Օծանելիք և բույր...

[StrangeLittleGirl]

Չեմ օգտագործում, քանի որ նախ ամեն օր լողանում եմ
Երկրորդ հերթին քիմիական նյութերից ալերգիա ունեմ (նույնիսկ օճառ փորձում եմ հնարավորինս քիչ օգտագործել):
Երրորդ հերթին արտահայտված հոտերը ծանր եմ տանում՝ լինի դա դիակի, թե օծանելիքի: Իսկ ծանր տանել ասելով նկատի ունեմ ընդհուպ մինչև փսխման ռեֆլեքս:

[Արամ]

Դավիդոֆֆ

[Արամ]

Սիրում եմ Կռասնայա Մասկվա օծանելիքը մեկել, ՍՍՍՌ ռուլիտ ադիկալոնը

[Երկնային]

Սիրում եմ Կռասնայա Մասկվա

հիշում եմ տատիս ինչքան դարդ էր անում, երբ իրա Կռասնայա Մասկվան վերջացավ… նենց էլ սիրում էր…

[Lady SDF]

Քանի որ հոտառական հիշողությունս ամենալավ արտահայտվածն է, բույրերը (ինչպես նաև օծանելիքները) շատ կարևոր են իմ կյանքում: Այնպես է ստացվել որ յուրաքանչուր ճանապարհորդության գնալուց նոր օծանելիք եմ հետս վերցրել և ամեն մի օծանելիքը ասոսիացվում է ինչ որ տեղի, ժամանակահատվածի հետ: Ինչպես նաև արթնացնում է այլ բույրեր որ կապված են տեղի հետ: Օրինակ, առաջին անգամ երբ Երևան էի եկել օգտագործում էի Cacharel-ի Noa-ն: Հիմա էլ երբ «ցանում» եմ այդ օծանելիքը, աչքերս փակում եմ և վերադառնում 1999 թվական, այն փոքրիկ սենյակը որտեղ պատրաստվում էի տանից դուրս գալու ... և զգում եմ այդ սենյակի կահույքի հոտը ... ինչ որ հին, հարազատ, տաք և ապահով հոտ ... այդ հոտը միայն Երևանյան տներում գտնվող հին կահույքից եմ առել:

Եվ այդպես յուրաքանչյուր օծանելիք երևակայական ճանապարհորդություն է

Միշտ զարդասեղանիս վրա են - Light Blue by D&G, Bvlgari Blv, eau de Cartier by Cartier (unisex) - թարմ, ցիտրուսային, տրամադրություն բարձրացնող հոտեր: Վերջերս հայտնաբերել եմ Acca Kappa-ի White Moss-ը (unisex):

Նաև շատ կարևոր են շրջապատի հոտերը և ամեն տեղ (տան տարբեր սենյակներում, աշխատավայրում, մեքենայի մեջ) օգտագործում եմ այսպես կոչված «օդ թարմացնողներ» (air freshener) ... հատկապես diffuser-ներ (եթերայուղի մեջ դրված փայտիկները որոնք բույրը տարածում են): Շատ եմ սիրում - լավանդա, սպիտակ թեյ, էֆկալիպտ, լիմոնախոտ:

[ministr]

Ծանր հոտեր չեմ սիրում` գլխացավի բուն են

Օգտագործում եմ
Hugo Boss
Bulgari
Azzaro
Estee Lauder
Davidoff

[Moon]

Ես ինքս օծանելիքների սիրահար չեմ, մեկ մեկ եմ օգտագործում, չեմ սիրում հատկապես, որ մարդիկ սխալ են օգտագործում այն, տոննաներով լցնում են իրանց մարմնին ու դուրս գալիս, իսկ կողքից էնքան տհաճ ա։ ֆոււււ
Էլ չասեմ, եթե օգտագործում եմ, պետք ա Քենզո լինի։ Այդ մեկը հավանում եմ։ Երբեք չեմ հասկանում այն մարդկանց, ովքեր հազար ու մի տեսակ օծանելիք գիտեն, օրը մեջ փոխում են այն։ Կամ որ ուզում են նվեր ստանալ մի լավ թանկ օծանելիք։ Էհ....

[Բարեկամ]

Ի դեպ, տղամարդկանց օծանելիքի հոտերն ավելի հաճախ են ինձ դուր գալիս, քան կանանցը, բայց, իհարկե, ոչ էն առումով, որ ինքս կօգտագործեի։

Ինձ էլ

Իսկ ընդհանուր առմամբ համաձայն եմ arti$t-ի հետ այն հարցում, որ շատ ավելի նախընտրելի կլինի, եթե մեր բնական բույրերը «չճնշվեն» արհեստական բույրերի կողմից։ Ուշադրություն. բնական բույր ասելով՝ ամենևին նկատի չունեմ կեղտաքրտնքախառը գարշահոտերը։

Հմ: Իսկ մեր բնական բույրերը որո՞նք են Ամեն դեպքում, որպես բնական` կարծում եմ հասարակության մեջ լավագույնը ոչ մի ձև չբուրելն ա. էդ բնականության առումով:
Օծանելիքի դեպքում՝ տրամադրություն ստեղծելն ա, որտեղ "ստեղծել" բառն արդեն խոսում ա իր անունից:
Իսկ այլ՝ մենակ տվյալ մարդուն հատուկ բնական նուրբ բույրերը կարծում եմ էն անձնականն ա, որը պահվում ա մենակ անձնականի համար, որոնք դառնում են տվյալ պահին միակի իդենտիֆիկացիան ու հետո էլ` ընդմիշտ հուշերում:

[Դեկադա]

Ուլուանա-ի խոսքերից
Ի դեպ, տղամարդկանց օծանելիքի հոտերն ավելի հաճախ են ինձ դուր գալիս, քան կանանցը, բայց, իհարկե, ոչ էն առումով, որ ինքս կօգտագործեի։

Ի դեպ ինձ էլ է ավելի դուր գալիս տղամարդկանց օծանելիքը:Ես ինքս էլ օգտագործում եմ հաճախ և գտնում եմ, որ ավելի լավ է մարդու վրայից// լինի կին թե տղամարդ// գա նուրբ օծանելիքի հոտ, քան յուրահատուկ բնականը:Բայց չեմ սիրում քաղցր ու ճնշող բույրերը:

[Ֆրեյա]

ԻԿ, օծանելիքի նշանակությունը ոչ թե տհաճ հոտերը տաքցնելն է/դա անհնար է և օծանելիքը այդտեղ չի կարող օգնել/ , այլ հենց ինչ-որ հաճելի հոտ տարածելը` միաժամանակ ստեղծելով սեփական կերպար, որը նաև հոտերով է արտահայտվում:
Իմ դիտարկումներով, մարդկանց ընտրած հոտերը շատ բան են ասում նրանց բնավորության մասին: Կան մարդիկ, ով հաճախ է հոտեր փոխում, կան` ամբողջ կյանքում մեկ օծանելիք են օգտագործում, կան` որ երբեք չեն օգտագործում օծանելիք:

Որոշ կարծիքներ կարդացի, որ չեք օգտագործում օծանելիք, որ սեփական հոտը չթաքցնեք:
Նախ ասեմ, որ օծանելիքը երբեք չի կարող փոխել ձեր սեփական հոտը: Ինչ էլ անեք, այն գալու է, օծանելիքի հոտի հետ: Չեք նկատել, որ տարբեր մարդկանց վրա նույն օծանելիքը տարբեր ձև է հնչում՞՞՞

Բացի դրանից, միշտ չէ, որ ձեր սեփական հոտը հաճելի է շրջապատին, օրինակ, կան մարդիկ, ում կողքը գտնվելը ինձ համար տանջանք է նրանց մարմնի և մազերի անձնական հոտի պատճառով: Հիշում եմ մի աղջկա, ով ուներ երկար գանգուր մազեր և յուղոտ տիպի մաշկ, նրա հոտը ինձ սրտխառնոցի էր հասցնում, թեև ոչ թե տհաճ հոտ էր գալիս, այլ իր սեփական մաշկի սովորական հոտն էր:

Ես սովորաբար պահում եմ մի քանի տեսակի օծանելիք, երեկոյան և ամենօրյա, մի թեթև և մի արտահայտիչ հոտ և իգտագործում եմ դրանք ըստ տրամադրության և գնալու վայրի

[Lapterik]

Ես էլ սկսեմ վերջինից.
Salvatore Ferragamo-incanto shine
Calvin Klein- euphoria blossom
Gucci- eau de parfum II
Dior- Dior addact
Lanvin-eclat (մի ժամանակ մոդա էր )
romance
ու տենց էլի, օծանելիքի համար գժվում եմ, մանավանդ նուրբ հոտեր, Արիադնայի ասած կնգա հոտերից մեղմ ասած զզվում եմ:

[Ariadna]

Ես էլ սկսեմ վերջինից.
Salvatore Ferragamo-incanto shine
Calvin Klein- euphoria blossom
Gucci- eau de parfum II
Dior- Dior addact
Lanvin-eclat (մի ժամանակ մոդա էր )
romance
ու տենց էլի, օծանելիքի համար գժվում եմ, մանավանդ նուրբ հոտեր, Արիադնայի ասած կնգա հոտերից մեղմ ասած զզվում եմ:

Վայ, ես էլ եմ հիմա Salvatore Ferragamo-incanto shine օգտագործում

[Ուլուանա]

Որոշ կարծիքներ կարդացի, որ չեք օգտագործում օծանելիք, որ սեփական հոտը չթաքցնեք:
Նախ ասեմ, որ օծանելիքը երբեք չի կարող փոխել ձեր սեփական հոտը: Ինչ էլ անեք, այն գալու է, օծանելիքի հոտի հետ: Չեք նկատել, որ տարբեր մարդկանց վրա նույն օծանելիքը տարբեր ձև է հնչում՞՞՞

Չէ, ես հատուկ էդ նպատակը չեմ հետապնդում օծանելիք չօգտագործելիս, պարզապես կարիք չեմ զգում, անտարբեր եմ, բայց միևնույն ժամանակ համարում եմ, որ արհեստականն ամեն դեպքում ցանկալի չի։ Ճիշտն ասած՝ դժվարանում եմ հասկանալի բացատրել, բայց վերջերս սկսել եմ մի քիչ այլ կերպ ընկալել օծանելիքը. հիմա այն ընկալում եմ որպես ինչ–որ «ավելորդություն», որն ԻՄԸ չի, ընդ որում անկախ բույրից, այնպես որ ասել, որ պարզապես ես դեռ չեմ գտել իմ բույրը, հաստատ սխալ կլինի տվյալ դեպքում։

Բացի դրանից, միշտ չէ, որ ձեր սեփական հոտը հաճելի է շրջապատին, օրինակ, կան մարդիկ, ում կողքը գտնվելը ինձ համար տանջանք է նրանց մարմնի և մազերի անձնական հոտի պատճառով: Հիշում եմ մի աղջկա, ով ուներ երկար գանգուր մազեր և յուղոտ տիպի մաշկ, նրա հոտը ինձ սրտխառնոցի էր հասցնում, թեև ոչ թե տհաճ հոտ էր գալիս, այլ իր սեփական մաշկի սովորական հոտն էր:

Բայց չէ՞ որ, ինչպես ինքդ նկատեցիր, օծանելիքն էլ չի կարող օգնել սեփական մարմնի տհաճ հոտը փոխելու հարցում։ Այդ դեպքում էլ ինչի՞ մասին է խոսքը։

Ասածներիցս թող էնպիսի տպավորություն չլինի, թե սկզբունքորեն դեմ եմ օծանելիքին, ուղղակի հիմա ես ինքս էդպես եմ ընկալում, էդքան բան։

[Second Chance]

Օծանելիքն այդքան կարևոր բան չի անձամբ ինձ համար / հիմնականում միշտ մոռանում եմ դուրս գալուց առաջ/ Բայց սիրում եմ նուրբ հոտեր հիմնականում ծաղկի
Ըդհանրապես բույրերի հանդեպ շատ զգայուն եմ թե դրական թե բացասական առումով, ամեն մի բույր ինչ որ կերպով է ասոցացվում իմ մեջ, միշտ ինչ որ տրամարդրություն/տհաճ կամ հաճելի /, հիշողություն ...
Չեմ սիրում օծանելիք գնել, որովհետև գլուխս ցավումա այդ գործողությունից(չգիտես ինչու ամեն ինչից հոտ քաշելու սովորություն ունեմ, բայց այ օծանելիք փորձելն անտանելիա), մի բան խանութում դուրս գալիսա- տանը մեկ էլ տեսնում եմ որ չէ , ոնց որ իմը չի, , դրա համար նախընտրելիա նվեր ստանալը ,համել երբեք ինքս ինձ համար շատ թանկարժեք օծանելիք չեմ գնի /էտ անտերը ոչ ուտելուա ոչ հագնելու ոնց էդքան փող տամ/ նախնտրում եմ բավարարվել Eclat -ով և oriflame-i համեստ օծանելիքներով

[Ֆրեյա]

Չէ, ես հատուկ էդ նպատակը չեմ հետապնդում օծանելիք չօգտագործելիս, պարզապես կարիք չեմ զգում, ...................................................., էդքան բան։

Լրիվ հասկանում եմ քեզ, Անահիտ ջան Մեկ-մեկ պատահում է, որ հոգնում ես մի բանից, կամ էլ սկսում է ներվայնացնել

Այն աղջկա հետ կապված դեպքը ծանր էր ճիշտն ասա, կարծում եմ, իսկապես, օծանելիքն էլ չէր փրկի ինձ իր հոտից Մանավանդ, երբ մազերը նոր էր լվացած լինում, փախնում էի իրենից հեռու... Բայց դե, գոնե կմեղմացներ էֆեկտը...

Մեկ էլ, տհաճ է շատ, երբ մարդու օծանելիքը դուրս չի գալիս.... էլի փախնում եմ... մարդ կա, սիրում է 1800 ականների ավանդական կամ էլ այդ տիպի ծանր հոտերը օգտագործել... տանել չեմ կարողանում