Բարեկամ-ի խոսքերից
Կարելի ա ես էլ քննադատե՞մ
Ուրեմն, վարպետը երբ որ դրեց իր մասը, ասեցի՝ Վահագ ջան, սաղի անունները խառնել ես. հերոսի անունը Սեթ ա, շան անունը՝ սպայկ, իսկ մերին պառավ հարևանուհի ա
Ասեց՝ վայ, հեսա կուղղեմ:
Ուրեմն "ուղղածի" արդյունքում՝ Սեթը դառավ կին /հերոսի կինը/՝ Սաթենիկ անունով, հերոսը դառավ իր հարևան Թոմը, իսկ շունը էլի մնաց չգիտեմ ոնց մտքովն անցած Տուտտա, վերջում էլ ինչ-որ միսիս Պարկինսոն հայտնվեց՝ մադամ մերիի փոխարեն
մեկ էլ - հերոսը վերցնում է հեռախոսը, որ ինքը զանգի, ոչ թե պատասխանում է զանգին
Բայց լավ, հաշվի առնելով երրորդ մասում հերոսի հետգինարբուքային վիճակը, դժվար է ասել, թե որ մասում էին անունները ճիշտ…
Բայց ինչպես ինձ ասած մի հարգարժան ակումբցիկլինի՞ գոնե մի անգամ շեղվենք ստանդարտից ու չավարտենք շաբլոն երազային լուծմամբ
Ժողովուրդ... Թոմը երրորդ մարդ ա: Սեթ-Սաթենիկի սիրեկանը: Այն Սեթի, որն առաջին դեմքով է խոսում առաջին ու երկրորդ մասերում, իսկ երրորդ մասում դառնում է երրորդ դեմք: Միթե էդքան անհասկանալի էր?Համա թե պատմվածք ստացվեց: Չգիտեի, որ շները ֆրիսկիս էլ են սիրումէնպես որ Բարեկամի Սպայկին շուն դարձնելը շատ անսպասելի անակնկալ էր: Ի դեպ, էդպես էլ չհասկացա, թե ինչպես մադամ Մերրիի ոսկրացած ձեռքերը էդպես թափով մսոտացան, չլինի նա էր սկուտեղի պարունակությունը դատարկելու գործերով զբաղվում,
ի՞նչ կասես Բարեկամ այս մասին, մադամ Մերրիին չաղացնողը դու էիր
: Իսկ կատակները մի կողմ, չհաշված տեխնիկական վրիպակները՝ բավականին ուշագրավ ու զվարճալի պատմվածք էր ստացվել: Ճիշտ է, ես չէի սպասում, որ սառնարյուն Սեթը, չէ վայ Թոմը, չէ բայց ոնց-որ թե Սեթն էր
սենտիմենտալ և գինարբուքային տրամադրությունների զոհ էր դառնալու, բայց այնուամենայնիվ հետաքրքիր էր դեպքերի զարգացմանը հետևելը։ Ապրեն գրողները
Մեջբերել
Իսկ էն որ գրել էի՝ չհաշված Վարպետի բողոքները... էդ նկատի ունեի անունները՝ Սեթ–Սաթենիկ։ 
Էջանիշներ