Մեջբերում Արիացի-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Որոշ մարդիկ գտնվում ինքնագիտակցության այնպիսի ցածր մակարդակի վրա, որ իրենց հայրենիքը նույնացնում են իրենց պետության հետ, իսկ իրենց ազգը` այդ պետության իշխանությունների: Նման ձև են մտածում նաև ադրբեջանցիք, դրա համար, որ նրանց հարցնում ես, թե ինչի համար կկռվես, ասում են 20% հողի (արհեստականորեն ձևավորված ազգի տիպիկ պատասխան): Չեմ ուզում երկար բարակ գրել, թե ինչքան ծիծաղելի ու միևնույն ժամանակ զզվելի է լսել համարյա նույն խոսքերը հայից: Կասեմ միայն մի բան: Մարտի գնում են հայրենիքի և ազգի համար (ոչ թե ինչ որ անհատների ու տների գների իջեցման համար): Այդ զգացողությամբ են հերոսացել մեր բոլոր կռիվներում ընկածները: Հավերժ փառք նրանց հիշատակին: Նրանց շնորհիվ է, որ ես էսօր խաղաղ ապրում եմ իմ հայրենիքում:
Ոչի՞նչ որ էս գրառմանդ առձագանքներն էլ չեմ կարդում, քո պատասխանն էլ էդ արձագանքներին: Իմ համար ամեն ինչ պարզ ա:

Դե լսի հիմա ես խորապես թքած ունեմ պետության ու հայրենիքի սահմնման վրա: Ինձ դա չի կշտացնում: Դու մի բան հասկացի ես իմ երեխուն վաղը չեմ դնելու բացատրեմ որ մեզ պետությունն ա սոված պահում, իսկ հայրենիքի համար պետք ա կյանքդ տաս: Իմ համար տենց վիրտուալ հասկացություն չկա «հայրենիք»: Ի՞նչ հայրենիք սա պետություն ա ոչ մի հայրենիք գոյություն չունի: Այլապես Ամերիկան ոչ ոքի հայրենիքն էլ չէ, բայց ամեն ամերիկացի հպարտ է զգում, որ ամերիկացի է, ու դա պետության շնորքն է, ոչ թէ հայրենիքի: Էդ հայրենիք հասկացությունը աղանդի պես մի բան ա: Փոքրուց սերմանում են մեջներս, որ հետո մեզ գզզելուց ասեն դա պետությունն ա, իսկ որ պետք լինի գնալ մեռնել՝ հայրենիքի համար ա: Հալա ինձ տարբերությունը բացատրի: Մենակ չասես դա իմ ընտանիքն ա , ծնողներս ... ես դա գիտեմ, պետությունդ հենց իրանց ա առաջինը աչքաթող արել: