Ես արդեն օրինակ բերեցի գրականության ոլորտից: Ինչ ասես անցնում էինք դպրոցում, Րաֆֆի, Գուրգեն Մահարի, Խաչիկ Տաշտենց, ինչ ասես: Մեր ուսուցիչն էլ վատ ուսուցիչ չէր (իմ կարծիքով), փորձում էր հետաքրքրություն առաջացնել մեր գրականության նկատմամբ: Բայց չէր ստացվում: Հայկական գրականությունից միայն Վախթանգ Անանյան եմ կարդացել, իրոք հավանել եմ: Դեմիրճյանի "Վարդանանքն" էին գովում, մի քանի էջ կարդացի, շպրտեցի, չէր կարդացվում: Ես ի՞նչ անեմ: Եվ ինձ նման էին մտածում շատ-շատերը, եթե միայն ես այդպես կարծեի, կհամաձայնվեի, որ ինձնից է:Արիացի-ի խոսքերից
Ապեր, եթե դու անտեղյակ ես հայ մշակույթից ու դա չես հասկանում, դա քո դժբախտությունն է, այլ ոչ թե ազգի: Դատարկ խորհուրդներ մի տուր. "պետք է հասցնել այնպիսի մակարդակի ...": Հայկական մշակույթի ցանկացած բնագավառում եթե խորանաս կգտնես համաշխարհային մեծության գործեր: Ու եթե դու դա չես տեսնում, դա քո անտեղյակությունից է, ոչ թե մշակույթի աղքատությունից:
Մեջբերել
Էջանիշներ