կարևորը մեկդ մյուսի միտքը սահուն շարունակել էիք..այսինքն եթե ինչ-որ մեկը չիմանար, որ տարբեր մարդիկ են գրել, գուց ե մտածեր , որ նույն գրչի գործն է...
Պատմվածքը հետաքրքիր էր, բայց պիտի ասեմ, որ տեղ-տեղ հուզականությւոնը արհեստական էր մի քիչ...խնդիրը երևի այն է, որ սա ասես պատվիրված սյուժե լիներ ինչ-որ փոքրիկ ֆիլմի համար, քան թե ստեղծագործողի ավյուն ու հոգի սեփական տողորում...

Բայց պիտիա սեմ, որ ամենախորամանկը գտնվել էր Դայանան իր լակոնիկ, բայց շատ բան ասող սկիզբով