Իրոք, Սիմո'ն, չի' կարելի հենց էնպես վերցնել ու հեռանալ:
Իրոք, Սիմո'ն, չի' կարելի հենց էնպես վերցնել ու հեռանալ:
Նույնիսկ ես կկարոտեմ…![]()
Դե վերջ տուր,դու այդ իրավունքը չունես…![]()
Գոնե պատճառը կասե՞ս…
http://practicaljokeonline.com/winner.html
ԿԱՎԵ ԱՄԱՆԸ
Գետին է ընկնում և կոտրվում վերջին կավե ամանը: Որոշ ժամանակ անց շուկայում հայտնվում են նոր կավե ամաններ: Թագավորը ծառաներից մեկին կարգադրում է, գնալ և գնել նոր կավե ամաններ: Ծառան կատարում է կարգադրությունը, և գնում շուկայում եղած ամաններից ամենալավերը: Եվ երբ առավոտյան ջուր է մատուցում, թագավորը խմելիս վնասում է մատը. Ամանի անորակ լինելու պատճառով: Նա հրաման է արձակում` արգելում այլևս անորակ ապրանքների վաճառքը: Երբ շատ տարիներ են անցնում և երբ թագավորը արդեն մահացած է լինում, նորից շուկայում հայտնվում են նույն կավե ամանները: Բայց ինչքան էլ ժամանակ է անցնում կավե ամանների որակը չի բարձրանում: Քանի որ նորերին սովորեցնողները չգիտեին ավելին:
23 ապրիլի, 2007թ.
Սիմոն Սիմոնյան
ՍՏՍ
.
ԳԱՆՁԸ
Մարդն ապրում էր անապատի մեջտեղում` օազիսում: Մի օր մարդը լսում է , որ անապատի մյուս ծայրին մի մեծ ծով կա և որոշում է կտրել անապատը և տեսնել այն: Որոշում է այսպես ու ճամփա ընկնում: Երկար էր ճանապարհը, նրա քայլերն էլ` արագ: Շտապում էր մարդը. ուզում էր օր առաջ, ժամ առաջ, վայրկյան առ առաջ տեսնել ծովը: Բայց երբ դեռ չէր անցել ճանապարհի կեսը , ոտքը խփում է ավազի մեջ մխրճված կճուճին և կանգ առնում: Պարզվում է կճուճը բերնեբերան լիքն է ոսկով: Առնում է կճուճը շալակը և շարունակում ճանապարհը: Բայց կճուճը ծանր էր և մարդու քայլերը դանդաղում էին: Եվ մարդը մտածում է , որ եթե այսպես շարունակի, կարող է չտեսնել ծովը: Եվ որոշում է թողնել այն ճանապարհին, պահել մի լավ տեղ ավազների մեջ և երբ ծովը հասնի մի ուղտ վարձի և վերադառնա ոսկու հետևից:
* * *
Մարդն ապրում էր փոքրիկ խրճիթում: Եվ մի օր որոշում է մեծ տուն կառուցել: Որոշում է այսպես ու գործի անցնում: Աշխատատար էր գործը, իսկ նա` ջանասեր: Շտապում էր մարդը. ուզում էր օր առաջ, ժամ առաջ, վայրկյան առ առաջ տեսնել իր տունը: Բայց երբ դեռ չէր կառուցել տան կեսը, նա հանդիպում է մի աղջկա: Եվ ամեն օր, կեսօրից հետո հանդիպում նրա հետ: Անցնում են օրեր, բայց տունը չի փոխում իր տեսքը: Եվ մարդը մտածում է, որ եթե այսպես շարունակի, կարող է չտեսնել իր տունը, հակառակ դեպքում էլ, եթե բաժանվի աղջկանից, ու?մ է պետք դատարկ տունը: Եվ որոշում է հարցնել աղջկան, կսպասի արդյոք, մինչև ինքը կառուցի տունը:
* * *
Մարդն ապրում էր սարի ստորոտում: Եվ մի օր որոշում է բարձրանալ սարը և տեսնել աշխարհը: Հավաքում է ամբողջ իմաստությունը, լցնում պարկը , առնում շալակը ու ճամփա ընկնում: Շտապում էր մարդը. ուզում էր օր առաջ, ժամ առաջ, վայրկյան առ առաջ տեսնել աշխարհը: Բայց բեռը ծանր էր, դանդաղում էին նրա քայլերը: Եվ երբ դեռ չէր անցել ճանապարհի կեսը, նրա ուժերը արդեն սպառվում էին, նա հազիվհազ մի ոտքը փոխարինում էր մյուսով: Եվ մտածեց մարդը, եթե այսպես շարունակի կարող է չտեսնել աշխարհը, իսկ հակառակ դեպքում, եթե թողնի իմաստությունը ճանապարհին, ինչի?ն է պետք տեսնել աշխարհը, եթե չի հասկանալու այն: Եվ նա ամուր գրկած իմաստության պարկը, շարունակում է իր ճանապարհը:
22 ապրիլի, 2007թ
Սիմոն Սիմոնյան
ՍՏՍ
Տեղ է հասնում, հոգնած ջարթված, պարկը դնում է սարի գագաթին ու ասում է.Եվ մտածեց մարդը, եթե այսպես շարունակի կարող է չտեսնել աշխարհը, իսկ հակառակ դեպքում, եթե թողնի իմաստությունը ճանապարհին, ինչի?ն է պետք տեսնել աշխարհը, եթե չի հասկանալու այն: Եվ նա ամուր գրկած իմաստության պարկը, շարունակում է իր ճանապարհը:
Ա՛յ մարդ, ինչի՞ս էր պետք էս եքա պարկը, որ իզու քարշ տվեցի հանեցի էս սարի գլուխը![]()
Վերջին խմբագրող՝ Մանոն: 26.04.2007, 10:19: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Վերջին խմբագրող՝ Simon: 12.05.2007, 11:01: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Հետաքրքիր ու ուսուցանող պատմություններ էին: Ամեն մեկը յուրովի կարող է հոտևություն կատարել, թե այս երեք պատմությունից որում է իսկական գանձը և որն արժեր թողնել կամ իր հետ վերցնել:
Ես ավելին եմ եղել քան դու կարծում էիր...
Ո՜նց կուզեի, որ դու էլ ավելին լինեիր, քան կայիր....
Վերջին խմբագրող՝ Koroleva: 15.05.2007, 16:37: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Կարոտը սով չէ, կանցնի:
Կարծում եմ ոչ միայն գողը,այլ շատերն են ամեն ինչում տեսնում փակ դուռ, փակ հոգի:Եվ, շատ հաճախ, դիմացինի հոգուն , ներքին աշխարհին հաղորդակից դառնալու համար չեք կարողանում այն ընդունել որպես բաց ու անկեղծ, և իրենց մտածած պատնեշը հաղթահարելու համար հաճախ փշրում են ամենակրևորը՝ վստահությունը:1. Գողը նախ դռան ծղխին է քանդում և հետո նոր պարզում, որ դուռը բաց էր
Պարանով իջնելը, ավելի ճիշտ, անկումը կատարվում է ,2. Ետ գնալիս պետք է շրջվել, բայց ոչ պարանով իջնելիս:
նախ, երբ չունես ընտրության իրավունք, չգիտես պահն ու պատճառը, և դրանից խուսափել, առավել ևս ետ դառնալ հնարավոր չէ:Դա պարզապես անկում է դեպի անդունդ:
Հետո կա մեկ ուրիշ տարբերակ, երբ լինում է նախօրոք ճշգրիտ հաշվարկած:Այս դեպքում գիտակցում ես քո անձի ավելորդությունը, և դրանից ազատվելու համար նախ այրում ես ետ դարձի կամուրջները ու ընտրում այդ ճանապարհը՝ վայրէջք պարանով, որի վերջնական կետը ոչ թե անդունդ է, այլ հանգուցված օղակ՝ «փրկության» օղակ:Բնական է, որ նման ճանապարհից ոչ միայն ցանկանալ, այլև անհնար է ետ դարձ, երբ չկան ետ դարձի կամուրջներ:
Ետ դարցի ճանապարհ ունենալու համար կարելի է ընտրել ցանկացած ճանապարհ, բացի պարանի տարբերակը…
Ես ավելին եմ եղել քան դու կարծում էիր...
Ո՜նց կուզեի, որ դու էլ ավելին լինեիր, քան կայիր....
…Ես նոր մարդ եմ ֆորումում, բայց նույնպես ցավում եմ, որ Սիմոնը որոշել է էլ չմտնել ես ֆորում:![]()
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ