dvgray-ի, Բարեկամի և ivy-ի համատեղ պատմվածքը

[Արշակ]

Իսկ ինձ ամենաշատը dvgray–ի մասը դուր եկավ։ Ու լրիվ դիվիական էր Հավեսն էր։

Ու ոնց հաջողացրեց համբուրել իրեն … այն պահին,երբ ինքը ոգևորված պատնում էր Նաուհուն իր վերջին "հայտնագործած" "տեսության" մասին, որի համաձայն
Իսկ ի՞ նչ էր պատմում … բայց հավես էր: մի հատ էլ ինքը չբռնի՞ գրկի ու համբուրի Նաուհում: իսկ նա ճիշտ կհասկա՞:

Էս մասը վաբշե դիպուկ էր Բայց հավես չկա բացատրեմ, թե հատկապես ինչը։

Այ եթե Բարեկամի ժամանակը հերիքեր ու գրեր նենց ոնց որ նախատեսել էր, պիտի որ Ivy–ի մասը ահագին հետաքրքիր ստացվեր։ Մի խոսքով պատմության շարունակությունն ինձ համար ձանձրալի էր ընդհանուր առմամբ։

Հ. Գ.
Դիվ, բայց իսկականից տառասխալների վրա քեփլտալը պատկերից հա դուրս էր գցում։

[Yellow Raven]

dvgray-ը մյուսներին ընենց կացության մեջ էր գցել,որ տակից դուրս գալը շատ բարդ խնդիր էր: Մասամբ ստացվեց,ապրեք

[Գալաթեա]

Նաուհու քաշի կտրուկ ավելացումը մի քիչ արհեստական էր Բայց դե մարդ ես Նյութափոխանակությունա, բանա
Շարունակություններն էնքան էլ սահուն չէին ոնց որ թե..

Բայց դե վատը չէր Հումորը տեղն եր