Ամուսնություն օտարազգիի հետ...

[One_Way_Ticket]

Հ.Գ. ճիշտ ես, քո նշած դեպքերը բացառիկ չեն /աղջկա մասին/... բայց դա ռուսին երբեք չի խանգարի տեղը եկած պահին նրան чернож*пая ասելուց ու հիշացնելուց, որ նա ռուս չի....

Եվ իզուր չէ, որ Ռուսաստանում նացիիստների բանակը գնալով շատանում է:

Իրականում այս հարցի մասին մարդկանց պատկերացումները շատ խեղաթյուրված են, ռուս նացիստներն այնքան շատ չեն, որքան կարող է թվալ ինտերնետում հոդվածներ կամ ֆորումներ կարդալիս, հավատացեք ինձ որպես ռուսների հետ շատ շփված մարդու:

[davidus]

One_Way_Ticket ջան, դրանց քանակը, արի համաձայնի, առանձնապես կապ չունի.... կարևորը ՎԱԽՆ է, որ շատ հաջող կերպով կարողացել են սերմանել....

[Արիացի]

Իրականում այս հարցի մասին մարդկանց պատկերացումները շատ խեղաթյուրված են, ռուս նացիստներն այնքան շատ չեն, որքան կարող է թվալ ինտերնետում հոդվածներ կամ ֆորումներ կարդալիս, հավատացեք ինձ որպես ռուսների հետ շատ շփված մարդու:

Ըհը: Իրականում այն հարցի մասին, թե հայ մշակույթը աղքատիկ է ու թույլ, պատկերացումները շատ խեղաթյուրված են ու դա այնքան էլ աղքատիկ չի, ինչքան կարող է թվալ ռուսների հետ շատ շփված մարդուն: Հավատացեք ինձ, որպես հայերի հետ շատ շփված մարդու:

[Գաղթական]

Հիշում եմ՝ ժամանակին մի չեչենուհի էր գիշերները տանից փախնում ու ինձ այցի գալիս..
սա կպել էր ինձ, թե՝ Հայ Եկեղեցում կկնքվեմ, Հայերեն կսովորեմ ու Հայ կդառնամ, մենակ թե թող քո հետ մնամ ու ամուսնացիր հետս..
նենց էլ սիրուն էր անտերը.. նախընտրածս ազգերից՝ հույն, վրացի, ռուս, ուկրաինացի կամ ասորի լիներ.. որ մեզ քիչ թե շատ հոգեպես ու մտածելակերպով ավելի մոտ են՝ կամուսնանայի..
չեչեններն էլ են մեզ շատ նման.. ավելին՝ լեզվային ու դիմագծային որոշ խոսող ընդհանրություններ ունենք..
բայց այս հարցը թողնելով պատմաբաններին՝ հենց վերցնենք միայն կրոնային տարբերությունը.. սա արդեն շատ մեծ խոչընդոտ կարող է լինել երեխաների ապագա դաստիարակության համար.. չնայած որ, եթե ողջամիտ լինենք, քիչ այլ բաներով կարող է խանգարել ամուսինների միջև հարաբերություններում..

իմ խորին համոզմամբ՝ ոչ այնքան կապ ունի թե ինչ ազգի հետ ես ամուսնանում, որքան՝ ինչ ես ինքդ զգում ու ինչ բարքերի հետևելով ես պատրաստվում անցկացնել կյանքիդ մնացորդը..
թե չէ միայն Հայի հետ ամուսնությունը դեռ բավարար չէ, որ երեխաներդ Հայեցի դաստիարակություն ստանան ու տանդ մթնոլորտը ընդհանրապես Հայկական լինի.. եթե իհարկե դու ցանկություն ունես, որ դա այդպես լինի..


ես օրինակ՝ մի պահ կար, որ պդնում էի, թե միայն Հայի հետ պետք է ամուսնանամ.. հետո մտածեցի՝ ջհանդամը՝ ինչ ազգի արյուն էլ մեջը ուզում է լինի՝ հոգեպես Հայ կդարձնեմ..

ու, մոտավորապես, էդպես էլ եղավ..
կինս, թեև Հայազգի է, բայց իրենց տանը ընդհանրապես քիչ Հայկական բաներ կային.. նույնիսկ խոսակցական լեզուն ոչ միշտ Հայերենն էր.. ինքն էլ՝ այնքան էր հեռացած Հայ լինելուց, որ նույնիսկ շատ մշուշոտ պատկերացումներ ուներ Հայոց Ցեղասպանության մասին ու լավ չգիտեր, թե Արցախը թուրքիայի կոնկրետ որ մասում է..
և այս ամենն արդյունք էր նրա, որ Հայեցի միջավայրում չէր մեծցել.. ծնողներն էլ չէին տառապում Հայկականը պահելու ձգտումով.. կյանքում հանդիպած Հայերն էլ, որպես կանոն, ցածր մակարդակի մարդիկ էին եղել.. ինչն էլ առաջացրել էր իր մոտ շատ խորը հակակրանք ընդհանրապես ամեն Հայկականի հանդեպ..

բայց արի ու տես, որ այսօրվա դրությամբ Հայաստանյան շատ թարմ նորություններ ես հենց իրենից եմ առաջինն իմանում.. երեխային նոր Հայկական բաներ է անընդհատ ցույց տալիս ու սովորեցնում.. Հայաստան մեկնելուն էլ շատ ավելի անհամբեր է սպասում, քան որևէ այլ երկիր..

[erexa]

Դեմ եմ առանց այդ էլ մենք հայերս քիչ ենք ու որ շատերը մտածեն ու ամուսնանան օտարի հետ ապա մի 2 դար հետո հայ ազգը լրիվ կկորչի աշխարհի երեսից:

[Գանգրահեր]

Ճիշտ ես,օրինակ մեկ-մեկ ընդունում եմ այլազգիի հետ ամուսնությունը,եթե իհարկե քրիստոնյա է,բայց ինչպես հասկանանք այն,որ հայ աղջիկները մեծ սիրով ամուսնանում են պարսիկների հետ,ախր ամոթ է:

[Նաիրուհի]

Ես ուզում եմ, որ իմ երեխաները, եթե նրանք երբևէ լինեն, հայերեն խոսեն, Հայաստանում ապրեն, հայկական ազգանուն կրեն։ Ես չեմ ուզում իմ սիրած մարդուն ինչ-որ երկրորդ-երրորդ լեզվով սեր խոստովանել։
Եթե կպատահի այնպիսի օտարազգի տղամարդ, ում կսիրեմ, և ով կհամաձայնի այս պայմաններին, խնդրեմ, ես պատրաստ եմ ռիսկի դիմելու և այլազգիի հետ ամուսնանալու։
Թե չէ ես անգամ այնպիսի սփյուռքահայի հետ չեմ ամուսնանա, ով հայերեն չգիտի կամ ազգանունը փոխել է... չնայած... եթե ուզենա հայերեն սովորել, գուցե

[Lianik]

Մի տարիք կար կարծում էի, թե սևամորթ տղայի եմ սիրահարվելու..(շատ ժպտերեսն են )..բայց հենց մտածեցի իր մանչուկի ազգության մասին առաջին միտքս <<իմ բալիկը ՀԱՅ է լինելու..>>..հետո սկսեցի մտածել, որ հայ-սևամորթ կլինի նա (սփույռքահայ նեգր)
բայց այդ տարիքից դուրս եմ եկել...
անցած տարի ընկերուհուս հարսանիքին օտարերկրացի տղայի հետ ծանոթացա..... հաճելի երիտասարդ է, բայց միևնույնն է Հայ չի դառնա.... Հայ երիտասարդի առնականությունը չունեն օտարները...
չգիտեմ ինչ կարգի պիտի սիրահարվեմ, որ ամուսնանամ օտարերկրացու հետ, բայց կարծում եմ ոչ քրիստոնյայի հետ չեմ ամուսնանա...

իսկ ընդհանրապես վատ չեմ վերաբերվում հայի ու օտարերկրացու ամուսնությանը, դա իմ գործը չի

[Katka]

Ճապոնացու հետ կուզենայի ամուսնանալ:
- Ֆուջիկո սա՞ն:

[Mephistopheles]

Ես ուզում եմ, որ իմ երեխաները, եթե նրանք երբևէ լինեն, հայերեն խոսեն, Հայաստանում ապրեն, հայկական ազգանուն կրեն։ Ես չեմ ուզում իմ սիրած մարդուն ինչ-որ երկրորդ-երրորդ լեզվով սեր խոստովանել։
Եթե կպատահի այնպիսի օտարազգի տղամարդ, ում կսիրեմ, և ով կհամաձայնի այս պայմաններին, խնդրեմ, ես պատրաստ եմ ռիսկի դիմելու և այլազգիի հետ ամուսնանալու։
Թե չէ ես անգամ այնպիսի սփյուռքահայի հետ չեմ ամուսնանա, ով հայերեն չգիտի կամ ազգանունը փոխել է... չնայած... եթե ուզենա հայերեն սովորել, գուցե

Նաիրուհի ջան, եթե դու էդ մարդուն սիրել ես այնպիսին ինչպիսին որ կա, ապա ինչու՞ ես ուզում որ նա փոխվի, ինչու՞ ես ուզում որ նա ուրանա իր ինքնությունը, էրեխեքդ դրանից ինչ պիտի սովորեն (1) և եթե նա քեզ նման առաջարկ անի, դու հանուն սիրո կուրանա՞ս քո ազգը և եթե չես ուրանա ապա ինչու՞ ես պահանջում որ ինքն ուրանա, ինչու՞ ես նրան դնում այդ ցավալի երկընտրանքի առաջ (2)

սերն ընտրություն է իսկ ազգությունը տրված…

[Նաիրուհի]

Նաիրուհի ջան, եթե դու էդ մարդուն սիրել ես այնպիսին ինչպիսին որ կա, ապա ինչու՞ ես ուզում որ նա փոխվի, ինչու՞ ես ուզում որ նա ուրանա իր ինքնությունը, էրեխեքդ դրանից ինչ պիտի սովորեն (1) և եթե նա քեզ նման առաջարկ անի, դու հանուն սիրո կուրանա՞ս քո ազգը և եթե չես ուրանա ապա ինչու՞ ես պահանջում որ ինքն ուրանա, ինչու՞ ես նրան դնում այդ ցավալի երկընտրանքի առաջ (2)
սերն ընտրություն է իսկ ազգությունը տրված…

Չէ, «ինչպիսին որ ինքը կա» վիճակով դժվար սիրեմ. ինչ-որ չեմ պատկերացնում: Հետո էլ՝ եթե ինքը չփոխվի, ես եմ փոխվելու. իսկ ինչո՞ւ պիտի ես ուրանամ իմ ինքնությունը: Նախորդ գրառմանս մեջ նշել եմ, որ

չեմ ուզում իմ սիրած մարդուն ինչ-որ երկրորդ-երրորդ լեզվով սեր խոստովանել։

Ինձ համար հայ լինելու կարևորագույն պայմանը հայերեն խոսելն է. ես ուզում եմ հայ մնալ ու հայ երեխաներ ունենալ, էդքան բան:
Հ. Գ. Առայժմ ինչ-որ ներքին օրինաչափությամբ ես երբևէ չեմ սիրահարվել նույնիսկ այնպիսի մարդու, որի հայացքներն ինձ համար էական հարցերում իմինից կտրուկ տարբերվեին, ուստի կարող եմ հետևություն անել, որ երևի այլազգիի չեմ էլ սիրի, հատկապես որ սերն ընտրություն է…

[Ֆոտոն]

Ես ուզում եմ, որ իմ երեխաները, եթե նրանք երբևէ լինեն, հայերեն խոսեն, Հայաստանում ապրեն, հայկական ազգանուն կրեն։ Ես չեմ ուզում իմ սիրած մարդուն ինչ-որ երկրորդ-երրորդ լեզվով սեր խոստովանել։
Եթե կպատահի այնպիսի օտարազգի տղամարդ, ում կսիրեմ, և ով կհամաձայնի այս պայմաններին, խնդրեմ, ես պատրաստ եմ ռիսկի դիմելու և այլազգիի հետ ամուսնանալու։
Թե չէ ես անգամ այնպիսի սփյուռքահայի հետ չեմ ամուսնանա, ով հայերեն չգիտի կամ ազգանունը փոխել է... չնայած... եթե ուզենա հայերեն սովորել, գուցե

Չհասկացա, թե ռիսկի գնալը որն է: Ամուսնությունն է ռի՞սկ, թե՞ օտարազգին:

[aerosmith]

Ինձ համար ամենակարևորը ոչ թե ազգային պատկանելիությունն է, այլ այն, որ ես այդ մարդու հետ իմ հետագա կյանքում լավ կզգամ թե՞ ոչ։ Կարողա օտարազգիի հետ ամուսնանամ, մի 10 տարի հետո իմ սերն ու հարգանքը պահպանվի ու մնա այնպիսին, ինչպիսի ամուսնության հենց առաջին օրն էր։ Իսկ կարող է հայի հետ ամուսնանամ, ու ամեն անգամ աշխատանքից ստիպված տուն վերադառնամ։ Իսկ կոնկրետ ինչ լեզվով սեր կխոստովանեմ , դա էլ է իմ համար այսպես ասած երկրորդական հարց, կարևորը դա բխի ամբողջ սրտիցս։

[Նաիրուհի]

Որ տեսա՝ քվեարկել եմ «Ոչ, կտրականապես դեմ եմ», մտածեցի, որ հիմա քվեարկելու դեպքում այլ պատասխան կընտրեի, հետևաբար երևի ինչ-որ նացիոնալիստական-քառակուսի մտածելակերպ եմ ունեցել քվեարկելուս պահին, բայց հետո էս գրառումս տեսա, ու սիրտս տեղն ընկավ

Ես ուզում եմ, որ իմ երեխաները, եթե նրանք երբևէ լինեն, հայերեն խոսեն, Հայաստանում ապրեն, հայկական ազգանուն կրեն։ Ես չեմ ուզում իմ սիրած մարդուն ինչ-որ երկրորդ-երրորդ լեզվով սեր խոստովանել։
Եթե կպատահի այնպիսի օտարազգի տղամարդ, ում կսիրեմ, և ով կհամաձայնի այս պայմաններին, խնդրեմ, ես պատրաստ եմ ռիսկի դիմելու և այլազգիի հետ ամուսնանալու։
Թե չէ ես անգամ այնպիսի սփյուռքահայի հետ չեմ ամուսնանա, ով հայերեն չգիտի կամ ազգանունը փոխել է... չնայած... եթե ուզենա հայերեն սովորել, գուցե

Հիմա կասեի՝ կարևորը սերն է։ Բայց դե մեկ է՝ լեզուն ինձ համար առաջնայինն է մնում, ինչպես ուրիշների համար կրոնն է, ազգությունը կամ մաշկի գույնը։ Հիմա նույնիսկ ավելի ծայրահեղ եմ դարձել. ինձ ամենահարմարը մեր բարբառով խոսելն է, էդպես ավելի լիարժեք եմ կարողանում արտահայտել զգացածս, իսկ էդ դեպքում ո՞նց եմ ամուսնանալու ու ամբողջ օրը այլ կերպ/լեզվով խոսելու։ Հիմա գոնե գիտեմ, որ տուն գալուց հետո բարբառով եմ խոսելու, դրանից ինձ հանգիստ եմ զգում։
Բայց մյուս կողմից էլ ոչ ջավախքցի, ոչ հայաստանցի տղաների մտածելակերպի հետ յոլա չեմ գնում (հիմնականում). էս հարցի լուծումն ինչ-որ չեմ պատկերացնում

Ուզում եմ, որ ճտերս հայերեն մտածեն, մեր բարբառն էլ լավ իմանան ու խոսեն։
Հա, համ էլ էդ գրառումս չի նշանակում, որ ես կուզենամ՝ իմ սիրած մարդն իր ինքնությունն ուրանա (եթե երբևէ այլազգիի սիրեմ), ուղղակի ահավոր դժվար կլինի ինձ համար...

[StrangeLittleGirl]

Հիմա կասեի՝ կարևորը սերն է։ Բայց դե մեկ է՝ լեզուն ինձ համար առաջնայինն է մնում, ինչպես ուրիշների համար կրոնն է, ազգությունը կամ մաշկի գույնը։ Հիմա նույնիսկ ավելի ծայրահեղ եմ դարձել. ինձ ամենահարմարը մեր բարբառով խոսելն է, էդպես ավելի լիարժեք եմ կարողանում արտահայտել զգացածս, իսկ էդ դեպքում ո՞նց եմ ամուսնանալու ու ամբողջ օրը այլ կերպ/լեզվով խոսելու։ Հիմա գոնե գիտեմ, որ տուն գալուց հետո բարբառով եմ խոսելու, դրանից ինձ հանգիստ եմ զգում։
Բայց մյուս կողմից էլ ոչ ջավախքցի, ոչ հայաստանցի տղաների մտածելակերպի հետ յոլա չեմ գնում (հիմնականում). էս հարցի լուծումն ինչ-որ չեմ պատկերացնում

Ուզում եմ, որ ճտերս հայերեն մտածեն, մեր բարբառն էլ լավ իմանան ու խոսեն։
Հա, համ էլ էդ գրառումս չի նշանակում, որ ես կուզենամ՝ իմ սիրած մարդն իր ինքնությունն ուրանա (եթե երբևէ այլազգիի սիրեմ), ուղղակի ահավոր դժվար կլինի ինձ համար...

Սրտիցս ես գրել
Չգիտեմ` հարյուր տարի առաջ էս թեմայում ինչ եմ գրել: Էս գրառումս անեմ, գնամ ման գամ: Բայց հիմա կասեմ, որ օտարերկրացու կամ ֆլան-ֆստանի հետ ամուսնանալն ամեն մարդու անձնական գործն ա: Ինքս նման բան չէի անի հենց Նաիրուհու բերած պատճառներով, բայց երբեք չեմ մեղադրի էն մարդկանց, որոնք կանեն, որովհետև ամեն մարդ իր առաջնահերթություններն ունի:

Ինչ վերաբերում ա հենց հայ տղաներին... էս վերջերս ես էկել եմ մի համոզման, որ ոչ քյառթու հայ տղաներն աշխարհի ամենալավ տղաներն են: Կախեք ինձ էս կարծիքիս համար, բայց ես համոզված եմ դրանում: