Ո՞վ է պատրաստ պաշտպանել հայրենիքը մարտի դաշտում

[voter]

ՈՒտոպիստական երեխայություն է մտածել, թե ռուսները մեզ թուրքերի հետ կարող են մենակ թողնել ու իրենց զորքերը Հայաստանից կհանեն։ Նման պայմաններում ԱՄՆն հաջորդ իսկ օրն էլ իրավիճակը կվերցնի իր ձեռքը ու ոչ մի թուրք էլ ռիսկ չի անի կռիվ կռիվ խաղալ այս տարածաշրջանում։

Անկասկած մանր պրովոկացիա հնարավոր է, բայց այդքանին մենք կարող ենք դիմանալ, այն է մեկ շաբաթ, որից հետո պատերազմ սկսողին ԱՄՆն կսեփականաշնորհի, լինի դա ադրբեջան, որ համարյա զրօ հավանականություն ունի որ նա պատերազմ սկսողէ կամ նույնիսկ Թուրքիան, որ զրոյից միքիչ է ավելի հավանական, որ թուրքերը նման բան իրենց թույլ կտան...

Միակ վտանգը Ռուսների ու Թուրքերի միջև պայմանավորվածությունն է, որից իրական կարող ենք տուժել, որ արդեն մի անգամ 20րդ դարի սկզբում եղել է ու եթե Սարդարապատ չլիներ անկասկած Թուրքերն Ռուսների հետ ոչ միայն նախիջևան այլև ամբողջ հայաստանը կմասնատեին։

Որոշ առումով հայտնի խնջույքի ժամանակ Վանոի ու Վազգենի Քլինտոնի մերը հայհոյանքներում իրականություն կա, նրանք գոնէ իրենց իմացածի սահմաններում դրա պատրաստակամության առկայությունը մեր ազգում զգացել ու դրանում հաոզվել են։ եթե մեզ անելանելի իրավիճակում դնեն, բոլոի մերն էլ, ընտանեկան ալբոմնել «կարծարծենք», իհարկե, ոչ բոլոր ութ միլլիոն հայերով, բայց մի տաս հազարն էլ բավական է, իսկ որ դրա տասնապատիկը կլինի ես անձամբ համոզված եմ։

Մեզանից չեն պահանջում ինչ որ մի կտոր հող, որ մեզ պետք չի բայց իրենց վիզ պետք է, պահանջում են համաձայնվել, որ ոչ թե մենք ԱՆԿԱԽ, ՍԵՓԱԿԱՆ կամքով պիտի որոշենք Արցախում անցուդարձը այլ չգիտես, ով ու չգիտես ինչու։ Կտոր մը հող տալով տնտեսական հողային հարցը չի փակվում, այլ Հայ ժողովրդի համաձայնությունն է ստացվում իր իսկ իրավունքները ԶԻՃԵԼՈՒ պատրաստակամություն։

Այն ինչ պիտի անեն ուրիշները մեր ունեցվածքի ու պետության հետ, լինի դա Արցախ, թե Հայաստան, մենք նույնպես ու ավելին կարող ենք, հանձնելով մենք մեզ դատապարտում ենք ստրկության – հրաժարվում ենք ՏԵՐ լինելուց, ինչը նշանակում է միայն ՍՏՐՈՒԿ լինել։

Եթե մի ազգ պատրաստ չէ իր անկախության համար պատերազմելու, ապա նա արժանի է ոչնչացման....

[Gayl]

դե հիմա նայի… Ռո)սաստանը ջանք չի խնայում, որ էս հարցը արագ լուծվի, ու եթե մենք չկատարենք բոլոր «հրահանգները», միգուցե նրանք էլ հրաժարվեն դաշնակցային պարտքը կատարելուց, սահման պահելուց… մենք մեր ռազմական ուժերով չենք կարողանա պահել 400 կմ-ոց սահմանը

բացի այդ, եթե ինչ-որ բան էլ զիջենք, Արցախը այդ ցուցակում չկա

մեկ էլ հետևյալը ասեմ. ես էլ կտրականապես դեմ եմ որևէ զիջման, բայց որ ռեալ ենք նայում իրողությանը, այլ ելք չկա. կամ կոմպրոմիս կամ պատերազմ. դուք ո՞րն եք ուզում

Այսօր Ռուսաստանը ՍՍ ին դրել է տուպիկի մեջ և դրա գինը Արցախն է,իսկ Արցախը չպետք է հանձնել պետք է պահել անգամ պատերազմի գնով վերջ ուրիշ բան լինել չի կարող նրանք Արցախն են ուզում:

[Ambrosine]

Ախր ինչի էք էտքան սխալ հասկանում իրավիճակը
Կռիվը ոչ մենք կսկսենք, ոչ էլ ազերիները:
Առաջին անգամ սկսեցին ռսները, ու հետո իրար հետ կռվացնելուց հետո /բառիս բուն իմաստով / քաշվեցին մի կողմ որ իրար կոտորենք:
Հիմա դա ռսներին չի հաջողվում անել, քանի որ եռանախագահություն է: Հենց որ էլի էս ռեգիոնը տվին ռսի քմահաճույքին, նորից մի իրար հետ կկռվացնի: Սակայն սա հլա դեռ չի երևում թե երբ կհանձնեն, քանի որ ամերիկոսները պարսիկների հարցն են շուտով լուծելու

եթե ուզում ես առաջացած խնդրի ակունքները գնալ, ուրեմն ասեմ, որ կա էսէնբե - 68 /մի տեղ էլի գրել եմ/. էդ ԱՄՆ-ի ծրագիրն էր՝ վերացնելու ԽՍՀՄ-ը. ու ասենք Հայաստանն ու Ադրբեջանը թշնամաբար չէին իրար հետ /հարցը նայենք քաղաքակն տեսանկյունից, էմոցիաները թողեք մի կողմ/… Գնահատենք իրավիճակը. հայերը Ադրբեջանում մոտ 250 հազար էին, Կիրովաբադը հայերի ձեռքն էր… իրար մեջ շատ ուժեղ առևտուր էր գնում… ու հանկարծ մի տեղ հայ սպանեցին, մի տեղ ադրբեջանցի... Սումգայիթ եղավ՝ իշխանությունների թողտվությամբ… սենց խառը բաներ....
ազգամիջյան կռիվներ հրահրեցին ու հանգեցրին պատերազմի… ես վերևը հարց էի դրել, թե ի՞նչ տվեց ու ի՞նչ տարավ մեզնից պատերազմը… բայց ոչ մեկդ ուշադրություն չդարձրիք. գուցե պատճառը նրանում է, որ դուք էլ չեք կարողանում որոշել… մի բան պարզ է, եթե մենք կորցնենք Արցախը, ուրեմն մեր ռազմական հաղթանակը դառնում ա զրո, տեղից էլ մյուս առումներով պարտվել ենք /շատ բան ենք կորցրել, թեկուզ՝ սպառման շուկա/

[Elmo]

Չեմ ուզում վիճեմ /երեկ ամերիկոսների զինվորական կանալն էի նայում մի հինգ ժամ, ու ասեմ որ հզոր էր / :
Հա… չեմ ուզում վիճեմ, քանի որ մեր համար կարևոր չի թե ով ում կդոմփի: Կարևորն որ մենք ենք մեջտեղում դոմփվելու աչքիս: Ու էտ երկիր-երկիր հրթիռների տարափի տակ մարդի դաշտ էլ չի լինի, որ գնաս թուր ու թվանքով կռվես

Հա եթե սկսվի հաստատ մենք առաջինն ենք դոմփվելու: Բայց սկսել չսկսելու հարցում համոզված չեմ: Չնայած... դու մոտիկ ես ապրում, ավելի շատ կիմանաս: Կուրորեն հավատում եմ քեզ:

[dvgray]

Հա եթե սկսվի հաստատ մենք առաջինն ենք դոմփվելու: Բայց սկսել չսկսելու հարցում համոզված չեմ: Չնայած... դու մոտիկ ես ապրում, ավելի շատ կիմանաս: Կուրորեն հավատում եմ քեզ:

հասկանում եմ սարկազմտ: էս ինետային դարում մոտիկը նա է, ով հետևում ա ու փորձում ա օբեկտիվ մտածել /ասում եմ փորձում ա, որովհետև մաքուր օբեկտիվ անգամ Նասսայում չեն մտածում /

նայիր ամեիկոսների ռազմական արշաբվանքների աշխարհագրական գծագրությանը, ու փորձիր որպես ԱՄՆ-ի շտաբի պետ դերի մեջ մտնել:

իսկ որպես աշխարհագրորեն մոտիկ ասեմ, որ "կատաստրոֆիկ" ձևի ընկնում են այստեց բենզինի ու դիզելի գները: Բերզինը արդեն հասել են մեկ լիտի համար կանադական 81 ցենտի սահմանագծին: Ու հետևելով մամուլին, նկատում եմ որ համ Ռուսիայում, համ էլ Իրանում իրավիճակը լարված է: Իրանում անգամ տնտեսականը դառնում է կատաստրոֆիին մոտիկ:

Էլի են ասում, իմ դարդը առաջին հերթին մեր ժողովուրդն ա

[dvgray]

եթե ուզում ես առաջացած խնդրի ակունքները գնալ, ուրեմն ասեմ, որ կա էսէնբե - 68 /մի տեղ էլի գրել եմ/. էդ ԱՄՆ-ի ծրագիրն էր՝ վերացնելու ԽՍՀՄ-ը. ու ասենք Հայաստանն ու Ադրբեջանը թշնամաբար չէին իրար հետ /հարցը նայենք քաղաքակն տեսանկյունից, էմոցիաները թողեք մի կողմ/… Գնահատենք իրավիճակը. հայերը Ադրբեջանում մոտ 250 հազար էին, Կիրովաբադը հայերի ձեռքն էր… իրար մեջ շատ ուժեղ առևտուր էր գնում… ու հանկարծ մի տեղ հայ սպանեցին, մի տեղ ադրբեջանցի... Սումգայիթ եղավ՝ իշխանությունների թողտվությամբ… սենց խառը բաներ....
ազգամիջյան կռիվներ հրահրեցին ու հանգեցրին պատերազմի… ես վերևը հարց էի դրել, թե ի՞նչ տվեց ու ի՞նչ տարավ մեզնից պատերազմը… բայց ոչ մեկդ ուշադրություն չդարձրիք. գուցե պատճառը նրանում է, որ դուք էլ չեք կարողանում որոշել… մի բան պարզ է, եթե մենք կորցնենք Արցախը, ուրեմն մեր ռազմական հաղթանակը դառնում ա զրո, տեղից էլ մյուս առումներով պարտվել ենք /շատ բան ենք կորցրել, թեկուզ՝ սպառման շուկա/

Աստղ
ինչ դուրս եկավ: Որ ոչ մենք ենք սկսել պատերազմը ոչ էլ ազերիները: ու հիմա էլ նույնը կլինի, եթե լինի: Այսինքն մենք ու ազերիները չենք սկս: Կսկսսեն մեզ իրար դեմ բզզել, ու պրովակացիաներ անել "մեծ" ազգերի որևէ մեկը: Իսկ քանի որ նրանք շատ են առայժմ մեր ռեգիոնում, ապա ոչ մեկին էլ դա իրենք թույլ չեն տա:
91-ին ռսները այս ռեգիոնոիւմ տեր ու տիրական էին , ու ինչ որոշել էին, առանց մեծ գլխացավանքի իրականացնոմ էին: Ճիշտ ա, ժուռնալիստները գոռգոռում էին, բայց դրանից ռուսական մոռդաբոյը երբեք էլ չի վախեցել:

[Dayana]

Դիվ երեկ էնքան էս թեմայում գրառում արեցիր, ես էլ բնականաբար կարդացի, երազիս անընդհատ պատերազմական դրություն էր է ինչ սարսափելի երազ էր /ուղիղ 14 ժամ /

Բայց ամենասարսափելին էն էր, որ հայրիկս ու երբայրս պատրաստ կանգնել էին մարտի դաշտ մեկենլու

[Elmo]

հասկանում եմ սարկազմտ: էս ինետային դարում մոտիկը նա է, ով հետևում ա ու փորձում ա օբեկտիվ մտածել /ասում եմ փորձում ա, որովհետև մաքուր օբեկտիվ անգամ Նասսայում չեն մտածում /

նայիր ամեիկոսների ռազմական արշաբվանքների աշխարհագրական գծագրությանը, ու փորձիր որպես ԱՄՆ-ի շտաբի պետ դերի մեջ մտնել:

իսկ որպես աշխարհագրորեն մոտիկ ասեմ, որ "կատաստրոֆիկ" ձևի ընկնում են այստեց բենզինի ու դիզելի գները: Բերզինը արդեն հասել են մեկ լիտի համար կանադական 81 ցենտի սահմանագծին: Ու հետևելով մամուլին, նկատում եմ որ համ Ռուսիայում, համ էլ Իրանում իրավիճակը լարված է: Իրանում անգամ տնտեսականը դառնում է կատաստրոֆիին մոտիկ:

Էլի են ասում, իմ դարդը առաջին հերթին մեր ժողովուրդն ա

Դիվ ջան մենք էլ կորցնելու բան չունենք: Ինչ հնարավոր էր կորցրել ենք: Մարդկային զոհեր չլինեն, մնացածը հեչ: Աթեիստը մի անգամ ցիտեց մեկի խոսքերը(չեմ հիշում ում) «եթե մենք կթու կով ենք խոշորների ձեռքում, ապա ավելի լավ կլինի ԱՄՆ-ի ձեռքում լինենք, որովհետև կթելուց առաջ, գոնե կերակրում ու խնամում ա, իսկ ռուսները՝ ոչ, դրանք մենակ կթում են»: Համամիտ եմ: Բեր սենց վերցնենք, եթե ամերիկոսները հարձակվեն պարսիկների վրա, ուրեմն ռուսներին մի ձև կամ նեղել են, կամ կաշառել: Նրանց թաթի տակից դուրս կգանք, կընկնենք մյուսների թաթի տակ: Արդեն էս ազգին ենքան են խեխճացրել, որ էլ տեղ չկա: Չէ մեզ ձեռք չեն տա, մեզ էնքան որ կօգտագործեն, այսինքն մեր դիրքը:

[dvgray]

Դիվ երեկ էնքան էս թեմայում գրառում արեցիր, ես էլ բնականաբար կարդացի, երազիս անընդհատ պատերազմական դրություն էր է ինչ սարսափելի երազ էր /ուղիղ 14 ժամ /

Բայց ամենասարսափելին էն էր, որ հայրիկս ու երբայրս պատրաստ կանգնել էին մարտի դաշտ մեկենլու

Աստված չանի

Ավելացվել է 4 րոպե անց

Դիվ ջան մենք էլ կորցնելու բան չունենք: Ինչ հնարավոր էր կորցրել ենք: Մարդկային զոհեր չլինեն, մնացածը հեչ: Աթեիստը մի անգամ ցիտեց մեկի խոսքերը(չեմ հիշում ում) «եթե մենք կթու կով ենք խոշորների ձեռքում, ապա ավելի լավ կլինի ԱՄՆ-ի ձեռքում լինենք, որովհետև կթելուց առաջ, գոնե կերակրում ու խնամում ա, իսկ ռուսները՝ ոչ, դրանք մենակ կթում են»: Համամիտ եմ: Բեր սենց վերցնենք, եթե ամերիկոսները հարձակվեն պարսիկների վրա, ուրեմն ռուսներին մի ձև կամ նեղել են, կամ կաշառել: Նրանց թաթի տակից դուրս կգանք, կընկնենք մյուսների թաթի տակ: Արդեն էս ազգին ենքան են խեխճացրել, որ էլ տեղ չկա: Չէ մեզ ձեռք չեն տա, մեզ էնքան որ կօգտագործեն, այսինքն մեր դիրքը:

կարծում եմ որ ռսների հատ համաձայնվել են, հաշվի առնելով որ ռսները շատ են թուլացել… /սա ուրիշ թեմա է /
մեզ ուղղակի ոտնատակ կտան: էն ցունամիի պես: մնում ա սպասել թե դա մեր վրայով կանցնի՞ թե չէ: եթե անցավ, սկի Պողոս Առաքյալը մեզ փրկել չի կարա: Ասածս ինչ ա, եթե պարսկական մի հատ օդանավ իր հրթիռներով որոշի քշել Հայաստանում ԱՄՆ դեսպանատնի վրա, ապա Երևանից բան չի մնա:

[dvgray]

Տարօրինակ ա, որ Հայաստանում ոչ մեկին չի անհանգստացնում Ամերիկյան դեսպանատուն կոչվող մեծագույն բունկեռը:
Երբ ամերիկոսները դա կառուցում էին, ապա դա կառուցվում էր իրենց ստրատեգիական կենտրոնների երկարաժամկետ ծրագրերով, որոնց ամենահավանական սցենարներում հավանաբար Իրանի դեմ պատերազմի ժամանակ Հայաստանում դեսանտային ու գլխավոր շտաբի գոյությունն էր:
իսկ Հայաստանի ժողովրդը ապրելով բոմբի վրա ՝ հեչ պետքը չի, քնած է իր համար:

[voter]

եթե ուզում ես առաջացած խնդրի ակունքները գնալ, ուրեմն ասեմ, որ կա էսէնբե - 68 /մի տեղ էլի գրել եմ/. էդ ԱՄՆ-ի ծրագիրն էր՝ վերացնելու ԽՍՀՄ-ը. ու ասենք Հայաստանն ու Ադրբեջանը թշնամաբար չէին իրար հետ /հարցը նայենք քաղաքակն տեսանկյունից, էմոցիաները թողեք մի կողմ/… Գնահատենք իրավիճակը. հայերը Ադրբեջանում մոտ 250 հազար էին, Կիրովաբադը հայերի ձեռքն էր… իրար մեջ շատ ուժեղ առևտուր էր գնում… ու հանկարծ մի տեղ հայ սպանեցին, մի տեղ ադրբեջանցի... Սումգայիթ եղավ՝ իշխանությունների թողտվությամբ… սենց խառը բաներ....
ազգամիջյան կռիվներ հրահրեցին ու հանգեցրին պատերազմի… ես վերևը հարց էի դրել, թե ի՞նչ տվեց ու ի՞նչ տարավ մեզնից պատերազմը… բայց ոչ մեկդ ուշադրություն չդարձրիք. գուցե պատճառը նրանում է, որ դուք էլ չեք կարողանում որոշել… մի բան պարզ է, եթե մենք կորցնենք Արցախը, ուրեմն մեր ռազմական հաղթանակը դառնում ա զրո, տեղից էլ մյուս առումներով պարտվել ենք /շատ բան ենք կորցրել, թեկուզ՝ սպառման շուկա/

Արցախյան պատերազմը մեզ տվեց ՀԱՎԱՏ սեփական ուժերին ու հավերժ զոհի սինդրոմից, գոնե հայության մի մասը ազատվեց։

Երբ դու ու շատ ուրիշ հայեր կազատվեն զոհի ու մարիոնետի սինդրոմից, մենք հզոր հայրենիք Հայաստան կունենաք։

Առաժմ տեսնում եմ, որ համոզված ես - ամեն ինչ որոշում են գաղտնի ուժերը ու դու միայն ուրիշի կամակատարն ես այս աշխարհում։

ԼՏՊի վախն է մտել մեջներդ, գերտերությունները, որ որոշեցին դրանց դեմ խաղ չկա - մեզ կմնա գնանք ազգովի կիեվյանից քցվեք...

Վախն լավ բան է, առանց դրա չի կարելի, բայց սեփական կամքն էլ կարևոր է, այլապես ստրուկ ես լինելու հավերժ ու եթե նույնիսկ չլինեն են գերտերեր, դու անընդհատ դրանց հնարելու էս, արձաններ ու կերպարներ նրանց համար կերտես։

[Լեռնցի]

Մի բան ասեմ, էս աշխարհում գերտերություն չկա, կան գերմարդիկ, իսկ էդ գերմարդիկ լավ գիդեն հայերին/ըստ իս/...
Հայեր ջան, մեզ մի պատգամ ունենք, վերականգնենք մեր արժեքները ու ամուր պահենք դրանք....

[Marduk]

հա, ավել է. վրիպել եմ
դե հիմա գոնե պատասխանի. ինչու?

Աստղ քո հարցի պատասխանը շատ պարզ է:
Հենց միայն նրա համար որ դու այդքան հոռետես չդառնաիր ու չկորցնեիր հավատը սեփական ուժերի նկատմամբ:

Ես հիշում եմ քո և քո մյուս ակտիվ ընկերների գրառումները մի 6 ամիս առաջ թե ինչքան ինքնավստահ էիք, իսկ հիմա ձեզնից շատերը վհատվում են:

Ու դա երևի բազմաթիվ գրառումներում:

Նույնիսկ Չինգիսխանը որ Չինգիսխան էր չեր մտնում ճակատամարտի մեջ երբ վստահ չեր սեփական հաղթանակի մեջ, քանի որ գիտեր որ դա կբարոյալքի իր բանակը:

Ես հենց սկզբից գիտեի ու պատմությունը դա արդեն ապացուցում է ու դեռ լիակատար կապացուցի որ ԼՏՊ չեր եկել հաղթելու համար: Ընդ որում դա հասկանալու համար հեչ պարտադիր չեր ծանոթ լինել ԼՏՊ -ի ու ՀՀՇ-ի անցած ուղին:

Ընդամենը պետք է ռեալ հասկանալ ինչ է նրանց դավանած գաղափարախոսությունը: Դուք ուզում եք արդարություն: Նրանք ( նրանք ասելով դա վերաբերվում է քաղաքական վերնախավի մեծ մասին ) չեն կարող ձեզ տալ այդ Արդարությունը որովհետև չեն հավատում արդարությանը:
Նրանք ձեզ կարող են տալ միմիայն Իմիտացիա: Բայց քանի որ դուք մեծ մասսամբ շուստռի հայեր եք ապա իմիտացիան շատ շուտ եք զգում ու դրանից էլ կորցնում եք հավատը ամեն ինչի նկատմամբ:

Ես իմ պատկերացումները ունեմ Արդարության մասին: Նաև ունեմ համակիրներ , որոնց թիվը աճում է....
Այնպես որ ես ուզում եմ որ Իրական Արդարության համար պայքարողները շատանան և ոչ թե հերթական քաղաքական իմիտացիոն պռոցեսսից հետո ունենանք հերթական ապատիայի մեջ ընկած զանգված:

[Surhandak]

http://surhandak.wordpress.com/2013/...կ-նոթատ/