Ո՞վ է պատրաստ պաշտպանել հայրենիքը մարտի դաշտում

[Արիացի]

Ոչի՞նչ որ էս գրառմանդ առձագանքներն էլ չեմ կարդում, քո պատասխանն էլ էդ արձագանքներին: Իմ համար ամեն ինչ պարզ ա:

Դե լսի հիմա ես խորապես թքած ունեմ պետության ու հայրենիքի սահմնման վրա: Ինձ դա չի կշտացնում: Դու մի բան հասկացի ես իմ երեխուն վաղը չեմ դնելու բացատրեմ որ մեզ պետությունն ա սոված պահում, իսկ հայրենիքի համար պետք ա կյանքդ տաս: Իմ համար տենց վիրտուալ հասկացություն չկա «հայրենիք»: Ի՞նչ հայրենիք սա պետություն ա ոչ մի հայրենիք գոյություն չունի: Այլապես Ամերիկան ոչ ոքի հայրենիքն էլ չէ, բայց ամեն ամերիկացի հպարտ է զգում, որ ամերիկացի է, ու դա պետության շնորքն է, ոչ թէ հայրենիքի: Էդ հայրենիք հասկացությունը աղանդի պես մի բան ա: Փոքրուց սերմանում են մեջներս, որ հետո մեզ գզզելուց ասեն դա պետությունն ա, իսկ որ պետք լինի գնալ մեռնել՝ հայրենիքի համար ա: Հալա ինձ տարբերությունը բացատրի: Մենակ չասես դա իմ ընտանիքն ա , ծնողներս ... ես դա գիտեմ, պետությունդ հենց իրանց ա առաջինը աչքաթող արել:

Ընկեր ջան, հենց ամբողջ խնդիրն էլ էն ա, որ դու առաջին հերթին կշտանալու մասին ես մտածում: Ու դրանից էլ առաջանում են քո բոլոր մնացած պրոբլեմները: Քանի դեռ կշտացած չես, քո համար հայրենիք, ազգ ու նման <<վիրտուալ բաներ>> գոյություն չունեն: Բայց ես, անկեղծ հույս եմ տածում ու ցանկանում եմ, որ դու միշտ կուշտ լինես: Չեմ ուզում քեզ երկար բարակ բաներ բացատրեմ: Քո դիագնոզը գիտեմ ու հետևաբար, քո հետ վիճելը անիմաստ ա: Ու ես գրառում եմ կատարում, ոչ թե քեզ ինչ-որ բան ապացուցելու համար, այլ նրա համար, որ գոնե քո նմանները չշատանան:
Վերջում միայն մի բան ասեմ: Եթե էդքան մտահոգված ես, որ մի օր կարողա երեխայիդ ստիպված լինես բացատրել, թե ինչու են ինչ-որ մարդիկ սոված ու ինչու է աշխարհը էսքան անարդար, իմացիր, որ երեխադ մինչև պետություն, նախագահ, իշխանություն, անշարժ գույքի շուկա ու մնացած նման գաղափարներին ծանոթանալը ու դրանց մասին լսելը, դեռևս օրորոցից <<Արի իմ սոխակ>> ա լսելու ու մի օր կարող ա գա ու քեզ հարցնի. <<Պապ, ինչի մասին ա էս երգը?>> մտածիր, թե ինչ պիտի պատասխանես, որ որդիդ քեզնից գոհ մնա:
Հ. Գ.
Այնտեղ, որտեղ ինձ չեք համզգա,
Այնտեղ, որտեղ ինձ չեք համաձայնի,
Չշտապեք, խնդրեմ, իսկույն անվանել,
Ուղեղի քաղհան, կամ մտքի բորբոս,
Մտածեք նաև ձեր որդու մասին,
Խոսում եմ նաև նրա անունից,
Դուք գնալու եք, իսկ նա, գալու է...
Պ. Սևակ