Քրիստոնեություն vs հեթանոսություն

[Ձայնալար]

Եղել ենք հեթանոս, դարձել ենք քրիստոնյա: Ո՞րն է տարբերությունը, ի՞նչ սկզբունքային տարբերություններ ու նմանություններ կան այս երկու կրոնների միջև:

Որպես քննարկման սկիզբ տեղադրում եմ իմ և ընկերներիցս մեկի (նա հեթանոս է) ICQ -ական երկխոսությունից մի հատված:

Նա: Ախպեր Սուրբ Սարգիսը որ տոնումենք ինչ-որ Սիրահարների Հովանավոր բան ման իրականում գիտե՞ս ինչա
Նա: Հեթանոսական Հողմերի աստվածնա
Նա: Մեկել գելերից պաշտպանողնա !
Ես: Մենք հավերջ եինք մեր լերների պես դուք հոխմերի պես խուջեցիք վայրագ. լավ բան չի հողմը ախպեր))
Նա: Լավ բանա!
Նա: Բա որ հողմ չի լինու՞մ, էդ էլլ լավ բան չի
Նա: Դուք Գազանի պես ոռնացիք վայրագ!
Ես:
Նա: էդ հողմ որպես տարերքա ասվում
Նա: հա մեկել դևերին սպանողնա Սուրբ Սարգիսը
Նա: Ես մեր Երևանի կողմերում միակ եկեղեցին որ հաճույքով եմ գնում Հենց Սուրբ Սարգիսնա!
Նա: Գիտե՞ս խի ախպեր
Նա: Պատին Գրած ա!
Նա: Նարեկացուց մեջբերում
Նա: Առավոտ Լուսո
Արեգակն Արդար
Առ ի լույս ցագյալ!
Նա: ու մեկել Սուրբ Սարքիսնա նկարած ձիու ոտերի տակ էլ դև ա քցած
Նա: Առավոտ Լուսո
Արեգակն Արդար
Առ ի լույս ցագյալ!
սախ արևի գովերգա!!!!
Ես: իսկ ո՞րն ա հիմնական տարբերուտիունը հեթանոսության ու քրիստոնեության
Ես: ասենք ճիշտ հեթանոսը ո՞նց պետքա ապրի, ու էդ ինչո՞վ ա տարբերվում ճիշտ քրիստոնեաի ապրելակերպից
Նա: Քրիստոնեությունը Հեզություն ա քարոզում
Նա: հեթանոսուտյունը հակառակը
Նա: քրիստոնեությունը Լրջություն ա քարոզում
Նա: ասում ա ոչ քրիստոսը ոչ էլ աստվածածինը կյանքում չեն ժպտացել
Նա: ինչը որ 100% անոց սուտա!
Ես: էդ ջպտալու մոմենդները չեմ լսել
Նա: տենցեն ասում!
Նա: որ խորհրդաոր տվա!
Նա: իսկ հեթանոսությունը Ասումա Ապրի, ուրախացի!
Նա: մաքուր ապրի բայց ուրախ
Նա: քրիստոնեության հիմքում քարոզնա!
Նա: իսկ հեթանոսությունը Քարոզ Չի ըՆդունում Բացարձակ!
Նա: Հեթանոսությունը ամենաշատը կյանքում Իմաստուն լինելն ա գնահատում
Նա: ու ասումա Անխելք մարդը չի կարա Սուրբ Լինի, քանի որ չի հասկանում
Նա: ու որ Մարդը ուղեղով ա աստծուն գտնում
Նա: իսկ քրիստոնեությունը ասում ա
«Երկնքի Թագավորությունը Հոգով Ախքատներիննա»
Նա:
Նա: դե 100% քրիստոսը տենց բան չի ասել!
Նա: Տերտերներն ու հրեաները քրիստոսին լրիվ փոխել են
Նա: հեթանոսությունը ասում ա, որ աստված ուղղակի չի կարա վատ բան անի ու վնաս տա,
քանի որ ինքը բարու Մարմնացումն ա
Նա: որ բարին ա ինքը ու վերչ
Նա: ու աստվացավախհություն չի ընդունում!
Նա: իսկ քրիստոնեուտյունը հիմնված ա Աստվածավախության վրա
Նա: հին կտակատրանից ավելի վախենալու Գրվացք չկա երևի աշխարհի երեսին!
Նա: աստված սրա երեխուն մորթեց
Նա: ստան ասեց երեխուդ զոհաբերի
Նա: հրեաներին ասեց դուք ձեր դռան վերևում արուն քսեք ես ձեր տուն չեմ մտնի
Նա: իսկ ում դրան վերևում արյուն չտեսավ մտավ ու իրա երեխեքին սպանեց!
Նա: )
Նա: լօօլ
Նա: ջոգումե՞ս ախպեր Ամենաբարի Աստվածը
Նա: ամենամեց տարբերությունը դայա!
Նա: հեթանոսների մոտ աստվաց Բարիա ու բարի
Նա: իսկ Ջդիերի մոտ աստված վախենալույա!
Ես: բայց եդ զոհաբերությունների պահը ավելի բոբո չի՞ հեթանոսների մոտ
Նա: չէէէ
Ես: խի՞ են զոհաբերություն անում
Նա: սուտ ա ախպեր
Նա: քրիստոսից 3000 տարի արաջ! Զրադաշտը ասել ա, որ դաժե կենդանիներ մի զոհաբերեք աստծուն!
Նա: հեթանոսների մոտ մենակ մատաղնա, էն էլ մենակ հայերի մոտ ա մնացել!
Նա: դա արվելա, որ աղքատներին ու անցորդ մարդկանց հաց տան!
Նա: դե պարզա որոշ Նյուտապաշտ քրմեր իրանցել են փայ վերցրել
Ես: մատաղը զոհաբերությու՞ն չի
Ես: բա մարդ մուրդ չե՞ն արել մատաղ
Նա: Չե!!!!!!!!!!!!!!
Նա: էդ սուտ ա!
Նա: մենակ Աքլոր ու գառ!
Նա: ուրիշ ոչմի բան!
Նա: իսկ աստվածներին զոհաբերելու առումով մենակ բուսական բաներ են եղել!
Նա: էդ մարդու զոհաբերությունը հաերի մոտ երբեք չի եղել!
Նա: ուրիշ անհամ բաներ են եղել, բայց Հույներից ժառանգված

[Նորմարդ]

Հմմ հետաքրքիր զրից էր, բայց ընյերդ մեղմ ասած մի քիչ ուրիշ բաներ ա ասել, դե պատմականով մի քիչ փորձեմ նեղել, ասում ա հայերի մոտ մարդկանց զոհաբերություն բան ման չի եղել, լավ ընդունենք մի պահ, բայց դե երևի չի ժխտի որ հեթանոսական ժամանակներում լայն տարածում ա ունեցել ինքնասպանությունը կամ ավելի ճիշտը ինքնազոհաբերումը, կարելի ա մեջբերել Խորենացուն երբ նա նկարագրում ա Արտաշես Ա թագավորի թաղումը և Աևտավազդ Ա թագավորի խոսքերը «Ավերակների վրա ի՞նչպես թագավորեմ», կամ մի քիչ եթե հիշողությունս ինձ չի դավաճանում ինքնազոհաբերումը ու մի քանի այլ տգեղ հեթանոսական երևույթներ, հայերի մոտ արգելել է Ներսես Շնորհալի կաթողիկոսը որը ի դեպ Քրիստոնեա ա եղել, իսկ են Սուրբ Սարգիսի վրով էլ, խոստանում եմ նյութեր տեղադրել, ո՞վ, ո՞նց, ե՞րբ, ի՞նչու և այլն …

[ars83]

Բոլորը մեկնաբանելու ժամանակ չկա, բայց ընկերդ, Ձայնալար, մեղմ ասած, աչքակապություն է անում մարդկային զոհերի վերաբերյալ։ Երեկ ԱՐ–ով մի ծրաքիր էր կրոնների վերաբերյալ։ Բավականին հետաքրքիր էր։ Խոսվում էր և՛ հեթանոսության, և՛ բուդդիզմի, և՛ քրիստոնեության, և՛ մահմեդականության մասին։
Մասնավորապես, ասվում էր, որ քրիստոնեությունը անհատին ուղղված կրոն է, որտեղ Քրիստոս խոսում է յուրաքանչյուրի հետ անհատապես, շեշտը դնելով ինքնադիտարկման և ինքնակատարելագործման վրա, մինչդեռ այլ կրոնները հիմնականում ամբոխին են ուղղված և նրանց համար կարևոր չի մարդու անհատականությունը։ Կարծում եմ՝ դա ճիշտ է։

[Janita Hero]

Կարևոր է պաշտել Աստծո, որն հեղինակն է ամեն արարվածի, այլ ոչ թե պաշտել աստվածների որոնք ստեղծված են, արարված են այլ ոչ թե ա ր ա ր ի չ:
Ոչ մի կրոնում, առավել ևս հեթանոսության մեջ, Աստված համայն մարդկության (նկատենք որ անխտիր ու անաչառ) փրկության համար իր որդուն չի տվել…բացի Քրիստոնյաների Աստծուց
Այժմյան քաղաքակիրթ աշխարհը պարտական է քրիստոնյաներին. նրանց միջոցով ա , որ զարգացում ա լինում (օրինակ. նայեք մուսուլմաններին, նրանց զարգացման մակարդակին):
Եվ հետո Սուրբ Երրորդությունը չդավանող ու չպաշտողը համարվում ա հեթանոս:

[Monk]

Այ թե շիլաշփոթ է ստացվել
Ձայնալար ջան, կներեք, բայց Ձեր ընկերը, դատելով զուտ այդ երկխոսությունից, խիստ թերի պատկերացումներ ունի թե քրիստոնեության և թե հեթանոսության վերաբերյալ
Հիմա շատ խառն եմ, ահագին գործ ունեմ, հետևաբար չեմ հասցնի մանրամասն անդրադառնալ, բայց մինչև նորմալ հայտնվելս գոնե մի երկու դիտարկում և հարց Ձեր ընկերոջը.
Կարող է Ձեր ընկերը հիմնավորել, որ Ս. Սարգիսը հեթանոսների հողմերի աստվածն է? Թող կոնկրետ նշի Ս. Սարգսի մասին իր ինֆորմացիայի աղբյուրը: Եվ ընդհանրապես, նրան ծանոթ է Ս. Սարգսի վարքը? Գիտի ով է? Ուշադրություն դարձրեք, որ չշփոթեցվեն իրար հետ քրիստոնյա սրբի վերաբերյալ ժողովրդական պատկերացումներն ու հավատիլքները և իր ասած հեթանոսական ատծո (մի բան, որ առաջին անգամ եմ լսում և իրական որևէ հիմք չեմ տեսնում) մասին հասկացությունները:
Ով է իսկական Քրիստոս և ինչպես են նրան փոխած ներկայացնում <տերտերներն ու հրենաերը>?
Որն է հեթանոսների աստվածը? Նա նշում է մի շարք հատկանիշներ, և կարելի է կարծել, թե հեթանոսությունը մեկ ատվածություն ունի: Կարող է թվարկել հեթանոսական ատվածներին? Ինքն այդ բոլորի մասին տեղյակ է?
Մի խոսքով` հարցեր շատ կարող են լինել: Շատ պրիմիտիվ ու սիրողական, ընդ որում անլիարժեք են ներկայացված այդ զրույցի մեջ թե քրիստոնեությունը և թե հեթանոսությունը:
Հա, մեկ էլ ճշտեք, որ <Առավոտ լուսոն> ոչ թե Նարեկացին է գրել, Ս. Ներսես Շնորհալին
Ի դեպ, ասել ասել է, Նորմարդ ջան, թաղման ժամանակ մարդկային ինքնազոհաբերումները վերացրել է ոչ թե Ներսես Շնորհալի, այլ Ներսես Մեծ Կաթողիկոսը` Ս. Գրիգոր Լուսավորչի ծոռը:

[Նորմարդ]

Ի դեպ, ասել ասել է, Նորմարդ ջան, թաղման ժամանակ մարդկային ինքնազոհաբերումները վերացրել է ոչ թե Ներսես Շնորհալի, այլ Ներսես Մեծ Կաթողիկոսը` Ս. Գրիգոր Լուսավորչի ծոռը:

Ուրեմն հիշողությունս արդեն դավաճանում է ինձ, սակայն Ներսեսը դեռ հիշում եմ

[Ձայնալար]

ժողովուրդ ջան, էդ տառասխալները տրանսլիտից փոխարկիչն արել, մենք մեղք չունենք

[Mogus]

Նախ ասեմ որ կրոնը դա էն թեմանա որ անհնարա երփեվիցե ետ թեման քննարկել,
քանի որ ինքը միշտ երկխոսությունից վերա ածվում վեճի եվ ոչ թե բանավեճի եթե իհարկե կողմկերից մեկը նեյտռալ չի
օրինակ ասենք Ձայնալար–ը
Ու եկեք քննարկենք ոչթե միմյանց հայերենի քերականական բազզան, այլ բուն թեման.

Հարգելի Monk կհամաձայնեք առդյոք ինձ հետ որ քրիստոնեության ինչպես նաեվ ցանկացաց այլ կրոնի վրա թողնումա իր հետքը մարդկային ֆակտորը. այսինքն կրոնը ձեվավորվումա որոշ անհատների մոտեցումներից ու հայացքներից.
Օրինակ հենց այն որ Ս. Գրիգոր Լուսավորչի ծոռը արգելեց մարդկային ինքնազոհաբերումները.
Կամ Խաչը որպես Պաշտելի (չգիտեմ ոնց ասեմ որ կոռռեկտ լինի ու չպառզվի որ հառցս իսկզբանե սխալ է ու ենթակա չի պատասխանելու,կառծում էմ Դուք ինդձ կհասկանաք թե ինչեմ ցանկանում իմանալ)
Խաչը որպես սուրբ. Որ դարիցե ընդունել եկեղեցին? Եվ արդյոք մարդիք չեն կայացրել էտ որոշումը?

Կամ օվքեր եին Ֆարիսեցիները եվ ինչի հիման վրա գրվեց հին կտակարանը? Այսինքն որտեղից վերցրին նրանք կրոնի հիմքը ԴՈՒԱԼԻԶՄ–ը Այսինքն Բարի եվ Չար բեվեռները.Եվ միաստվածությունը.?????

Եվ վերջապես ինցչ կապ ունի Ֆարիսեցիների հին կտակարանը Քրիստոնեության հետ? (բացի Դավիթի ցեղի պատմությունը)
Եվ կուզենայի իմանալ քանի սերունդ Գրիգոր Լուսավորչի տոհմը եղավ հայ հոգեվորականության առաջնորդ?

Թող չթվա թե չեմ հարգում ինչոր բան վերոհիշյալներից ուղղակի ցանկանում եմ ինֆորմացվաց լինել.

[Monk]

Ողջույններս և բարի գալուստ, հարգելի Մոգուս Ես ճիշտ եմ ենթադրում, որ հենց Դուք եք Ձայնալարի ընկերը և վերը բերված երկխոսության զրուցակիցը?

Նախ ասեմ որ կրոնը դա էն թեմանա որ անհնարա երփեվիցե ետ թեման քննարկել, քանի որ ինքը միշտ երկխոսությունից վերա ածվում վեճի եվ ոչ թե բանավեճի եթե իհարկե կողմկերից մեկը նեյտռալ չի
օրինակ ասենք Ձայնալար–ը
Ու եկեք քննարկենք ոչթե միմյանց հայերենի քերականական բազզան, այլ բուն թեման.

Եթե երկու կողմերն էլ կարող են փոխադարձ հարգանք ու քաղաքակիրթ կեցվածք դրսևորել, շատ լավ էլ երկխոսություն կարող է ստացվել: Ես նեյտրալ չեմ, բայց սիրով պատրաստ կլինեմ լսել կոռեկտության սահմաններում ձևավորված ցանկացած առարկություն, իսկ դիմացինիս ուժեղ ընդդիմախոս լինելը, կարծում եմ, ավելի հետաքրքիր ու բովանդակալից կդարձնի մեր զրույցը:

Հարգելի Monk կհամաձայնեք առդյոք ինձ հետ որ քրիստոնեության ինչպես նաեվ ցանկացաց այլ կրոնի վրա թողնումա իր հետքը մարդկային ֆակտորը. այսինքն կրոնը ձեվավորվումա որոշ անհատների մոտեցումներից ու հայացքներից.
Օրինակ հենց այն որ Ս. Գրիգոր Լուսավորչի ծոռը արգելեց մարդկային ինքնազոհաբերումները.

Իհարկե, ցանկացած կրոն մարդկային մեծ դրոշմ է կրում: Կրոնի մեջ առկա է երկու գործոն` աստվածայինը և մարդկայինը: Կրոնն այն ճանապարհն է, որ մարդը փորձում է բացել առ Աստված և հարաբերություններ է հաստատում Աստծո հետ: Եվ բնականաբար այդ հարաբերություններում չի կարող միայն աստվածային գործոնը լինել, քանի որ մարդու համար ուղղակի անհնարին կլիներ հաղորդակցությունն Աստծո հետ: Այլ հարց է, երբ մարդն այնքան է ծանրաբեռնում կրոնը մարդկային գործոնով, որ ի վերջո հեռանում է Աստծուց: Սակայն նման ցանկացած դրսևորման զգուշությամբ պիտի մոտենալ, քանի որ դժվարություններ են ծագում քննելիս, թե որ դեպքում է արդեն սահմանն անցած:

Կամ Խաչը որպես Պաշտելի (չգիտեմ ոնց ասեմ որ կոռռեկտ լինի ու չպառզվի որ հառցս իսկզբանե սխալ է ու ենթակա չի պատասխանելու,կառծում էմ Դուք ինդձ կհասկանաք թե ինչեմ ցանկանում իմանալ)
Խաչը որպես սուրբ. Որ դարիցե ընդունել եկեղեցին? Եվ արդյոք մարդիք չեն կայացրել էտ որոշումը?

Խաչը որպես Սուրբ ընդունվել է այն պահից, երբ Քրիստոս այն դարձրել է Փրկագործության միջոց և Հռոմեական կայսրության մեջ մահվան անարգագույն գործիքը դարձրել Փրկության խորհրդանիշ:

Կամ օվքեր եին Ֆարիսեցիները եվ ինչի հիման վրա գրվեց հին կտակարանը? Այսինքն որտեղից վերցրին նրանք կրոնի հիմքը ԴՈՒԱԼԻԶՄ–ը Այսինքն Բարի եվ Չար բեվեռները.Եվ միաստվածությունը.?????
Եվ վերջապես ինցչ կապ ունի Ֆարիսեցիների հին կտակարանը Քրիստոնեության հետ? (բացի Դավիթի ցեղի պատմությունը)

Փարիսեցիների ժամանակ Հին Կտակարանն արդեն գրված էր: Փարիսեցիները կրոնաքաղաքական հոսանքի ներկայացուցիչներ էին, որոնց երևան գալու պատճառը հրեաների` հելլենիզմի ազդեցության տակ ընկնելն է ու ավանդական ակունքներից հեռանալն էր: Փարիսեցիները կամ, այպես կոչված, ընտրյալները, իրենց կոչումը տեսնում էին հարազատ կրոնական ու մշակութային ավանդույթներն ու արժեքները խստորեն պահպանելու մեջ և մոլեռանդորեն հակադրվում էին օտարամուտ նմանատիպ ցանկացած երևույթի: Սակայն Մովսեսի Օրենքի տառացի պահպանմամբ վեր էին ածվել Օրենքի մեխանիկական կատարածուների և, կառչելով Օրենքի տառին, անտեսում էին ոգին: Արդյունքում նրանք վեր էին ածվել անհանդուրժող ու ձևապաշտ, երեսպաշտ խավի:
Իսկ դուալիզմի խնդիր չկա: Եթե Ծննդոցում կարդաք արաչության պատմությունը, կտեսնեք, որ արաչության վեց փուլերից յուրաքնչյուրի վերջում ասվում է հետևյալ արտահայտությունը. <Եւ Աստված տեսավ, որ բարի է>: Այս նախադասության նպատակաը ոչ թե ցույց տալն է, թե Աստված չգիտեր իր ստեղծածից ինչ դուրս կգա և միայն ստեղծել վերջացնելուց հետո տեսավ, որ բարի է: Նպատակն է ցույց տալ, որ ի սկզբանե արաչության մեջ չար ոչինչ չի ստեղծվել Աստծո կողմից:

Եվ կուզենայի իմանալ քանի սերունդ Գրիգոր Լուսավորչի տոհմը եղավ հայ հոգեվորականության առաջնորդ?

Ս. Գրիգոր Լուսավորիչ-302-325
Ս. Արիստակես Ա -325-333
Ս. Վրթանես Ա-333-341
Ս. Հուսիկ Ա -341-347
Ս. Ներսես Ա Մեծ -353-373
Ս. Սահակ Ա Պարթև-387-436

Թող չթվա թե չեմ հարգում ինչոր բան վերոհիշյալներից ուղղակի ցանկանում եմ ինֆորմացվաց լինել.

Գոնե ինձ նման բան չի թվում: Միայն մի խնդրանք. աշխատենք մնալ թեմայի սահմաններում, իսկ այլ հարցեր եթե ծագեն, դրանք քննարկենք այլ թեմաներում կամ նոր թեմա բացենք:

[malaletka]

Հեթանոսությունը ես ընկալում եմ , որպես գեղեցկություն...ու կարծում եմ դա բավական է, որպեսզի կողմնակից դառնալ Նրան...

[Mogus]

Նախ մի սուբյեկտիվ կառցիք վորոշ փաստերով.
Ըստ վորոշ փաստերի հայտնի է որ Խաչը չի եղել որպես Սուրբ խորհրդանիշ վաղ քրիստոնյաների մոտ.Եվ չի գտել իր ուրույն տեղը սուրբ ատրիբուտների այնպիսի ցուցակում ինչպիսին կազմել է եկեղեցու հայր Սուրբ Կլիմենտը
(Св. Клементий). Այլ լռիվ հակառակը (Պողոս առաքյալ,Կոչ Հրյաներին 12։2; Lat. Epistula ad Hebraeos), եվ Gospel of Barnabas 12:3.
Եվ միայն 4–րդ դարում կոնստատին կայսրի տեսիլքից հետո նրա իսկ պնդումնորվ սրբացվեց.


Իսկ հիմա անհերքելի փաստեր.

Էն որ խաչը պաշտելիա եղել մինչ քրիստոնեությունը ու ինչպես փիլիսոփայության առումով նենցել սիմվոլիկայի առումով համարյա վոչմի նոր բան չասեց քրիստոնեությունը. Ու անքամ խաչը ժառանգեց ուրշ կրոններից.
Պեղումների արդյունքում գտնվելեն մինչքրիստոնեական խաչեր բազմաթիվ երկրներում.
Որոնցիցեն Մեր հայաստանը, Հնդկաստան, Սիրյա երփեմնի Բաբելոն. Պարսկաստան. Եգիպտոս. Անքամ Ամերիկաում եվ այլն…



Միթայական խաչ



Ասորական արքա Սարգոն 2-րդ մ.թ.ա 722թ.



Եվս մեկ Ասորական արքա մ.թ.ա 884-858.




Ասորական արքա 824-811 մ.թ.ա։



Աշուռա արևի աստծո խաչը եվ լուսին որդու սիմվոլը.




Եգիպտական Խաչ. Անխ…



Իսկ հիմա իմ «խիստ թերի պատկերացումները» քրիստոնության և հեթանոսության մասին.
Ուղղակի զուգահեռների տեսքով.

Միթրա (Միհր).
Արեվի աստված Հայաստան Պասկաստան մինչեվ հռոմ. Ծնվել է 25 դեկտեմբերի Երկնային կույսից. Ունեցել է 12 աշակեռտ. Սպանվել է վերցնելով իր վրա Իր հետեվորդների մեղքերը. Հարություն է առել եվ դարձել աստծո մարմնացումը հետեվորդների համար.Հետեվորդների արարողություններից ամենա կարեվորները – Կնունք,Հաղորդակցություն, Մաքրագործվողները Հաղորդակցության ժամանակ չաշակել են Միհրի Աստվածային էությունը Հացի եվ Գինու տեսքով.

Ադոնիս.
Փյունիկյացիների Բերրիության աստված.
Ծնվել է 25 դեկտեմբերի. Սպանվել է Աստվացները հարություն են շնորհել 3 օրից.
Հին կտակարանում հիշատակվում է մի կին որը ողբում է նրա կուռքի մոտ.

Ատտիս.
Փռուգյացիների Բերրիության աստված. Ծնվել է կույս մորից. Համարվել է Հայր աստված և որդի մի դեմքում. Հանձնել ե Սոսսու արմատին իր արյունը մարտի 24 ին, որպեսսզի ներվեն մարդկության մեխքերը. Հարություն է առել 1 օր անց. մարտի 25ին.

Բկահ (Դիոնիս)
Խաղողագործության աստվաց Հունական դիցաբանությունում. Ծնվել է 25 դեկ. Համարվել է
մարդկության փրկիչ. Հարություն է առել 3 օր անց.

Օսիրիս.
Եգիպտական արեվի աստվաց.Ծնվել է սուրբ Կույսից. 29 դեկտեմբերի. Ունեցել է 12 աշակեռտ. Նրանցից մեկը Թիֆոն անունով մատնելե նրան. Որի արդյունքում նրան սպանել էն. Թաղվելուց 3 օր անց հարուէյուն է առել. որից հետո համարվելե աստվածայինի մարմնացում. Եգիպտական երորդությունում համարվել է 3–րդ ը.

Կրիշնա.
Ծնվել է սուրբ Կույսից Եղելե Բարձրագույն Վիշնուի միակ ծնված որդին.Լինելով թագավորական տոհմից շնվել է քարանձավում. Համարվել է տիեզերքի Ալֆա և Օմեգա. Կատարելե բազմաթիվ հրաշքներ հիվանդներին բուժում պարքեվելու տեսքով. Նրա մահվան ժամանակ կես օրին արեվը խավարել է. Հետեվորդները հավատումեն որ կգա Դատաստանի վերջին օր և նա գալով երկիր կդատի մեռելներին. Աստվածայինի մարմնացում. 3-րդը հինդուիստական եռյակում.


Բուդդա.
Կյանքի օրոգ իրագոռծել է բազմաթիվ հրաշքներ.Մարդկության Փրկիչ. Ազատելե մարդկությանը բոլոր մեղքերից. Վճարելով իր արյունով ստանաին.

Արդյոք Բացառեում եք են փաստը որ ես կրոնները մոտիկ լինելով իրար իրամց աշխարագրական դիրքով կարողեին ազդել միմյանց վրա՞ կամ ժառանգել միմյանցից որոշ հատկություններ՞


Հիմա անցնենք Հրեաներին եվ նրան թե որտեղից վերցվեց Հին Կտակարանը.
Շեշտում եմ հին կտակարանը!!!

Ինձ թվումա բոլորսել գիտենք թե ինչա Ավեստան ու Թե ովա Զրադաշտը.
Օրինակ քեզ Monk ինքը հայտնի կլինի Եղիշեյի ու մեր մյուս պատմիչներից որպես կրակախաշտության կամ ինչպես հաճախ են ասոիմ մոխրապաշտության հիմնադիր.
Բայց եթե զրադաշտականությանը համարենք կրակապաշտություն նույն կերպ կարողենք քրիստոնեությունը անվանել խաչապաշտություն. Վորը բացառձակ սխալ կլինի.

Ըստ Պլինիոսի Զրադաշտը եղելա Քրիստոսից մինչեվ 6000 տարի առաջ Չնայած որ Քրիստոնյաների Ժամանակագրությամբ 6000 տարին մ.թ.ա անցնումա Ադամի թվականից ( Պարզվումա որ ոչ բոլորնեն ադամից ։)
Միուսները նշումեն 20 25 մինչեվ իսկ 30 դար Քրիստոսից առաջ.
Իդեպ Ղեվոնդ Ալիշաննել ունի ես թիվը.
Մեր պատմիչներնել ըստ Ալիշանի թվագրումեն մ.թ.ա 2000 տարի առաջ. Ըստ Սվիդասի տրոյական պատերազմից 500 տարի առաջ.
Նշեմ որ ըստ Ալիշանի մեր պատմիչները ասումեն որ Զրադաշտը ծնվելե Ուրմիա քաղաում ու այս քաղաքի մասին գրելիս միշտ ավելցրել էն «Քաղաք Հայոց». Ու ասումեն որ կարողեր լինել ինչպես Հայ ենպեսել Պարսիկ կամ Մար. Իսկ Պարսիկները համարումեն ոչ միայն իրենց հայրենակից այլ իրենց աքեմենյան արքեունի ցեղից.


Ասեմ Որ ավեստա Հայերեն թարգմանվում է «Հավաստի բան»
Ասեմ որ Բոլորը անխտիր խոսովանումեն որ Զրադաշտականությունը մարդկության վրա ամենա մեծ ազդեցեւթյուն թողած ուսմունքնա.
Զրադաշտնա առաջինը ասել որ՝
1. Արարիչը մեկնա.
2. Զրադաշտի 3 կանոնները աստվածապաշտ մարդու համար «Բարի Միտք, Բարի Ղոսք, Բարի Գործեր»
3. Որ կա դժողք կա դրաղ ու կա քավարան
4. Որ կգա Փրկիչ «Սոաշյանտ»
5. Որ կգա ժամանակ որ երկրի վրա կտիրի Բարու բացառձակ իշխանությունը, որ աստծո հրեշտակները կգան ու կկռվեն չարի դեմ ու բոլլոր մեռելները հարություն կառնեն ու կլինի մեծ դատաստանի օր.
6. Որ կա ետմահյա դատաստան. Որ հոքու ետմահյա կայնքը կախվածա մարդու երկրային կյանքի գործերից.
7. Արքելելա ցանկացաց տեսակի կենդանական զոհաբերությունները. Աստծուն զոհաբերելեն միայն բուսականություն. Ինչը որ չենք տեսնում ոչ հրեաների մոտ. Եվս մեկ անգամեմ շեշտում արգելելա զոհաբերությունները Քրիստոսից եթե ոչ հազարավոր տարիներ ապա գոնե հազար տարի առաջ.



Զրադաշտը համարվումա մարդկության ԱՌԱՋԻՆ Մարգարեն ու վողջ քրիստոնյա ու ոչ քրիստոնյա գիտակից աշխարհը համարումա նրան առաջինը ով ասելե միաստվածության գաղափարը.
Ահուրա-Մազդան. Որմուզդ իսկ հայերեն Արամազդը որպես Հոգևոր ու մարմնական կյանքի Արարիչ աստված.
Ամենամեծ տարբեությունը Քրիստոնեությունից ու յեբռյականույունից եղելա են որ Համարվելա որ Արամազից առաջ եղելա Անսահման Ժամանակը «ԶՐՎԱՆԸ» Ու Բոլորնել գիտեն ու ինչքանով վոր եսեմ հիշում հենց ինքը Պլատոնը ասումա վոր Սոկրատը շատ խորնա ուսումնասրել Զրադաշտականությեուն. Ու Պլատոնականության հիմքում ելի հենց զրադաշտի փիլիսոփյություննա ընկած. Հենց են Պլատոնականությունը որի աշակերտնա իրան համարում Պատմահայր Խորենացին ասելով «Ես նոր Պլատոնի Աշակերտնեմ»
Իսկ մեր ժողովուրդը անգամ 20–րդ դարում դեռ պահումա Զրադաշտական ու մինչ զրադաշտական հեթանոսական ավանդույթները.
Իսկ մեր եկեղեցականները սուս ո փուս իրանցովեն անում ամեն ինչ… Սկսած Վառթվառից տրնդեզով, բան չի մնացել որ նավասարդ նել դառնա Հայ Առաքելական Եկեղեցիու տոներից. Հանկարծ թող չթվա թե չեմ հարգում հայ եկեղեցին. Ես Հայեմ ու Հայ եկեղեցին կա որպես մի ճանապարհ որը ուղեկցումա Հայ ազգին դեպի աստվածայինը. Դեպի լույսը աստծո! Ու վերջի վերջո ցանկացաց ուսմունք որը կոչվածա որ ցույց տա մարդուն ճանապարհ դեպի աստված Ողջունելիա ու Աստվածային. Ուղղակի եկեկք բացենք փակագծերը ու տարբենք մարկայինը աստվածայինից. Չանաչենք մեր արմատնները. Թողնենք մի կողմ են թյուր կարծիքը որ մինչ քրիտոնեությունը մեր նախկինները իրար միսեն կերել կամ նվիրել աստվածներին. Իսկ ինչ Վերաբերվումա ինքնասպանությանը եկեք չմոռանանք որ մեր օրերումել կան անմիտ մարդիք ու ոչթե հանուն աստծո կամ հանուն են վշտի որ որբեն տեսել իրենց ազը առանց հանգուցյալ թաքաորի. Այլ հանուն ինցչոր Կուռտի կամ Ջոն Բոնեմի իրանց կյանքին վեռչեն տվել.

Հրյաները ուղղակիորեն առտագրել էն Ավեստայից ու ելի շատ ու շատ աղբյուրներց հին Կտակարանը Իրենց ժողովրդի համար, Խառնելով իրենց ցեղի պատմության հետ…
Ասածներիցս Ոչմի բանը չի վերաբերվում նոր կտակարանին կամ Քրիսոսին. Ու թող հավատավոր մարդը հանկարծ չկասկածի իրա հավատքի վրա. Ուղղակի պատասխանումեմ իմ իսկ հարցին թե ինչի հիման վրայա գրվել Հին կտակարանը ու
Ու որ կապ չունեն Քրիստոսի ուսմունքի հետ Մովսեսի կամ հրեաների պատմությունը որին հենց ինքը Քրիստոսը համարումա Հոր կողմից սատանայի որդին. Ու օվքեր չնդունեցին Քրիստոսին (թող չթվա թե հրեա ազգի դեմ ինչվոր բան ունեմ. Ուղղակի նոր Կտակարանից մեջբերում եմ անում.) (աստվածաշունչ ըստ Հովանու եթե չեմ սխալվում)

Հարգանքներով Նա…

[Janita Hero]

Հեթանոսությունը ես ընկալում եմ , որպես գեղեցկություն...ու կարծում եմ դա բավական է, որպեսզի կողմնակից դառնալ Նրան...

ցավում եմ բայց ոչ բավարար՝ հավիտենական ԿՅԱՆՔ ունենալու համար……

[Janita Hero]

Ասածներիցս Ոչմի բանը չի վերաբերվում նոր կտակարանին կամ Քրիսոսին. Ու թող հավատավոր մարդը հանկարծ չկասկածի իրա հավատքի վրա. Ուղղակի պատասխանումեմ իմ իսկ հարցին թե ինչի հիման վրայա գրվել Հին կտակարանը ու
Ու որ կապ չունեն Քրիստոսի ուսմունքի հետ Մովսեսի կամ հրեաների պատմությունը որին հենց ինքը Քրիստոսը համարումա Հոր կողմից սատանայի որդին. Ու օվքեր չնդունեցին Քրիստոսին (թող չթվա թե հրեա ազգի դեմ ինչվոր բան ունեմ. Ուղղակի նոր Կտակարանից մեջբերում եմ անում.) (աստվածաշունչ ըստ Հովանու եթե չեմ սխալվում)

Հարգանքներով Նա…

խնդրում եմ կոնկրետ հղում

[Mogus]

խնդրում եմ կոնկրետ հղում

Ավետարան ըստ Յովհաննեսի Գլուխ Ը. շնացող կինը։ 44

[may]

Անձնական կարծիք.

Սիմվոլիկայի հիմքում հաճախ խաչ կամ խաչի թևեր են ընկած, ապացույց` գերմանական նացիստների խորհրդանիշը: Նացիստները քրիստոնեության հետ կապ չունեն, չէ?

Եվ եթե չեմ սխալվում, առաջին քրիստոնյաները միմյանց ճանաչելու համար խաչակնքվել են, այսինքն գաղտնի այբուբեն են ունեցել: Ուրեմն այն գալիս է հենց առաջին դարից:

Հին Կտակարանի համար էլ մտածում եմ, որ դա զուտ մարդ-Աստված հարաբերության պատմություն է, որից ի դեպ արժի դասեր քաղել, և հրեաների փոխարեն կարող էր հայ ազգը լինել:

Եվ մի հարց.
Արդյոք մենք խաչը պաշտում ենք? թե այն ընդունում ենք իբրև փրկության խորհրդանիշ?