Ի դեպ ժամանակակից պատերազում հենց փոքրամարմին զինվորների կողմում է առավելությունը, ավելի շարժուն են և, գլխավորը, ի համեմատ խոշորամարմինների, ավելի քիչ խոցելիՄարկիզ-ի խոսքերից
Հա, դե մենք փոքրամարմին ազգ ենք…
Ի դեպ ժամանակակից պատերազում հենց փոքրամարմին զինվորների կողմում է առավելությունը, ավելի շարժուն են և, գլխավորը, ի համեմատ խոշորամարմինների, ավելի քիչ խոցելիՀա, դե մենք փոքրամարմին ազգ ենք…
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Ժամանակակից մարտում լավ տեխնիկապես համալրված ու ժամանակակից զենքով զինվորի կողմն է առավելությունը: Մենք չունենք մնան համալրումներ ու զենքեր: Բայց մեր ռազմական դաշնակից«՞» Ռուսաստանը ունի: Երկիրը արդեն ռուսներն են օկուպացնելու: Խաղաղ օկուպացիա ա գնում, իսկ «հարնասեր հայեր» -ը դա չեն նկատում: Հալա միամիտի նման կարծում են, որ մեր թշնամին գալու ա անթրաշ, փնթի ազերի տեսքով ու անկապ МБП-1 -ի վրա նստած, հին մոսինն էլ ձեռքը:Ի դեպ ժամանակակից պատերազում հենց փոքրամարմին զինվորների կողմում է առավելությունը, ավելի շարժուն են և, գլխավորը, ի համեմատ խոշորամարմինների, ավելի քիչ խոցելի
էսպես չի մնա
Բայց ոնց եք կարողանում ամեն ինչ քաղաքականացնել??Խոսքը լրիվ ուրիշ բանի մասին է...
Ինչ վերաբերվում է ռուս-ամերիկացի մշտական վեճում ում կողմը լինելուն - ապա խելոք մարդու համար այստեղ կա միակ մի ճիշտ... Հայաստանը չունի մշտական բարեկամներ, ունի մշտական շահեր...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Lion ջան դու կարա՞ս առանձնացնես քաղաքականությունը մեր առօրյա ապրելակերպից: Խի էդ անտեր պատերազմը ինչի՞ ա լինում: Քաղաքականություն չի՞: Կարող ա ժողովուրդը դուրս ա գալիս ու որոշում, որ պիտի գնա ու հարձակվի ասենք Իրանի վրա: Որպեսզի ժողովուրրդը անձնազոհ պայքարի իր երկրի համար, նախ պետք ա երկիրը երկիր դառձնել:Բայց ոնց եք կարողանում ամեն ինչ քաղաքականացնել??
Ինչ վերաբերվում է ռուս-ամերիկացի մշտական վեճում ում կողմը լինելուն - ապա խելոք մարդու համար այստեղ կա միակ մի ճիշտ... Հայաստանը չունի մշտական բարեկամներ, ունի մշտական շահեր...
Մի հատ սեն օրինակ բերեմ: Ծայրահեղ, բայց մոդել ա:
Ես հալա չեմ լսել, որ համակենտրոնացման ճամբարի գերիները դուրս գան ու իրանց ճամբարը արյան գնով պաշտպանեն: Մարդուն իրա երկրում որ հալածյալ են սարքում, գռոշներով աշխատացնում կամ սոված պահում, երկիրը գնալով նմանվում ա հմակենտրոնացման ճամբարի: Ինչքան շատ նմանվի, էնքան ցանկությունը քչանալու ա էս երկրի համար մարտի դաշտ գնալ:
էսպես չի մնա
Հա, հասկացանք... Այդ դեպքում ուղղակի ասա, որ պատրաստ չես կռվել ՀՀ-ի համար: Թե չէ այս թեման հակառուսական վիպոդների հեչ տեղը չի /ըստ իս, իհարկե/...
Ավելացվել է 2 րոպե անց
Ի դեպ, ասեմ, շատ բարդ հարց է... ու միանշանակ ոչ մի կողմն էլ ճիշտ չէ:
Տես, դու պատրաստ չես կռվել: Քո ընտրությունն է, բայց այդ դեպքում պատասխանիր. պատրաստ ես այս երկիրը թուրքին հանձնել? Եթե այո, ապա հարցերս սպառված են...
Մյուս կողմից - լավ գիտենք, ինչ վատ են ապրում այսօր ազատամարտիկները, լավ գիտենք, որ նրանիցից շատերը կյանք են դրել, իսկ իրենց ընտանիքները սովում են, շատերը առողջություն են դրել, բայց ոտով են ման գալիս... իսկ պատերազմի ժամանակ թկունքում թաքնվածները հիմա ջիպերով են պտտվում...
Լավ գիտենք... բայց ինչ ես առաջարկում, դա ասա...?
Վերջին խմբագրող՝ Lion: 04.11.2008, 13:48: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Լիովին համամիտ եմԷնքան ենք ռուսից կախման մեջ մնացել, որ ամբողջ ազգով դարձել ենք ռուսիֆիկացված
Ապրեք... եկեք սկսենք վիճել, թե ում կողքը կանգնեք... Ու ամենացավալին այն է, որ և ռուսը, եվ Արևմուտքը խորապես թքած ունենա Հայաստանի ու հայ ազգի շահերի վրա: Իսկ մենք դեռևս մոլորված հորթուկների պես վիճում ենք... ռուսը լավն է, չէ, սա Կարսը տվեց թուրքին, եվրոպացին է լավը, չէ, սա էլ Կիլիկիան զիջեց...
Հայեր, ուշքի եկեք. Մեր հույսը եկեք նախ և առաջ մեր վրա դնենք, իսկ հետո, հաշվի առնելով մեր ազգի իրական շահերը, ընտրենք տվյալ ժամանակի համար պետքական դաշնակից...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
ու ղեկավար
էսպես չի մնա
Չփոշմանելու համար պայքարելը - սխալ է...
Պիտի կռվես, որ ՀՊԱՐՏԱՆԱՍ
Դա կենդանական բնազդի մաս է կազմում, սեփական ընտանիքը, ազգը պաշտպանելը ու հանուն նրանց պայքարելը, արդեն ասել եմ - պայքարում են բոլորը ամեն օր, աշխատանքի գնալով ու տուն կառուցելով, պահելով։
Եթե ինչ որ մեկը պատրաստվի զրկել քեզ այդ իրավունքից, ակընհայտ է, որ պայաքարելու ես բոլոր հնարավոր միջոցներով - չպայքարել նշանակում է դավաճանել սեփական ընտանիքին։ ՈՒրիշ բան եթե ընտանիքդ Հայաստանում ապրել չի ցանկանում ու բոլորով միասին լքելու եք Հայաստանը - բայց որտեղ էլ որ տեղափոխվես այնտեղի համար պիտի պատրաստ լինես կռվելու ու դա էլ քո հայրենիքն է - այն տարածքն, որտե դու ու քո ընտանիքը ապրել ու գոյատևել են ցանկանում։
Իզուր չէ կարևորվում, որ պաշտպանվող ամեն սահմանամերձ գյուղում մարդիկ ապրեն, առանց այդ հարազատների, ընկերների, ծնողների ու երեխաների պայքարելն անիմաստ է դառնում, դրա համար էլ ազատագրված տարածքները չեն բնակեցնում...
Այ ստեղ համաձայն չեմ. էդ երբվանից ա Արցախը Հայաստանի սիրտը? Էդ էլ նոր գաղափարախոսական պահ ա? ասենք հրեաների Սիոնի պատմությունը? Ախր տենց պետք չի: Ոչ թե Հայաստանը պիտի միանա Արցախին, այլ Արցախը՝ Հայաստանին /եթե իհարկե միանա/:
ու հետո... կարևոր չի արդեն, թե այդ տարածքում ովքեր են ապրում. հայեր, թե թուրքեր? էդ տարածքը մեր անվտանգության երաշխիքներից ա ու մեզ պետք ա: Էդ տարածքը ստրատեգիական նշանակություն ունի. թե չէ պետք չի ասել, որ եթե արցախցին փախչում է Արցախից, մենք ինչու կռվենք?
Ամեն ինչ պետք է կառուցել դե յուրե գոյություն ունեցող ՀՀ-ի շուրջը, ոչ թե նույնիսկ դե ֆակտո էլ գոյություն չունեցող ԼՂՀ-ի, որի անվանումն արդեն իսկ վանող է: Իսկ արցախցիների քաջության վրա չեմ կասկածում
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Եթե արցախում ժողովրդավարությունը ավելի շուտ հաստատվի, ինչու չէ, Հայաստանը թող միանա Արցախին....
Ով հայ ժողովուրդ, քո միակ փրկությունը քո հավաքական ուժի մեջ է:
Քույրիկ ջան, դու գոնե հասկանում ես ինչ ես գրել? Գրել ես, ոչ թե Հայաստանը պտի միանա Արցախին, այլ Արցախը Հայաստանին: Եթե չհասկացար, թե սխալդ որտեղ է, ես ասեմ: Դու Արցախը և Հայաստանը դիտարկում ես որպես առանձին միավորումներ և միավորվելու ինչ-որ խնդիր ես տեսնում, և նույնիսկ այդ միավորման մեջ առաջնայնություն ես ուզում որոշես: Բայց ամբողջ խնդիրը էն ա, որ Արցախը Հայաստանի մասն ա, ինչպես Զանգեզուրը, Լոռին ու Շիրակը: Միթե այսքանը հասկանալը շատ դժվար ա? Խի չեք ուզում այս տարրական բանը ընդունել...Այ ստեղ համաձայն չեմ. էդ երբվանից ա Արցախը Հայաստանի սիրտը? Էդ էլ նոր գաղափարախոսական պահ ա? ասենք հրեաների Սիոնի պատմությունը? Ախր տենց պետք չի: Ոչ թե Հայաստանը պիտի միանա Արցախին, այլ Արցախը՝ Հայաստանին /եթե իհարկե միանա/:
ու հետո... կարևոր չի արդեն, թե այդ տարածքում ովքեր են ապրում. հայեր, թե թուրքեր? էդ տարածքը մեր անվտանգության երաշխիքներից ա ու մեզ պետք ա: Էդ տարածքը ստրատեգիական նշանակություն ունի. թե չէ պետք չի ասել, որ եթե արցախցին փախչում է Արցախից, մենք ինչու կռվենք?
Ամեն ինչ պետք է կառուցել դե յուրե գոյություն ունեցող ՀՀ-ի շուրջը, ոչ թե նույնիսկ դե ֆակտո էլ գոյություն չունեցող ԼՂՀ-ի, որի անվանումն արդեն իսկ վանող է: Իսկ արցախցիների քաջության վրա չեմ կասկածում
Իսկ այն, որ Արցախը իրոք Հայաստանի սիրտն ա, դրանում համոզվում ես, գոնե մեկ անգամ այնտեղ լինելով: Միայն բնությունը և մարդկանց սովորույթները հերիք են: Ու այնքանով է Արցախը Հայաստանի սիրտը, որ այնտեղ հայկական սովորույթները, հայկական խոհանոցը, հայկական երգ ու պարը ամենամաքուր ձևով են պահպանվել: Եթե էդքանի մասին տեղյակ չես, խորհուրդ եմ տալիս մի անգամ, մի օրով այցելել, չես փոշմանի:
Եղբա՛յր, սխալ ֆորում ես ընտրել: Գնա՛, թուրք-ադրբեջանական ֆորումներում գրանցվիր ու էնտե՛ղ վայեվատ արա: Իսկ էստեղ հանգիստ ասում ենք էն, ինչ կա՝ ստատուս քվոն. Ղարաբաղը դեռ Հայաստանի մասը չէ: Իսկ սիրտը լինել չի էլ կարող, ինչպես սիրտը չեն Լոռիդ, Զանգեզուրդ ու Շիրակդ: Հիմա ես է՛լ եմ ասում՝ Արցախը պետք է միանա Հայաստանին: Սխալ բան ե՞մ ասում: Թե՞ արդեն էդպես է: Ցանկալին իրականության տեղ ես ընդունում, ախպե՛րս:Բայց ամբողջ խնդիրը էն ա, որ Արցախը Հայաստանի մասն ա, ինչպես Զանգեզուրը, Լոռին ու Շիրակը: Միթե այսքանը հասկանալը շատ դժվար ա? Խի չեք ուզում այս տարրական բանը ընդունել...
DIXIcarpe noctem
Ընկեր ջան, թուրք-ադրբեջանական ֆորումներում վայեվատ անելու ցանկություն ընդհանրապես չունեմ: Ես էստեղ հանգիստ ասում եմ այն ինչ կա: Այլ բանա, թե դու Հայաստան ու Արցախ ասելով ինչ ես հասկանում: Դու Հայաստան ասելով հասկանում ես ՀՀ, 29800քմ տարածքով ու 3000000 բնակչությամբ, իսկ ես Հայաստան ասելով այլ բան եմ հասկանում: Եթե քեզ թղթաբանությունն ու չինովնիկների դերասանական ելույթներն են հետաքրքրում ու դրանց վրա հիմնվելով ես կարծիք արտահայտում, ապա ես դրանով չեմ զբաղվում, որովհետև դա իմ համար երկրորդական ու նույնիսկ երրորդական է: Իմ համար բավական է գնալ Հայաստանի (իմ իմացած Հայաստանի, ոչ թե քո) որևէ շրջան, այցելել մի գյուղ, շփվել մարդկանց հետ ու հասկանալ, որ սա իմ երկիրն է, ինչպես իմ երկիրն է Լոռին, Սյունիքը, Շիրակը, Արցախը, Ջավախքը: Պարզապես ես ու դու տարբեր բաների մասին ենք խոսում:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ