Զիգմունդ Ֆրոյդ

[Չամիչ]

Միգուցե կոֆեի բաժակ նայո՞ղ է ամենայն հեղինակությամբ պնդում եմ, որ դա զառանցանք է, կամ էլ կատակ-չափազանցություն:
Ընդ որում, ես ամենաբարձր կարծիքի չեմ Նալչաջյանի մասին, իհարկե, բայց չեմ կարծում, որ նման ապագիտական բաներով զբաղվի:

Է հետո՞, մարդկանց սուտ հանելուց բացի ուրիշ զբաղմունք չունե՞ս:
Պարզ ասում եմ, ի՞նչ ունեմ խաբելու, ծանոթս այցելել է հոգեվերլուծաբան տիկին Նալչաջյանին, նա էլ իր պացիենտին հանձնարարել է՝ խնդրել ծնողներին պատմել իրենց ապու պապերի մասին: Սա չէ՞ հոգեվերլուծությունը: Մի՞թե հոգեվերլուծաբանները համոզված չեն, որ գոյություն ունի գենետիկ հիշողություն, որի միջոցով տրավմատիկ էպիզոդները ժառանգաբար փոխանցվում են:
Հոգեթերապեւտ՝ Արմեն Ներսիսյանը պարբերական հիվանդությունը փորձում է բուժել հենվելով հենց այս համոզմունքի վրա: Նա համոզված է, որ պարբերական հիվանդությունը եւ հայերի կոտորածը փոխկապակցված են: