Elmo-ի խոսքերից
Gayl ջան, եղբայր Ես ծառայել եմ հենց Մոնթեի ստեղծած գնդում: Ես շատ եմ լսել Մոնթեի խորհրդավոր մահվան մասին: Իմ երկու եղբայրները(ոչ հարազատ) զոհվեցին Արցախում բայց ոչ թե նրա համար որ ես ես և մնացածը երկրում պարզապես գոյատևենք, կամ թուրքը չասի «արա գնա ջուր բեր», այլ նրա համար, որ ես ես երկրում ապրեմ ու ես երկրից ունենամ իմ կտորը իմ 4 պատը , թեկուզ մի կտոր հող, մետրը մետրի վրա, որտեղ մի հատ գոնե խնձորի ծառ տնկեմ ու ուրախանամ: Նրանք զոհվել են, որ ես հողը մերը լինի, ոչ թե հողը մեզ վարձով տան: Վարձով, կներես էլի, ռուսն էլ ինձ հող կտա, ամերիկացին էլ, արաբն էլ, նույնիսկ ազերն ու թուրքը: Ինչով ա ես երկիրը իմ, Չուկի, Վիշապի և մնացածի երկիրը: Մենակ նրանով, որ ստեղ ե՞նք վարձակալությամբ ու ճորտի կարգավիճակով ապրում ու նույնալեզու ե՞նք, կամ մենակ նրա համար, որ մեր պապերի երկիրն ա եղե՞լ: Չէ եղբայր մեր պապերին տվել են 4 պատ, իրանք էլ էդ 4 պատը գնացել արյան գնով պահել են: Իսկ հիմա ի՞նչ են անում: Վաճառում են, հա լավ են անում վաճառում են, ես ձրի ոչինչ չեմ ուզում, բայց թող գինը նենց սահմանեն, որ կարանանք աշխատավարձով առնենք: Բայց էդ անտեր խրամատներն ու բլինդաժները անվճար ա: Հալա հաց ու ջուր էլ են տալիս, քնելու տեղ, հագուստ, զենք: Էդ ո՞նց ա տենց դառնում: Չէ ախպերս թող տեղում որպես հայրենիքի դավաճան գյուլեն գնան, ես չեմ պատրաստվում անկապ տեղը գնամ զոհվեմ: Բա որ ես զոհվեմ իմ ընտանիքի համար ո՞վ ա տան վարձ, հացի փող աշխատելու: Ո՞վ ա պաշտպանելու, ու հոգ տանելու իմ ընտանիքի մասին: Մենակ չասես պետությունը: Տեսանք ոնց երկու զոհված հարազատիս ընտանիքին տերություն արեց: Չեմ ուզում ինձ սենց հայրենիք պետք չի, ես կարամ որտեղ ուզեմ ընդեղ էլ ապրեմ, հյուրի կարգավիճակում եմ ստեղ, հյուրի կարգավիճակում կլինեմ որտեղ ուզենամ:
Մեջբերել
Էջանիշներ