելու համար ավելի լավ ձև է փոխադրությունը։ Այդ դեպքում ստուգվում է երևի ամենակարևորը բանը՝ հայերեն գրագետ խոսք կազմելու ու մտքերը շարադրելու ունակությունը։

[Սյունիք]

Դու դեմ ես, որովհետև հե՞շտ է:
Ճիշտն ասած ես էլ կողմ չեմ: Դեռ անցած տարվանից այդ խոսակցությունները կային, բայց իմ բախտը բերեց: Կարծում եմ արժե փոխել հայերենի «Շտեմարան»-ը, բայց ընդհանուր քննությունների համակարգը փոխելը կարծում եմ մեծ խնդիր է իրենից ներկայացնում: Լսել եմ, որ նոր տարբերակների մեջ կա շարադրություն, ինչը համարում եմ անմտություն: Եթե շարադրություն չլինի երևի քննությունները քիչ թե շատ նորմալ կընթանան:
Բայց հաստա՞տ փոխում են:

Գիտե՞ս ինչն է էստեղ հարցը... Ա տարբերակի (Դպրոցն ավարտելու համար) հարցերը շատ մանր են, ընդ որում գրականությունից էլ հարցեր կան, իսկ Բ տարբերակի(ԲՈՒՀ-ի համար) հարցերը իրոք շատ հեշտ են... կան հոմանիշներ, հականիշներ ու մի քանի փոխակերպումներ, որոնց տարբերակները նշված են ու իմանալու դեպքում անպայման կնշես ճիշտը... Ես դեմ եմ, որովհետև չես իմանա, թե ինչ մանր-մունր հարցեր կլինեն... Մեկ էլ հարց կար ոճաբանությունից, որը դպրոցում նորմալ չեն ուսումնասիրում... Շարադրությունն էլ հանել են...

Ավելացվել է 2 րոպե անց

Լեզվական գիտելիքները ստուգելու լավագույն տարբերակը շարադրությունն է: Այդ շտեմարան կոչվածը ստից բան է. ցանկացած մարդ կարող է անգիր անել, բարձր ստանալ, իսկ լեզվին տիրապետողը, եթե շտեմարանին ծանոթ չլինի, կարող է ցածր ստանալ:
Բայց մեր երկրում մի ուրիշ խնդիր կա. այստեղ քննությունները ոչ թե գիտելիք ստուգելու միջոց են, այլ փող աշխատելու, հետևաբար շարադրությունները ստուգելիս ոչ թե լեզվի իմացությունն են գնահատում, այլ փորձում են աննշան ոճական սխալներ գտնել, որ գնահատականն իջեցնեն:

Միանգամայն համամիտ եմ Քեզ հետ..

[Aida]

Ճիշտ են արել, որ շարադրությունը հանել են, որովհետև ինչքան էլ գիտելիք ստուգելու ձև ա, շարադրությունը նենց բանա, որ ես կարամ ասեմ, որ տվյալ շարադրությունը ընտիր գործ ա, իսկ մի ուրիշի համար դա մանկամտական պատմություն լինի: Ինչը ստուգողների համար հեշտացնում է բարձր գնահատել նրան, ում համար խոսացված է: Ոչ ոք չի կարա ապացուցի, որ ինչ-որ մեկի շարադրությունը շատ լավնա: Ամեն ինչ կախված ա հանձնաժողովի նախագահից, վեջինս էլ ասում ա ինձ դուր չի գալիս էս շարադրությունը ու վերջ, նման ձևով հարյուրավոր երեխաների գրավորները իրենց տեղը զիջում են պաշտոնյաները երեխաների գրած ցնդաբանություններին: Ու եթե անգամ անսխալ շարադրություն լինի կարան կպնեն շարադրության մտքին՝ ասելով միտքը թերի ա, ոճական սխալներ կան: Իսկ Շտեմարանի ժամանակ գոնե անսխալ գրավորը արդարորեն ստանում էր իր 20 միավորը:

[StrangeLittleGirl]

Ու եթե անգամ անսխալ շարադրություն լինի կարան կպնեն շարադրության մտքին՝ ասելով միտքը թերի ա, ոճական սխալներ կան: Իսկ Շտեմարանի ժամանակ գոնե անսխալ գրավորը արդարորեն ստանում էր իր 20 միավորը:

Դրա համար էլ ասում եմ, որ մեր երկրում շարադրություն մտցնելն անիմաստ է, որովհետև ոչ թե գիտելիք են ստուգում այլ փող աշխատում:
Բայց շտեմարանն էլ լուծում չէ: Այն շատ ձեռնտու է լեզվից թերի գիտելիքներ ունեցողների համար: Ես հանգիստ կարող եմ ասել, որ երբ 10-րդ դասարանում մեդալի համար հայոց լեզվի կենտրոնացված ավարտական քննություն էի հանձնում, մնացած շրջանավարտների մեջ հազիվ կգտնվեր մեկը, որն իմ չափ հայերեն գիտեր, բայց արի ու տես, որ ես «19» ստացա: Ավելի ցածր կստանայի, եթե ընդհանրապես չպարապեի: Պարզապես, ի տարբերություն մյուսների, ես շտեմարան պարապել եմ ոչ թե կես կամ մեկ տարի, այլ ընդամենը երկու ամիս, դրա համար էլ չէի հասցրել ինչպես հարկն է անգիր անել:
Այն դասախոսը, որի մոտ պարապում էի, ցավով նշում էր, որ ես շատ լավ հայերեն գիտեմ, բայց հնարավոր է, որ ցածր ստանամ, որովհետև շտեմարանը գիտելիք չի ստուգում:

Ավելացվել է 1 րոպե անց

Այդ դեպքում ստուգվում է երևի ամենակարևորը բանը՝ հայերեն գրագետ խոսք կազմելու ու մտքերը շարադրելու ունակությունը։

Նույնը ստուգվում է նաև շարադրությամբ:
Մնացածը քեզ առանձին կասեմ

[Արշակ]

Նույնը ստուգվում է նաև շարադրությամբ:

Բայց շարադրություն գրելու համար բացի հայերենին տիրապետելուց, պետք են նաև ստեղծագործական ունակություններ։ Շատ մեծ դեր կարող է խաղալ նաև շարադրության թեման։ Այն կարող է հոգեհարազատ չլինել ու առանձնապես ասելիք չունենաս այդ թեմայով։ Իսկ փոխադրության դեպքում այդպիսի հարցեր չեն առաջանում։ Բացի դրանից, ինչպես արդեն նշվեց, շարադրության մեջ շատ է ոճի ու բովանդակության հետ կապված սուբյեկտիվությունը։