Այո, կարևորը սերն է
Ոչ, կտրականապես դեմ եմ
Դժվարանում եմ պատասխանել
Ինչքանով տեղյակ եմ մինչև հիմա մենակ մուսուլմաններն են խլել քրիստոնյաների կանանց ու սերունդը, հակառակը ինչ որ չի եղել
նաև ասեմ, որ մուսուլման կինը քրիստոնյայի հետ չի ամուսնանումԻսկ քրիստոնյան աղջիկները մուսուլման տղամարդկանց հետ շատ են ամուսնանում
Համ էլ քրիստոնյաները մոռացել են Աստծո պատգամի մասին, իսկ մուսուլմանները հիշում են![]()
Միանշանակ պետք է խրախուսվի ալյլազգի ամուսնությունները: Բոլորիս ել քաջ հայտնի է, որ նման ամուսնություններից ծնվում են մարդիք, որոնք անսահմեն մեծ տաղանդի և կամային հատկանիշների տեր են, տարբեր գեների առկայությունը ստեղծում է մեկ այլ թարմ տեսակ, դրանում մենք համոզվել ենք հազարամյակներ: Դրանից զատ մենք ականատես ենք բազում նույնազգի ամուսնությունների որոնցից ծնվում է հասարակ կատարող տեսակ:
Իսկ ես չեմ ճանաչում այդ կնոջը
Այդ կինը ուրեմն արդեն ուղղափառ մուսուլման չիԿանայք մուսուլմանությունից հրաժարվում են, որովհետև ուզում են ազատ լինել այդ բառի տարբեր դրսևորումներով:
Փաստացի, եթե ամուսնացել ա քրիստոնյայի գհետ, ուրեմն էլ մուսուլման չի
Համ էլ բացառություններն էլ հենց նրա համար են, որպեսզի ավելի ապացուցեն օրինաչափությունները![]()
Այլազգի ամուսնություններից ծնվածները, երբ ձևաորված էթնոսի ներկայացուցիչ են, գտնվում են մշտական ներքին հակամարտության մեջ: Նաև նշեմ, նախորդ գրառումս չի վերաբերվում հայերիս: Ազգային ինքնագիտակցություն ունեցող հայը, որը պատասխանատվություն է կրում տեսակի պահպանման և հզորացման համար, չի գնում նման քայլի:
Որոշեցի մի բան պատմել էս թեմայի վերաբերյալ:
Անցյալ տարի, երբ Երևանում էի, ծնողներս շատ էին ուզում կնքել ինձ: Դե մանուկ տարիքում չէին կնքել ու սրտներին դարդ էր մնացել: Ամեն անգամ, որ գնում էի Երևան, էդ թեման բացում էին: Վերջը որոշեցի կնքվել: Ինձ համար դրանից աշխարհում բան չէր փոխվելու, բայց իրենց համար շատ կարևոր էր:
Պապաս որոշեց, որ Ջրվեժի տեր Կյուրեղի մոտ ենք գնալու, որովհետև ինքը ամենա-ամենան է:
Էդպես գնացինք իր մոտ պայմանավորվելու: Ու տեր Կյուրեղը սկսեց հետս զրուցել՝ պարզելու համար, թե ով եմ ինչ եմ:
Ամեն ինչ լավ էր մինչև էն պահը, երբ իմացավ, որ ամուսինս օտարազգի է և այն էլ օտար կրոնի (հինդուիստ): Էտեղից սկսվեց... Ինչ ասես, թե չասեց, թե ինչքան մեղք եմ ես, ինչքան մեղք են իմ ապագա զավակները, որ ես պիտի ամեն օր աղոթեմ մեր հոգու փրկության համար, իսկ ամենաշատը՝ ամուսնուս փրկության համար, որովհետև ինքը մոլորության մեջ է (որ քրիստոնյա չի): Հետո էլ դարձավ պապայիս, թե բա դու ընդհանրապես գիտե՞ս՝ հինդուիզմը ինչ սարսափելի կրոն է, կռապաշտությունից վատ է, ինչ-որ կենդանիների են աստվածացնում, այլանդակ մի բան է... Ու էնպիսի ատելությամբ էր վրաս նայում... Թողնեին՝ ինձ կրակի կտար հենց եկեղեցու բակում, ինչպես քրիստոնյա ինկվիզիցիան էր անում միջին դարերում:
Կյանքում ինձ տենց խայտառակած չկային: Բայց ես իհարկե ձայն չհանեցի՝ զուտ ծնողներիս համար: Ավելացնեմ միայն, որ կնունքի նշանակած օրն ու ժամը երբ հասավ, տեր Կյուրեղը չներկայացավ, այլ ուղարկեց ոմն անփորձ ու ջահել մեկին՝ արարողությունը կատարելու: Ինձ միևնույն էր, պապաս էր շատ նեղվել...
Հետո էլ մուսուլմաններից կխոսեն, որ ֆանատիկ են, էս են, էն են: Ինչո՞վ էր սա պակաս ֆանատիզմ: Ու ես պիտի երեխայի՞ս էլ տանեմ հայ առաքելական եկեղեցում կնքվելու, որ նույն բանն էլ ի՞նքը լսի, թե ինչ այլանդակություն է ուրիշների (այս դեպքում՝ իր հոր) կրո՞նը:
Հարցը հռետորական էր:![]()
Arpine (22.10.2011), Chuk (23.06.2011), Firegirl777 (23.06.2011), Kita (23.06.2011), One_Way_Ticket (23.06.2011), Աբելյան (23.06.2011), Հայկօ (23.06.2011), Մանուլ (23.06.2011), Նաիրուհի (23.06.2011), Ռուֆուս (23.06.2011)
Իմ դիտարկումները հակառակն են ցույց տալիս. ամենաբուռն նացիոնալիստները, ինչքան էլ առաջին հայացքից տարօրինակ թվա, հենց իրենք "խառնված" արյուն ունեն: Իրականում դա շատ հեշտ բացատրվում է: Ուրիշների մեջ մարդկանց ամենաշատը նյարդայնացնում են այն "թերությունները", որոնք հենց իրենց են բնորոշ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ